Τι απαιτήσεις αλήθεια έχεις από μια κορυφαία αυτοκινητοβιομηχανία, όταν αγοράζεις ένα πανάκριβο αυτοκίνητο, ας πούμε των… 50.000 ευρώ;
Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος θα μπορούσε να παραθέσει πρόχειρα τις παρακάτω.
1) Να είναι στιβαρή κατασκευή. Να μην αρπάζει το σασί στην πρώτη λακκούβα ή να μην
σπάει το παρμπρίζ του από το ίδιο χαλικάκι που θα το ράγιζε και σε ένα των 8.000
2) Να μην παρουσιάζει προβλήματα που θα δικαιολογούνταν (ίσως) σε πολύ φθηνά μοντέλα άλλων εταιρειών που κάνουν υποχωρήσεις στην ποιότητα για το κόστος…
Όπως να μην καίει εύκολα λάμπες, να λειτουργούν τα χειριστήρια…κλπ
3) After sales εξυπηρέτηση που να ξεχωρίζει.
Και κυρίως…
4) Αντιμετώπιση του πελάτη (από την αρχή μέχρι για όσο έχει το αυτοκίνητο της) με τον απαραίτητο σεβασμό που, για το σεβαστό ποσό το οποίο της διέθεσε, απαιτείται να του δείχνει.
Σίγουρα κάποιος θα έβρισκε και άλλα πράγματα, να προσθέσει στην λίστα.
Όμως παραπάνω από σίγουρο είναι πως αυτά τα λίγα, πρέπει να φαντάζουν πολύ λογικά για την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν κάτοχο τόσο ακριβού αυτοκινήτου που να μην έχει έστω κάτι από τα παραπάνω και να είναι διατεθειμένος να δικαιολογήσει την εταιρεία, ειδικά όταν αποδεικνύεται πως δεν ήταν απλά ο άτυχος της στατιστικής και πως το πρόβλημα και η προβληματική αντιμετώπιση του (του προβλήματος και του ίδιου) είναι γενικευμένο φαινόμενο.
Στην ίδια λογική, ίδιου τύπου απαιτήσεις έχει ο κάθε ένας που αγοράζει κάτι που κοστίζει πανάκριβα. Γιατί όταν κάτι το πληρώνει και δίνει τα ωραία του λεφτά, είναι πελάτης και περιμένει αυτό που αγοράζει να ανταποκρίνεται κατ’ ελάχιστο σε όσα λέει πως προσφέρει.
Που όσο αυξάνει η τιμή, τόσο μεγαλώνουν και οι απαιτήσεις του, ώστε τα παραπάνω που πληρώνει να έχουν ένα αντίκρυσμα και να πηγαίνουν όχι μόνο την σχέση προϊόντος-πελάτη αλλά και την σχέση εταιρείας-πελάτη σε τόσο υψηλότερο επίπεδο που να δικαιολογεί και την μεγάλη διαφορά στην τιμή από ομοειδή προϊόντα άλλων φθηνότερων εταιρειών.
Και που σε πιθανό πρόβλημα, περιμένει κανείς την άμεση αντίδραση της εταιρείας, ώστε και γρήγορα να λυθεί το όποιο πρόβλημα και ικανοποιημένος να μείνει ο πελάτης από την συμπεριφορά προς το πρόσωπο του και η εικόνα της εταιρείας να μην υποστεί μεγάλη ζημιά. ‘Η έστω την μικρότερη δυνατή ζημιά…
Κάτι δηλαδή που συνέβη πριν 2-3 μήνες με το πολύ ακριβό προϊόν ενός τεχνολογικού κολοσσού από την Νότια Κορέα. Το Galaxy Note 7 της Samsung.
Που από σχεδιαστικό λάθος, υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να «σκάσει» η μπαταρία και να πιάσει φωτιά.
Στην αρχή λοιπόν και ενώ τα κρούσματα ήταν μερικές δεκάδες δεν το έπαιξαν Κινέζοι. Που καθότι από την Κορέα, θα μπορούσαν…
Παραδέχθηκαν πως υπάρχει πρόβλημα, αλλά θεώρησαν (λογικά μέχρι ενός σημείου)πως ήταν ένα πρόβλημα που αφορά μια συγκεκριμένη παρτίδα κινητών που είχαν μια συγκεκριμένη παρτίδα μπαταριών που είχαν πωληθεί κυρίως στην αγορά των ΗΠΑ.
Και αντιμετώπισαν το πρόβλημα παρέχοντας αντικατάσταση του κινητού με ένα ίδιο μοντέλο, μεταγενέστερης παραγωγής.
Και όταν άρχισε να διαφαίνεται (αφού τα επίσημα καταγεγραμμένα περιστατικά πέρασαν τα 100) πως αφορούσε δυνητικά κάθε μονάδα που παράχθηκε, γιατί τα είχαν κάνει θάλασσα στην σχεδίαση, δεν έψαξαν τρόπο να το τρενάρουν με δικαιολογίες.
Με μια επίσημη ανακοίνωση και με δελτία τύπου παντού, ανακοίνωσαν την πλήρη απόσυρση του μοντέλου και ενημέρωσαν όσους το είχαν στην κατοχή τους να πάψουν άμεσα να το χρησιμοποιούν και να το πάνε πίσω ώστε είτε να τους επιστραφούν τα χρήματα στο ακέραιο είτε να κάνουν μια ίδιας αξίας ανταλλαγή με κάποιο άλλο.
Κίνηση που της κόστισε/αναμένεται να της κοστίσει πάνω από 3 δις δολάρια!
Χωρίς να μπορεί να υπολογιστεί κανείς το κόστος στην εικόνα της σαν εταιρεία.
Κόστος που όμως θα είναι σημαντικά μικρότερο από ότι θα ήταν αν δεν έδειχνε αντανακλαστικά και αποφάσιζε να αντιμετωπίσει ατομικά κάθε εμφάνιση του προβλήματος, όταν και όποτε αυτό θα εμφανιζόταν.
Δεν εξετάζουμε ούτε το απαράδεκτο (ειδικά για τόσο ακριβό μοντέλο) του σχεδιαστικού λάθους, ούτε το πόσο ανεπίτρεπτο ήταν να βγει στην αγορά και να μην το έχουν ανακαλύψει στους ελέγχους που έκαναν.
Ούτε -κατ επέκταση- την εκ του αποτελέσματος ελλειπή ποιότητα και σχολαστικότητα αυτών.
Άλλωστε και στην γραμμή σχεδιασμού-παραγωγής του πιο ακριβού αυτοκινήτου μπορεί να προκύψει μια φορά ένα πρόβλημα ή λάθος που να μην γίνει αντιληπτό παρά μόνο αφού η παραγωγή βγει στην αγορά.
Εδώ εξετάζουμε περισσότερο τι συμβαίνει όταν αποδεδειγμένα υπάρχει πρόβλημα και την σχέση εταιρείας-πελάτη. Και σε αυτό ο Κορεάτης πήρε άριστα!
Πέρα από την υπερβολική τιμή πώλησης ενός προϊόντος, που δεν αφορά το πραγματικό κόστος αλλά την δημιουργία μιας ψευδαίσθησης, για λόγους καταναλωτισμού.
Πέρα από το γεγονός πως η πλειοψηφία «χρεώνεται» για να αποκτήσει αυτό το εξωπραγματικά υπερτιμημένο αντικείμενο.
(για την μειοψηφία που ξοδεύει γιατί τις περισσεύουν ή θα τα αξιοποιήσει στο έπακρο, καλά κάνει και τα αγοράζει)
Πέρα από το ότι η πλειοψηφία αυτή των πελατών δεν χρειάζεται να ξοδέψει μια περιουσία για να κάνει αυτά που θέλει να κάνει. Και πως έτσι συντηρεί κάτι που οδηγεί σε λάθος δρόμο. Όλα αυτά είχαν απασχολήσει σε παλιότερο άρθρο.
Αναπτήρας 800 ευρώ και σφυρίχτρα 1200. Καιρός για ψώνια…
Ενώ λοιπόν ο Νότιο-Κορεάτης παρέμεινε Νότιο-Κορεάτης και αντιμετώπισε τον πελάτη με απόλυτο σεβασμό(και επιχειρηματική εξυπνάδα αν το δούμε από άλλη οπτική γωνία), υπάρχει και ένα παράδοξο εταιρείας που ακούει στο όνομα Apple.
Apple που σίγουρα χάρηκε με τα προβλήματα του ανταγωνιστή της, όμως κι αυτής το νέο μοντέλο δεν είναι αψεγάδιαστο, αφού το νέο iPhone 7 στα ζόρια σφυρίζει.
(κι αυτό καλύφθηκε στο παραπάνω άρθρο)
Μόνο που -προφανέστατα στην κόντρα του ανταγωνισμού- πέρα από το σφύριγμα στο καινούργιο μοντέλο, της ξέφυγε κι αυτής ένα σχεδιαστικό λάθος στο προηγούμενο. Όχι τόσο σοβαρό όσο της Samsung, αλλά δεν παύει να είναι ένα λάθος.
Που είναι εξίσου απαράδεκτο αν αναλογιστούμε πως οι συγκεκριμένες συσκευές είναι με διαφορά ο,τι ακριβότερο κυκλοφορεί σε smartphone, από την εταιρεία που με κάθε τρόπο προσπαθεί να τονίσει πως από θέμα ποιότητας δεν την φτάνει κανείς!
Και μπορεί τα δικά της να μην σκάνε, άρχισαν όμως να πληθαίνουν όσο περνούσε
(και περνάει) ο καιρός τα παράπονα για την οθόνη αφής. Και πλέον είναι επίσης εκατοντάδες οι περιπτώσεις που όταν πατάς την οθόνη αφής, αυτή σφυρίζει κλέφτικα…
Κοινώς σταματά να αποκρίνεται!
Το ότι η συγκεκριμένη συσκευή έχει και το θέμα του λυγίσματος, άρα κι άλλο σχεδιαστικό λάθος το προσπερνάμε (είχε επίσης καλυφθεί σε αντίστοιχο άρθρο)
Τρίζουν τα κόκκαλα του Steve Jobs από τον τάφο
Σίγουρα όμως είναι σχεδιαστικό λάθος, αφού αυτό που συμβαίνει είναι με τον καιρό να ξεκολλάνε οι ενώσεις του τσιπ που ελέγχει την οθόνη, λόγω και της απουσίας μιας μεταλλικής προστασίας στο συγκεκριμένο σημείο.
Προστασίας που διέθεταν παλιότερα iPhone.
Και πως αντιμετώπισε αυτό το θέμα η Apple;
Πάνω-κάτω όπως όλα τα θέματα που είχαν κατά καιρούς οι συσκευές της.
Σχεδόν ποτέ δεν παραδέχεται τίποτα, ενώ προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη πως δεν είναι αυτή υπεύθυνη αλλά οι χρήστες-πελάτες.
Που δεν ξέρουν πως να το κρατάνε, δεν ξέρουν πως να το αφήνουν, δεν ξέρουν πως να το ακουμπάνε, δεν ξέρουν πως να το κουνάνε, δεν ξέρουν πως να το κουβαλάνε…
Με δυο λόγια, πως είναι φυτά που έχουν την τιμή να είναι πελάτες της και να κατέχουν τα προϊόντα της, που όμως δεν ξέρουν να τα χρησιμοποιήσουν σωστά και τα χαλάνε!
Και η πλάκα είναι πως τα καταφέρνει !
Επειδή όλα όσα περιγράφονται στα παραπάνω άρθρα, βρίσκουν πεδίο όχι μόνο στους φανατικούς οπαδούς που έχει δημιουργήσει και που είναι διατεθειμένοι να κάνουν το άσπρο μαύρο για να μην «χάσει το φρέσκο χρώμα του» το μήλο, αλλά και στους καταναλωτικά αναλφάβητους που περιγράφει το πρώτο άρθρο και που δύσκολα θα αποδεχθούν πως έπεσαν θύματα καταναλωτικής εκμετάλλευσης τρεις φορές στην ίδια φάση.
Πως κάτι που πλήρωσαν (από το υστέρημα τους οι περισσότεροι) υπερβολικά ακριβά, δεν έχει ποιότητα αντίστοιχη της τιμής του και πως η εταιρεία με το φρούτο για σήμα της, τους συμπεριφέρεται σαν φυτά και καθόλου ανάλογα του πόσα χρήματα της άφησαν…
Τι έγινε λοιπόν με το συγκεκριμένο ζήτημα της οθόνης που έχει ονομασθεί πολύ πετυχημένα και με αρκετή δόση χιούμορ «Touch Disease»;
Αφού μέρα με την μέρα όλο και περισσότερα iPhone 6 plus έχουν οθόνη αφής αλλά είναι σαν να μην έχουν 🙂 άρχισε σιγά σιγά να παραδέχεται πως υπάρχει θέμα.
(Θέμα που δεν έχουν τα S μοντέλα της σειράς γιατί έχουν διαφορετικό εσωτερικό σχεδιασμό κι αυτό λέει πολλά…)
https://ifixit.org/blog/8309/iphone-6-plus-gray-flicker-touch-death/
Τι έκανε λοιπόν;
Έβγαλε ανακοίνωση όπου ενημερώνει πως παρέχει επισκευή για την «προνομιακή τιμή» των 140 ευρώ !!!
Θα πληρώνει δηλαδή κάποιος την εταιρεία για να του φτιάξει κάτι που οφείλεται σε δικό της αρχικό σχεδιαστικό λάθος!!!
http://thenextweb.com/apple/2016/11/18/apple-finally-acknowledges-iphone-touch-disease-problem-by-denying-responsibility/
Και φυσικά ο άτυχος που θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα με την μη λειτουργική οθόνη, θα βρεθεί σε αδιέξοδο και θα πρέπει να της τα σκάσει.
Αλλιώς θα πρέπει να το πετάξει, αφού τι να το κάνεις ένα smartphone χωρίς λειτουργική οθόνη αφής; Ένα 600 ευρώ σουβέρ;
(Εκτός κι αν έχεις δυο να τα κάνεις σετάκι….)
Φυσικά, με τόσους οπαδούς (και όχι πελάτες) που έχει και τα μυριάδες καταναλωτικά φυτά, και λίγα θα τους παίρνει για το φρούτο της…
Μέχρι τώρα που δεν αναγνώριζε ούτε έμμεσα το σχεδιαστικό πρόβλημα χρέωνε την επισκευή 309 ευρώ…
Πλέον παραδέχεται την ύπαρξη του προβλήματος, όμως σαν δικαιολογία λέει πως συμβαίνει μόνο σε όσα πέφτουν και σε όσα πιέζει κανείς υπερβολικά την οθόνη και τα κάνει να….στρεσάρονται….
Άμα δεν ξέρεις ρε πως να πιάσεις το μήλο τι το παίρνεις;
Να το κάνεις φυτό; Ε, φυτό;
Φά’ το τώρα και πλήρωνε!
Edit (11/10/16) ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ !
365meres 
