Κλειστού κώδικα κλέφτες

Windows ρε φίλε και τρίτες εφαρμογές.
Δεν φτάνει που τα/τις πληρώνεις, σε κλέβουν κι από πάνω.

Η Microsoft εκμεταλλεύεται τα δεδομένα περιήγησης των χρηστών του λειτουργικού της και χρήσης των εφαρμογών της (βλέπε Skype).
Γνωστό, ειδικά από την κυκλοφορία των 10αριών και μετά που ούτε λίγο ούτε πολύ το λέει σχεδόν φόρα παρτίδα και στους όρους χρήσης.

Τώρα ανακαλύφθηκε πως μέχρι και οι -σχεδόν νομοτελειακά απαραίτητες για τους χρήστες των Windows- εταιρείες antivirus συλλέγουν και πουλάνε τα δεδομένα των πελατών τους.

H Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (FTC) των ΗΠΑ επέβαλε πρόστιμο 16.5 εκ. και διέταξε την AVAST να σταματήσει την πώληση δεδομένων που συλλέγει μέσω των εφαρμογών προστασίας που παρέχει.

Η εν λόγω εταιρεία πούλησε δεδομένα περιήγησης περισσότερων από 100 εκατομμυρίων (sic όλων) χρηστών σε πάνω από 100 διαφημιστές και τρίτες εταιρείες.

Τα δεδομένα που πούλησε περιλαμβάνουν τα πάντα, από το ιστορικό περιήγησης και αναζητήσεις στο διαδίκτυο, μέχρι θέαση βίντεο και όλα τα δεδομένα από τη χρήση χαρτών όπως oι Google maps.

Εννοείται πως μόνο αφελής πρέπει να είναι κάποιος αν πιστεύει πως οι υπόλοιπες εταιρείες αντιικού λογισμικού, προγραμμάτων δηλαδή με ντε φάκτο απόλυτη δύναμη ελέγχου-παρακολούθησης ενός υπολογιστή, δεν κάνουν το ίδιο ακριβώς που έκανε και η συγκεκριμένη.

Και όταν χρησιμοποιείς Linux από το 2008 σκέφτεσαι πως εν έτει 2024 είναι απλά αστείο να μην έχει ψαχτεί κάποιος πόσο εύκολο είναι να εγκαταστήσει μια Linux διανομή και να μην χρειάζεται να «καταπίνει» τέτοιου είδους διαχρονική εκμετάλλευση από κλειστού κώδικα λειτουργικό και τις τρίτες εφαρμογές που χρειάζεται για να το κάνει πιο χρηστικό και ασφαλή.

Υ.Γ.
Το μόνο «δύσκολο» με το Linux είναι να διαλέξεις μια διανομή ανάμεσα στην απίστευτη πληθώρα επιλογών που σου διατίθενται εντελώς δωρεάν:
https://www.linux.gr/page/distros

Είναι σαν να στέκεσαι μπροστά από μια μεγάλη βιτρίνα με ρούχα φανταστικού σχεδιασμού και απαράμιλλης ποιότητας που σου ταιριάζουν γάντι και αν μπεις στο μέσα σου παρέχονται όλα δωρεάν.

Υ.Γ. 2
Πέρα από την ομορφιά έχεις και τις πρακτικές ευκολίες που σου παρέχουν οι Linux διανομές.

Ξεχνάς τα reboot, ξεχνάς το άγχος να ρυθμίζεις από την αρχή τον υπολογιστή αφού ό,τι παραμετροποίηση έχεις κάνει σε περιμένει εκεί με το που τελειώνει η εγκατάσταση-αναβάθμιση.
Ξεχνάς τα κρασαρίσματα και τις μπλε οθόνες με τη λυπημένη φατσούλα που υπάρχουν ακόμη και σήμερα.
Ξεχνάς το να ψάχνεις στο διαδίκτυο για τα προγράμματα που θέλεις, κινδυνεύοντας να κατεβάσεις και κάτι επικίνδυνο αφού όλα όσα χρειάζεσαι είναι διαθέσιμα σε ασφαλή αποθετήρια στα οποία έχεις πρόσβαση μέσα από το λειτουργικό σου (στην ίδια λογική που λειτουργεί το Google Play στο Android το οποίο κατά βάση είναι Λίνουξ λειτουργικό.)
Ξεχνάς την ανάγκη να πληρώνεις για premium υπηρεσίες και άλλα πολλά…

Πηγή πληροφόρησης για την είδηση: https://arstechnica.com/tech-policy/2024/02/avast-ordered-to-stop-selling-browsing-data-from-its-browsing-privacy-apps/

Άρθρα για Windows & Linux:
1. https://365meres.wordpress.com/2015/11/21/o-tyrannosauros-rex-kai-h-microsoft/
2. https://365meres.wordpress.com/2021/07/03/parathyra-anoixta-se-kakopoious/
3. https://365meres.wordpress.com/2021/06/30/rootkit-malware-me-tis-evlogies-ths-microsoft/
4. https://365meres.wordpress.com/2016/08/27/a-billion-dollar-malware/
5. https://365meres.wordpress.com/2013/12/01/anoixto_vs_kleisto_leitourgiko_kai_yp_asfaleias/
6. https://365meres.wordpress.com/2015/12/25/kala-xristougenna-kai-kali-xronia-mesa-apo-enan-linux-kosmo/

#Βάλε_Linux

Με ελάχιστη χρήση εγκεφαλικών κυττάρων

Το Facebook έχει σχεδόν τρία (3) δισεκατομμύρια χρήστες.

Αν υποθέσουμε πως μόνο ένα 20% μιλάει/ξέρει αγγλικά (πολύ συντηρητικός υπολογισμός) καταλήγουμε σε 600 εκατομμύρια.
Πόσοι από αυτούς ακολουθούν ενδιαφέρουσες σελίδες σαν αυτές τις δύο στην φωτογραφία;
(Ενδεικτικά επιλεγμένες μιας και όλες σχεδόν οι αντίστοιχες σε αυτό το επίπεδο κινούνται.)

Μετά βίας 1.2 – 1.5 εκατομμύρια!
Το 0.25% αυτού του – επαναλαμβάνω- πολύ μετριοπαθούς υπολογισμού.

Όταν παντελώς ηλίθιες σελίδες με εντελώς γελοίους τύπους που απλά κάνουν χοντροκομμένες φάρσες στις δήθεν χαζές (μπορεί και πραγματικά, ποιος ξέρει) σχέσεις τους/παρέες τους ή κάποιες που ανεβάζουν φαινομενικά δραματικά βιντεάκια που όμως ποτέ δεν καταλήγουν σε αυτό που η περιγραφή προϊδεάζει ή άλλες με – υποτίθεται – χιουμοριστικό περιεχόμενο που προσπαθούν να αποσπάσουν με τη βία το γέλιο του θεατή χρησιμοποιώντας εκείνο το απολύτως αντιαισθητικό (δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει βρεθεί στην -το λιγότερο- άβολη θέση να το ακούσει) κονσέρβα γέλιο που έχει κατακλύσει το διαδίκτυο έχουν μέχρι και δεκάδες εκατομμύρια ακολούθους και -φυσικό επακόλουθο- πολλαπλάσιες θεάσεις.

(Δεν θα μπω στον πειρασμό να αναφέρω κάποιες με τον τίτλο τους, διαφημίζοντας τες.)

Για να μη δαιμονοποιούμε συμπεριφορές και πράξεις, δεν είναι απαραίτητα κακό να μπαίνουμε σε φάση να σκοτώνουμε και λίγη από την ελεύθερη ώρα μας.

Ίσα ίσα που μπορεί να είναι και χρήσιμο, όπως ένα λειτουργικό που μπαίνει σε αδρανοποίηση χαλαρώνοντας τη χρήση πόρων.

Αν και ο εγκέφαλος μας όσο ανεξήγητα -ακόμη- περίπλοκος φαντάζει άλλο τόσο έχω την αίσθηση πως πλησιάζει στο απλό στον σχεδιασμό του και τελειότερο (γιατί όσο πιο απλό κάτι τόσο πιο κοντά στην τελειότητα, όπως μια τελεία π.χ. που μπορεί ο καθένας μας, πολύ ευκολότερα από οποιοδήποτε άλλο σχήμα, να κάνει σχεδόν τέλεια) από τα υπόλοιπα λειτουργικά Linux και όχι στα Windows.

Γι αυτό δεν χρειάζεται τόσο πολύ να μπαίνει σε hibernation mode όπως τα δεύτερα (που μετά θέλουν κανένα δεκάλεπτο να επανέλθουν πλήρως), του αρκεί (όπως και στα πρώτα, ειδικά στο Android) να μπαίνει σε κατάσταση ύπνου και να επανέρχεται με ελάχιστη προσπάθεια σε πλήρη λειτουργία όταν ξυπνάμε (άντε να χρειαστούν μερικοί μια κούπα καφέ γι αυτό).

Αλλά για χάρη της κουβέντας ας πούμε πως έχουμε καταντήσει τον εγκέφαλο μας να τρέχει κατώτερο λειτουργικό από αυτό που μπορεί και του αξίζει και εξαιτίας αυτού πρέπει να έχει και τις στιγμές που πέφτει σε χειμερία νάρκη με τόσο κενό περιεχομένου υλικό που θα δημιουργούσε τις ίδιες διεργασίες αν δοκίμαζαν να το μεταδώσουν σε ένα εγκεφαλικά νεκρό άτομο.

Ας δεχτούμε λοιπόν πως δεν μπορούν να είναι όλα ψυχαγωγία, πως χρειάζεται να υπάρχει χρόνος στον χρόνο μας και για διασκέδαση.
(Κι ας έχουμε καταντήσει αυτές τις έννοιες ταυτόσημες, ενώ δεν είναι.)

Όμως είναι απολύτως εγκληματικό να σκοτώνουμε όλη την ελεύθερη ώρα μας και να αφήνουμε τα εγκεφαλικά μας κύτταρα να φθείρονται στο πέρασμα του χρόνου χωρίς αυτό που οι εγκεφαλικές μας συνάψεις παράγουν να αφήνει κάποιο έστω και λίγο αξιόλογο έργο που να αξίζει να «μεταδοθεί» παραέξω από μια οθόνη, ένα ηχείο, μια σελίδα (χάρτινη ή διαδικτυακή).

Γιατί οι πραγματικοί μας απόγονοι δεν είναι οι φυσικοί (αυτοί είναι απλά, όπως και εμείς, τα δοχεία) αλλά οι σκέψεις και οι ιδέες που μοιραζόμαστε.

Άυλο (και άρα αθάνατο) «υλικό» που μοιραζόμαστε με τον μικρόκοσμο μας αλλά και όλο τον κόσμο.

Έτσι προχώρησε μέχρι εδώ η ανθρωπότητα και μόνο έτσι μπορεί να βελτιώνεται σε αυτή της την αέναη πορεία.

Αυτά είναι τα μόνα που μπορούν να διασωθούν και αν/όταν πέσουν στα χέρια άλλων ίσως πολιτισμών (στη Γη ή και αλλού) να περιγράψουν το δικό μας στίγμα στον κόσμο, στο σύμπαν.

Ακόμη κι αν στείλουμε μαζί με αυτές (σκέψεις και ιδέες) σε ένα διαστημικό σκάφος και ανθρώπινα σώματα σε κρυογονικούς θαλάμους που θα προγραμματίσουμε να «ξυπνήσουν» όταν αυτό καταλήξει στα χέρια άλλων όντων, αν επανέλθουν χωρίς να μπορούν να τις «ντυθούν» εσωτερικά, οτιδήποτε και αν φορέσουν εξωτερικά, δεν θα έχουν καμία σχέση με τα όντα που τα έβαλαν εκεί.

Επί της ουσίας δεν θα πρόκειται για εμάς τους ανθρώπους αλλά κάτι άλλο, απροσδιόριστο και ασχημάτιστο παρά το σχήμα που θα έχει η μορφή τους.

Καλό είναι λοιπόν όταν έχουμε στα χέρια μας κάτι τόσο χρήσιμο και εύχρηστο όπως το διαδίκτυο να το χρησιμοποιούμε -και- όπως πρέπει.

Δηλαδή κυρίως για να «εκτινάσσεται» χρήσιμο για εγκεφαλικές διεργασίες υλικό όχι μόνο μέσα μας αλλά -κυριότερα- και στους γύρω μας.

Όχι να το στρέφουμε αποκλειστικά σαν όπλο στον εαυτό μας πατώντας τη σκανδάλη και «τινάζοντας εγκεφαλικό ιστό» από άδεια μυαλά στον αέρα και προς κάθε κατεύθυνση.

Ας δίνουμε λοιπόν (αφού/αν δεν μπορούμε να το αποφύγουμε) που και που μια μικρή άδεια στον εγκέφαλο μας αρκεί να μην παραμένει για πολύ χρόνο μια άδεια συσκευή την ώρα που είναι το μόνο πάνω μας που μας εξελίσσει ατομικά και συλλογικά.

Υ.Γ.
Που καταλήγουμε αν δούμε το παραπάνω σαν ένα ενδεικτικό ποσοστό αυθόρμητης ανθρώπινης δραστηριότητας στο σύνολο μας ως είδος;

Καταλήγουμε να μιλάμε για το έλλειμμα ποιότητας που επιτρέπουμε να φτάνει να μας αντιπροσωπεύει και να μας χαρακτηρίζει σε όλα τα επίπεδα αν μας σκεφτούμε όχι ως άτομα αλλά ως έναν τεράστιο συλλογικό οργανισμό.

Που αν δεν το προσπερνάμε αλλά το συζητάμε αναλύοντας το και φιλοσοφώντας το (ο καθένας, όπως και αυτό το μπλογκ, όσο μπορεί, εξάλλου ποιος μπορεί να μοιράσει βαρύγδουπες ταμπέλες που να έχουν πραγματική αξία) και αναδεικνύοντας το και αυτό ως παράδειγμα – πρόβλημα θα κάνουμε το πρώτο βήμα να δημιουργήσουμε καλύτερους απογόνους (κατά βάση ως δοχεία διανοητικού υλικού, κάτι που φυσικά μπορεί να δώσει και καλύτερα δοχεία-σώματα με την εξέλιξη της επιστήμης) ώστε να αλλάξουμε σιγά σιγά όλα όσα δεν προσφέρουν στην εξέλιξη μας, σε οποιαδήποτε επίπεδο και να αξίζουμε καλύτερα πράγματα και καταστάσεις.

Από το υλικό που κατακλύζει το διαδίκτυο και μας χαρακτηρίζει μέχρι τους πολιτικούς που με κατακλυσμιαία ένταση νομοτελειακά δημιουργούμε και μας αντιπροσωπεύουν ως ποιότητα, ακόμη και αν εξωτερικά μοιάζουν τέλεια δείγματα, καλή ώρα η Καϊλή με αυτόν να είναι ο βασικός λόγος που καταλήγουν να ψηφίζονται.

Αλλά πολιτική ανάλυση του ελλείμματος ποιότητας με αφορμή αυτό το παράδειγμα σε επόμενο άρθρο.

Μέχρι τότε μια επιδερμική αναφορά στο σύστημα που δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε (την πραγματική δημοκρατία) που δεν θα δημιουργούσε ποτέ φαινόμενα τύπου Καϊλή.
Η πραγματική δημοκρατία που δεν γνώρισες

Ακολουθώντας τη σκέψη ενός συνωμοσιολόγου

Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay

Θα είναι σύντομη η… «παρακολούθηση» του.

Στο μακρινό 1999, ο David De Gruttola, ένας πολυσχιδής άνθρωπος (συγγραφέας και μουσικός μεταξύ άλλων) μέσω της εταιρείας Quantic Dream που ίδρυσε δύο χρόνια νωρίτερα, έγραψε/δημιούργησε ένα video game.
Όλα καλά μέχρι εδώ; Ωραία.

Την εποχή εκείνη υπήρχαν στην ουσία μόνο τα Windows της Microsoft σαν λειτουργικό. Οπότε, ένα παιχνίδι για υπολογιστή σχεδιαζόταν να παίζει σε αυτά και μιλάμε τώρα για «προϊστορικές» εποχές, για Windows 98 και 2000.
(Για να καταλάβετε, τα Windows XP κυκλοφόρησαν στα τέλη του 2001.)
Όλα καλά και μέχρι εδώ; Φυσιολογικά, θα πείτε.

Πάμε τώρα να κάνουμε μια σύντομη «βουτιά» στον εγκέφαλο ενός συνωμοσιολόγου.

Ο οποίος είναι υπαρκτός άνθρωπος με προβληματικό ΛΕΠ (Λειτουργικό Εγκεφαλικό Περιβάλλον) για να δούμε πόσο βαθιά φτάνει η ρηχή, σχεδόν ανύπαρκτη επεξεργασία των δεδομένων, κάτι που οδηγεί σε παλαβούς συσχετισμούς και φτάνουμε να έχουμε ένα εντελώς εξωφρενικό συμπέρασμα να επιπλέει στον ωκεανό του διαδικτύου και να διαδίδεται σαν τσουνάμι ανάμεσα τους παρασύροντας κάθε έννοια λογικής και σοβαρότητας.

Ο δημιουργός αυτός λοιπόν είναι γνωστός με το ψευδώνυμο David Cage.
Βουτάμε τώρα, ΟΚ;

Πρώτα cm βάθος: Νταβίντ, Ντέιβιντ (μικρή σημασία έχει αυτό) Κέιτζ.
Κ-έ-ι-τ-ζ, Κ-έ-ι-τ-ζ, Γκέιτζ.

1m βάθος: Τι γνωρίζει από υπολογιστές/λειτουργικά ο άνθρωπος αυτός;
Όχι ο Κέιτζ, αυτός με το ΛΕΠ.
Αυτό μόνο που πιθανόν και να έχει.
Η σχέση του με την τεχνολογία των επιτραπέζιων υπολογιστών κατά 99% τελειώνει σε δυο λέξεις, Microsoft Windows.
Στο μυαλό του και το κουτί (99% έχει και το σηματάκι) και ο σκληρός, όλα μα όλα είναι Microsoft.
(Όπως ακριβώς και όλο το διαδίκτυο είναι Google γιατί αντί για τη γραμμή διευθύνσεων γράφει στο search box της τα πάντα.)

1.5m βάθος: Άρα οτιδήποτε παίζει στον υπολογιστή που διαθέτει (ή έχει μια εικόνα σχετικά) και έπαιζε και παλιότερα και θα παίζει στο μέλλον για αυτόν ανήκει στον Γκέιτς.

2m βάθος: Πως λέγεται το παιχνίδι; Άκουσε πως λέγεται, Omikron: The Nomad Soul. To κακογραμμένο (;) κακοσυντηρημένο (;), δυσλειτουργικό πάντως ΛΕΠ του διαγράφει αμέσως το δεύτερο μέρος του ονόματος και κρατάει το πρώτο.

Επίσης, το ότι γράφεται με k και όχι με c (όπως η παραλλαγή omicron) δεν απασχολεί, εξάλλου κατά 99% απλά το άκουσε και ξεκίνησε να το διαδίδει στον κύκλο του για να φτάσει και σε άλλους με ομοίως προβληματικά ΛΕΠ και να κυκλοφορήσει μεταξύ τους πιο γρήγορα και από ιό υπολογιστών.

2.5m βάθος: Τι γίνεται σε αυτό; Πεθαίνουν άνθρωποι (άσχετο γιατί, σίριαλ κίλερ, δαίμονες κλπ)

3m βάθος (ή αλλιώς Τρία πουλάκια κάθονταν): Ο Γκέιτς το 1999 είχε φτιάξει ένα παιχνίδι για τους υπολογιστές του που πέθαιναν άνθρωποι και λεγόταν Όμικρον. Βουαλά!

Ανάδυση!
Εμείς, αυτός/αυτοί είναι καταδικασμένοι να πιάνουν κάθε φορά πάτο.

Υ.Γ.
Το μόνο που δεν ξέρω, γιατί είναι λίγο και σαν το Η κότα έκανε το αβγο ή το αβγό την κότα, είναι αν/ποια από αυτά:
α) τα σκέφτονται από μόνοι τους οι βλαμμένοι και απλά τα μοιράζονται μεταξύ τους ως ανακάλυψη-γνώση;
β) τα σκέφτονται μόνοι τους αλλά μετά τα προωθούν κάποιοι έξυπνοι-γνώστες του διαδικτύου και των δυνατοτήτων του για να αποκομίσουν κέρδος από τη βλακεία των άλλων (κλικς-έσοδα από διαφημίσεις, πωλήσεις, δημιουργία ακολούθων κλπ);
γ) τα σκέφτονται από την αρχή κάποιοι έξυπνοι γιατί ξέρουν πως υπάρχουν πάρα πολλοί εκεί έξω που θα τα «αγοράσουν» όσο εξωφρενικά και αν είναι;

Κανένας δεν μπορεί να… βουτήξει τόσο βαθιά, ακόμη και με εξοπλισμό.
Ούτε η ΔΗΕ…

Παράθυρα ανοιχτά σε κακοποιούς (updated).

Update 9/7/21
Λόγω της σοβαρότητας του προβλήματος η Microsoft κυκλοφόρησε μπάλωμα εκτός προγραμματισμού ακόμη και για τα Windows 7 παρότι εδώ και ένα χρόνο δεν υποστηρίζονται επίσημα με ενημερώσεις ασφαλείας.
Οπότε, όποιος δεν έλαβε αυτόματα το patch, ας φροντίσει να το εγκαταστήσει.
Κοιτάξτε προς το τέλος της σελίδας του παρακάτω συνδέσμου, στο security updates:
https://msrc.microsoft.com/update-guide/vulnerability/CVE-2021-34527

Αρχικό κείμενο:
Δεν πέρασε ούτε μια εβδομάδα από το πρόβλημα ασφαλείας στα Windows με το ψηφιακό πιστοποιητικό που έδωσε η Microsoft σε πρόγραμμα οδήγησης φορτωμένο με κακόβουλο λογισμικό και παρουσιάστηκε καινούργιο.

Αυτή τη φορά πολύ σοβαρότερο γιατί δεν έχει να κάνει μόνο με άτομα που παίζουν παιχνίδια στον υπολογιστή (παίκτες μόνο στην Ασία σύμφωνα με την εταιρεία όμως άμα θέλουμε την πιστεύουμε) αλλά αφορά δυνητικά όλους τους χρήστες Windows, ανεξαρτήτως έκδοσης.

Αυτή η ανακαλυφθείσα ευπάθεια στα Windows (που η ίδια η Microsoft παραδέχθηκε/ανακοίνωσε) στη Windows Print Spooler Service δίνει τη δυνατότητα για απομακρυσμένη εκτέλεση κακόβουλου κώδικα σε επίπεδο system-level, στο υψηλότερο δηλαδή επίπεδο δικαιωμάτων.

Για να ειπωθεί απλοϊκά, ο SYSTEM είναι ένας «αόρατος» λογαριασμός και υπάρχει για να εκκινεί το σύστημα απαραίτητες διεργασίες που ενεργοποιούνται πριν συνδεθεί ένας απλός χρήστης, όπως το υποσύστημα τοπικής αρχής ασφαλείας (LSASS).

Δεν θέλει λοιπόν πολλή φαντασία για να αντιληφθεί κανείς πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα αφού με τέτοια ελευθερία μπορεί κάποιος χωρίς φυσική πρόσβαση στον υπολογιστή να εγκαταστήσει κακόβουλο λογισμικό, να κάνει ό,τι αλλαγή θέλει σε αρχεία του συστήματος αλλά και προσωπικά αρχεία του χρήστη, ακόμη και να δημιουργήσει κρυφό λογαριασμό με πλήρη δικαιώματα.

Η μόνη λύση μέχρι να δημιουργήσει (κάποια στιγμή) μπάλωμα είναι η απενεργοποίηση αυτού του συστήματος.
Φυσικά θα χαθεί η δυνατότητα για εργασίες εκτύπωσης αλλά από το να χαθεί ο έλεγχος και η κυριότητα του υπολογιστή κάποιου, μικρό το κακό.

Για την απενεργοποίηση σε Windows 10 τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι τα εξής:
(Οι οδηγίες από το WindowsSentral.com)

1. Κλικ στο κουμπί έναρξης.
2. Γράφετε PowerShell στο πεδίο search.
3. Δεξί κλικ στο πρώτο αποτέλεσμα και επιλογή να το τρέξετε ως διαχειριστές.
4. Γράφετε την παρακάτω εντολή για να σταματήσει να τρέχει η συγκεκριμένη υπηρεσία και πατάτε Enter:
Stop-Service -Name Spooler -Force
5. Γράφετε την παρακάτω εντολή για να μην ξεκινήσει σε μια επόμενη επανεκκίνηση και πατάτε Enter:
Set-Service -Name Spooler -StartupType Disabled

Στη συνέχεια περιμένετε να διαβάσετε πως η Μικρομαλακή (είναι γνωστό πως δεν την έχω σε εκτίμηση αλλά οι περισσότεροι φίλοι μου και γνωστοί την χρησιμοποιούν) έφτιαξε και μοίρασε μπάλωμα για αυτή την ευπάθεια με κάποια επόμενη ενημέρωση ασφαλείας ώστε να την ενεργοποιήσετε ξανά (αλλάζοντας τις δύο παραπάνω εντολές με τις ακόλουθες: 1. Set-Service -Name Spooler -StartupType Automatic 2. Start-Service -Name Spooler) και αφού ησυχάσετε από αυτό το πρόβλημα, μετά απλά περιμένετε πότε θα εμφανιστεί το επόμενο.
(Αν τύχει να το μάθετε…)

Rootkit malware με τις ευλογίες της Microsoft

H Microsoft έδωσε ψηφιακό πιστοποιητικό έγκρισης-ασφαλείας (code-signing) σε πρόγραμμα οδήγησης που χρησιμοποιούν κυρίως gamers που στη συνέχεια αποδείχθηκε πως ήταν φορτωμένο με rootkit malware.

Rootkit χαρακτηρίζεται το κακόβουλο λογισμικό που λειτουργεί σε επίπεδο υπερχρήστη. Root, στον κόσμο του Unix (και μετέπειτα του Linux) είναι το αντίστοιχο του superuser στα Windows που σημαίνει πως τέτοιου είδους κακόβουλο λογισμικό μπορεί να καταλήξει πολύ δυσκολότερο να αφαιρεθεί και να ανιχνευθεί με τη συνήθη διαδικασία από ένα αντιιικό πρόγραμμα.

To θέμα με το κενό ασφαλείας στον σχεδιασμό/φιλοσοφία των Windows σε σχέση με το Linux είναι πως ένας χρήστης μπορεί να λειτουργεί συνεχώς τον υπολογιστή του με λογαριασμό με τέτοια δικαιώματα που καθιστά την εγκατάσταση κακόβουλου λογισμικού πολύ ευκολότερη ενώ στo Linux ο λογαριασμός που το σύστημα δημιουργεί κατά την εγκατάσταση είναι περιορισμένης πρόσβασης.

Όπως και το γεγονός πως τα αρχεία του χρήστη βρίσκονται στον ίδιο χώρο με αυτά του συστήματος ενώ στο Linux το λειτουργικό δημιουργεί (ας δεν θέλει δικαίωμα του να το από-επιλέξει και να ρισκάρει) ξεχωριστό διαμέρισμα με τα προσωπικά του αρχεία και ρυθμίσεις καθιστώντας τα πάντα λιγότερο ευάλωτα και ακόμη και την επανεγκατάσταση παιχνιδάκι αφού τα πάντα, από φωτογραφίες μέχρι οι σελιδοδείκτες του browser του και τον περιμένουν εκεί που τα είχε αφήσει.

Όταν λοιπόν έρχεται και το πρόγραμμα ενός τρίτου κατασκευαστή με ψηφιακή υπογραφή της Microsoft πως ακριβώς να προστατευτεί ο τελικός χρήστης από την έκθεση σε κίνδυνο;

https://arstechnica.com/gadgets/2021/06/microsoft-digitally-signs-malicious-rootkit-driver/

Κίνδυνο απώλειας του αποκλειστικού ελέγχου του υπολογιστή του καθώς ένα rootkit μπορεί να οδηγήσει ένα pc να γίνει μέρος ενός δίκτυο μολυσμένων υπολογιστών (Botnet) που κάνουν αυτοματοποιημένες-συντονισμένες εργασίες προς όφελος διαδικτυακών κακοποιών.

Κίνδυνο (το χειρότερο) υποκλοπής προσωπικών στοιχείων. Από κωδικούς στα κοινωνικά δίκτυα μέχρι αριθμούς πιστωτικής και κωδικών web banking.

Γι αυτό και στις διαδικτυακές συναλλαγές, το καλύτερο είναι να χρησιμοποιούνται προπληρωμένες κάρτες. Ειδικά τώρα που μέσω των εφαρμογών για smartphones που οι τράπεζες έχουν δημιουργήσει μπορεί κάποιος να δημιουργήσει μια άυλη prepaid κάρτα μέσα σε δυο λεπτά.

Ειδικά οι χρήστες Windows που είναι περισσότερο ευάλωτοι για πάρα πολλούς λόγους (φιλοσοφία-σχεδιασμός λειτουργικού, φιλοσοφία την οποία αναπτύσσουν οι ίδιοι λόγω του λειτουργικού που χρησιμοποιούν και της ανύπαρκτης προδιάθεσης για ψάξιμο που αυτό δημιουργεί γι αυτό και ελάχιστοι είναι αυτοί που «ανοίγουν» από μόνοι τους τα παράθυρα και ανακαλύπτουν πως υπάρχει ένας ολόκληρος, καλύτερος κόσμος εκεί έξω, πέρα από αυτόν που βλέπουν πίσω από τα κλειστά windows του υπολογιστή τους) πρέπει να υιοθετήσουν αυτή τη πρακτική χωρίς εκπτώσεις.

Επιστρέφοντας στο συγκεκριμένο rootkit malware, όσοι παίζουν παιχνίδια στα Windows ας ψαχτούν μήπως και το έχουν εγκαταστήσει με τις ευλογίες της Microsoft. Ακούει στο όνομα Netfilter.

Αν κάποιος το εγκατέστησε και μολύνθηκε όχι απλά ακούει, παρακούει και μάλιστα με όλες τις ερμηνείες της λέξης αφού ένα rootkit μπορεί:
α) Να κάνει τον υπολογιστή να μην ακούει σωστά τις εντολές που παίρνει.
β) Να οδηγήσει ένα πρόγραμμα να μη συμμορφώνεται με όσα έχει σχεδιαστεί μόνο να κάνει.
γ) Να γίνει τα μάτια και τα αυτιά ενός κακοποιού «ακούγοντας» τα πάντα.
(Και τι ωραίος ήχος που είναι στα αυτιά του η μετατροπή όλων των 10101111000 στους αριθμούς μιας πιστωτικής…)

H Microsoft έχει δημιουργήσει σχετική σελίδα αλλά το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος είναι να ανοίξει το pc του σε safe mode και να βάλει ένα τρίτο, καλύτερο από αυτό που παρέχει η εταιρεία, αντιικό πρόγραμμα να ψάξει, όπως το παρακάτω, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να έχει μεταλλαχθεί ένα rootkit (και με τα Windows καλό είναι να γίνεται τέτοιος έλεγχος μια φορά το μήνα για παν ενδεχόμενο) γιατί η ασφάλεια ενός υπολογιστή δεν είναι παιχνίδι:
https://www.malwarebytes.com/antirootkit

Όσοι πάλι δεν παίζουν παιχνίδια με την ασφάλεια τους με το να παίζουνε Microsoft τα μηχανήματα τους μπορούνε απλά να ενημερώνουνε ενώ γελάνε από τη μια και θυμώνουν (όπως πρέπει να κάνουν και όσοι χρήστες Windows την διαβάσουν) από την άλλη με την σχεδόν εριστική και γεμάτη ασέβεια προς τους πελάτες της (μη ξεχνάτε πως όσοι τρέχετε Windows δεν έχετε πληρώσει μόνο για τα υλικά εξαρτήματα του υπολογιστή αλλά και για το λειτουργικό σύστημα) ανακοίνωση που εξέδωσε, μιλώντας για περιορισμένη γεωγραφική επίπτωση και -το χειρότερο- ξεχωρίζοντας εταιρικούς από οικιακούς (προφανώς οι μαλάκες για την μικρομαλακή) χρήστες.

Κακόβουλο Android λογισμικό στοχεύει χρήστες με νοοτροπία Windows

Πάρα πολλοί χρήστες έχουν πλέον τα κινητά τους ως την μοναδική συσκευή που χρησιμοποιούν για τις διαδικτυακές τους περιηγήσεις.
Είτε αφορά τα κοινωνικά δίκτυα, είτε να ακούσουν μουσική και να δουν ταινίες, είτε να χρησιμοποιήσουν GPS πλοηγό όταν ταξιδεύουν.

Πάρα πολλοί όμως από αυτούς ήρθαν από τον κόσμο των Windows όπου το 90% των καλών προγραμμάτων που έπρεπε να εγκαταστήσουν για να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα τα έβρισκαν με αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Πήγαιναν σε διάφορες ιστοσελίδες, κατέβαζαν το εκτελέσιμο (.exe) του λογισμικού που ήθελαν, το έτρεχαν, τα Windows τους ζητούσαν επανεκκίνηση του υπολογιστή και όταν αυτός άνοιγε πάλι το πρόγραμμα που κατέβαζαν είχε κολλήσει πάνω στο σύστημα.

Με αυτόν τον τρόπο όμως που κολλούσε ένα καθόλα νόμιμο και ασφαλές πρόγραμμα μπορούσε να κολλήσει και ένα μη ασφαλές.
Ή κάποιο που αρχικά ήταν ασφαλές αλλά στην συνέχεια έπαυε να είναι.

Γι αυτό έκαναν θραύση τα antivirus όμως αυτά λειτουργούν σε γενικές γραμμές όπως και τα εμβόλια.

Πρέπει να κυκλοφορήσει/διαδοθεί πρώτα ένας ιός για να ενημερωθούν οι λίστες τους και να φτιάξουν αντιιικό αχρείο που να τον αντιμετωπίσει.
Ή αν ήταν ένας ιός που λειτουργούσε διαφορετικά από τους υπόλοιπους, ξεφεύγοντας από το σύνηθες πρότυπο συμπεριφοράς που τα προγράμματα προστασίας έχουν σχεδιαστεί να ανιχνεύουν περνούσε κάτω από τη μύτη και του καλύτερου antivirus.

Προγράμματα (τα ασφαλή και νόμιμα) που μιας και είχαν μεν προσκολληθεί πάνω στο σύστημα αλλά δεν ήταν μέρη του επίσημου λειτουργικού ζητούσαν σε διάφορες φάσεις να κάνουν ατομική ενημέρωση ή την έκαναν αυτόματα γιατί κατά την εγκατάσταση οι χρήστες είχαν τικάρει κάποιο κουτάκι που θα έκανε τη ζωή τους πιο…εύκολη με το να μην τους απασχολούν τέτοια…πεζά πράγματα όπως να δώσουν άδεια για την ενημέρωση.

Μέσω αυτής της διαδικασίας που επαναλαμβανόταν αμέτρητες φορές είχαν εθιστεί και στον βλακώδη (Windows logic) τρόπο που εγκαθιστά κανείς πράγματα στον υπολογιστή του αλλά και στη νοοτροπία να αποδέχονται οτιδήποτε τους ζητούνταν από τα δεκάδες αναδυόμενα καρτελάκια που έσκαγαν μύτη στην οθόνη, πατώντας μηχανικά (γιατί σύντομα τους έσπαζαν τα νεύρα) ΝΑΙ/YES.

Γι αυτό και σε διάφορα διαδραστικά πειράματα πάρα πολλοί χρήστες πατούσαν YES ακόμη κι όταν το καρτελάκι έλεγε κάτι του τύπου:
«Θέλετε να εγκαταστήσετε το παρακάτω κακόβουλο λογισμικό;«.
Γιατί από ένα σημείο και μετά έπαυαν απλά να δίνουν σημασία σε αυτά, δεν διάβαζαν καν τι έλεγαν και ήθελαν απλά να τα ξεφορτώνονται όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Προγράμματα που άλλα ήταν επί πληρωμή, άλλα δωρεάν και άλλα που κανονικά θα έπρεπε να πληρώσουν τα έβρισκαν σε κάποιο site που κάποιος ψαγμένος και καλά φίλος τους είχε πει πως μπορούν να τα βρουν «σπασμένα» και να τα «χαίρονται» τζάμπα.

Το ότι 8 στις 10 φορές αυτός ήταν κάποιος ασχετούλης που κάποιος άλλος τον είχε καθοδηγήσει ή απλά έτυχε και έπεσε πάνω σε αυτή τη διαδικασία και μετά το έπαιζε γκουρού στους πιο άσχετους δικούς του φίλους μπολιάζοντας τους με μια ηλίθια νοοτροπία που διαδόθηκε και έγινε το σήμα κατατεθέν των χρηστών της μικρομαλακής (το δεύτερο συνθετικό κάνει αυτόματα συνειρμό με το πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για τις πράξεις του) σε συνδυασμό με τον αστείο (σε επίπεδο ασφάλειας) σχεδιασμό του λειτουργικού ήταν οι βασικές αιτίες της τόσο μεγάλης άνθισης και εξάπλωσης των κακόβουλων λογισμικών.

Τρόπος και νοοτροπία που δεν αποκτάται στον κόσμο του Linux γιατί πέρα από το γεγονός πως το λειτουργικό έρχεται έτοιμο με οτιδήποτε πρόγραμμα χρειάζεται ο μέσος χρήστης (από σουίτα office μέχρι πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας εφάμιλλο του Photoshop) όποιο άλλο πρόγραμμα θέλει/χρειάζεται ο χρήστης υπάρχει σε επίσημα αποθετήρια της κάθε διανομής.

Σκεφτείτε το σαν μια μεγάλη κεντρική αποθήκη με κουτιά γεμάτα προϊόντα που για να μπουν εκεί κάθε κουτί ανοίγεται και ελέγχεται σε βάθος και αποκτά επίσημο πιστοποιητικό ασφαλείας.

Έτσι ο «πελάτης» ξέρει πως οτιδήποτε ψωνίσει είναι απόλυτα ασφαλές προς χρήση και πολύ σπάνια να ξεφύγει κάτι και αν ξεφύγει θα είναι για λίγο.
Ξέρει επίσης πως κανένα πρόγραμμα δεν θα του ζητήσει ενημέρωση εκτός του κεντρικού συστήματος αφού όλα προέρχονται από την επίσημη αποθήκη.

Έτσι λειτουργεί και το Linux-Android που η συντριπτική πλειοψηφία έχει στο smartphone ή/και tablet της.

Χιλιάδες προγράμματα διαθέσιμα στην επίσημη αποθήκη του (αποθετήριο) το PlayStore που για να μπουν εκεί έχουν ελεγχθεί ενδελεχώς από το anti-malware λογισμικό της Google.

Προγράμματα που και αφότου μπουν εκεί σαρώνονται για πιθανές αλλαγές στον κώδικα τους, κάτι που ελαχιστοποιεί την πιθανότητα να κυκλοφορήσει κακόβουλο λογισμικό και στις ελάχιστες φορές που αυτό γίνει η αντίδραση έρχεται σχεδόν άμεσα.

Γι αυτό δεν χρειάζονται antivirus στο Android για εκείνον που ακολουθεί την φιλοσοφία του συστήματος και που στις διαδικτυακές του εξορμήσεις δεν πηγαίνει σε αμφιβόλου ποιότητας τοποθεσίες αφού ακόμη και τσόντες να θέλει να δει υπάρχουν πολλοί ιστότοποι απόλυτα ασφαλείς.

Κάπου εδώ όμως έρχεται ο χρήστης ο μπολιασμένος με την νοοτροπία Windows (λόγω της χρήσης τους) ή απλά ο αδαής που το παίζει έξυπνος (ούτε το 10% των κατόχων κινητών δεν ξέρει να παραμείνει ασφαλές λειτουργώντας εκτός του επίσημου σχεδιασμού του λειτουργικού) που είτε δεν αρκείται σε όσα υπάρχουν στην επίσημη αποθήκη είτε βρίσκει/του βρίσκουν κάτι εκτός και ακολουθώντας τυποποιημένα βήματα χωρίς να αντιλαμβάνεται πλήρως τι σημαίνουν αυτά για την ασφάλεια του εγκαθιστά προγράμματα ανοίγοντας (και πολλές φορές αφήνοντας τα ανοιχτά) παράθυρα στους απέξω.

Και εκεί έξω δεν περιμένει μόνο η Μαρία και ο Τάκης αλλά και ο κακοποιός που ψάχνει ευάλωτα συστήματα για να τους επιτεθεί.

Όσοι λοιπόν εγκαθιστάτε (κακώς) προγράμματα στο κινητό σας εκτός του PlayStore της Google, έχοντας απενεργοποιήσει για τον λόγο αυτό (δεν γίνεται αλλιώς) βασικές δικλείδες ασφαλείας του Android λειτουργικού σας τότε καθόλου απίθανο να έχετε κολλήσει ένα νέο κακόβουλο λογισμικό (trojan horse) που λειτουργεί σε stelth mode και μπορεί να υποκλέψει τα πάντα.

Εφαρμογή που κατά 90% θα έχει ζητήσει να αποκτήσετε πρόσβαση ως root (διαχειριστής συστήματος) άρα θα έχει και αυτή πρόσβαση στον πυρήνα του και εφόσον είναι μολυσμένη ή μολυνθεί στη πορεία θα αποκτήσει τις ίδιες ελευθερίες και ο ιός.

Ο συγκεκριμένος δούρειος ίππος μπορεί να κλέψει σχεδόν κάθε είδους δεδομένο που θα διακινηθεί ή θα βρει αποθηκευμένο στη συσκευή και ο νοών νοείτω.

Αν λοιπόν η εκτός PlayStore εφαρμογή που έχετε εγκαταστήσει σας ζήτησε (ή σας ζητήσει στο μέλλον) να εγκαταστήσει μια εφαρμογή ενημέρωσης συστήματος (Update App) κατά 99,9% έχει μολυνθεί από τον συγκεκριμένο δούρειο ίππο που οι ερευνητές της Zimperium έχουν ανακαλύψει.

Κακόβουλο πρόγραμμα που κρύβει ακόμη και το εικονίδιο του οπότε αν παρατηρήσετε την παραπάνω ύποπτη συμπεριφορά, ενημερώσεων εφαρμογών που δεν φαίνονται στο PlayStore, μόνο με factory reset μπορείτε να είστε απόλυτα σίγουροι πως το ξεφορτωθήκατε.

Θα πρέπει φυσικά να εγκαταστήσετε ξανά παιχνίδια και λοιπές εφαρμογές αλλά ο κόπος σας ίσως σας διδάξει να υιοθετήσετε σωστή φιλοσοφία χρήστη και όχι ιούς.

πηγή είδησης:
https://techcrunch.com/2021/03/26/android-malware-system-update

Εμβόλιο κατά της ηλιθιότητας και ιοί ανθρώπων και υπολογιστών

Edit (μεγάλο) 3/5/20

Σε όλους αρέσει να δικαιώνονται για κάτι που υποστηρίζουν.
Αυτοί που δεν νιώθουν ποτέ αυτό το συναίσθημα είναι όσοι αφήνουν τη συναισθηματική πλευρά τους να παίρνει τα ηνία και να γεμίζει το μυαλό τους με οπτικές και κρίσεις που δεν ακολουθούν τη λογική με αποτέλεσμα να διαψεύδονται διαρκώς από την πραγματικότητα που πολλές φορές αφορά σε κάτι που απασχολεί την επικαιρότητα.

Με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να αναγκάζονται να ακολουθούν ευφάνταστα σενάρια όπως έγινε και με τις μάσκες και η χρήση τους που έχει ξυπνήσει ο,τι σενάριο συνωμοσίας μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Κάτι που έγινε για μια επένδυση στη κατασκευή μασκών στην Ελλάδα.

Λες και ο κάθε επιχειρηματίας ενδιαφέρεται πραγματικά για το χρώμα της κυβέρνησης κι όχι του χρήματος γι αυτό και εμφανίστηκαν φυσικά και φωτογραφίες τους με στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης να καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια δίπλα τους.

Αν είναι λαμόγιο κάνει διαχρονικά τις δουλειές του (βλέπε Καλογρίτσας) αν είναι σούπερ λεφτάς αλλάζει την υποστήριξη του πιο γρήγορα από όσο ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα του (βλέπε Σαββίδης) κι ας μένουν με τα μάτια κλειστά σε αυτή τη πραγματικότητα όλοι όσοι οπαδοποιούν την πολιτική,αγιοποιούν κόμματα και πολιτικούς και ονειρεύονται πράγματα που δεν ισχύουν.

Όλοι όμως (και καλοί και κακοί όπου είναι άλλο θέμα ποιος και πως το ελέγχει αυτό) θέλουν τον ίδιο οδικό χάρτη. Ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας και σταθερό φορολογικό (γενικά νόμων) πλαίσιο για να μπορούν να σχεδιάσουν τις κινήσεις τους.

Φτάσαμε σε σημείο λοιπόν η ανάγκη και η ιατρική κρίση να νικήσουν έστω την γραφειοκρατία και το αργό δημόσιο όπως νίκησαν και την διαδικτυακή νηπιακή κατάσταση στην οποία βρισκόταν το κράτος με αποτέλεσμα πάρα πολλά που στο εξωτερικό είναι εδώ και χρόνια μέρος της καθημερινότητας των πολιτών να αρχίσουν να μπαίνουν ταχύτατα και στη δική μας καθημερινότητα.

Κάτι που υπό την ελληνική πραγματικότητα θα χρειαζόταν πολλά χρόνια τώρα έγινε σε εβδομάδες ή ετοιμάζεται να γίνει μέσα σε μερικούς μήνες.
Ακόμη πιο ταχύτερα γιατί βρέθηκε και ο κατάλληλος άνθρωπος στη κατάλληλη θέση.

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο αυτοί που γκρίνιαζαν γιατί «είμαστε άχρηστοι σαν χώρα» που δεν παράγουμε μάσκες (λες και το έκανε κανένας άλλος πλην Κίνας) τώρα που βρέθηκαν κάποιοι που έπιασαν στον ύπνο μέχρι και τους σχολαστικούς Γερμανούς (που όταν το κατάλαβαν έδιναν όσα όσα για να πάρουν αυτοί την έτοιμη γραμμή παραγωγής και να μη χάσουν την κούρσα των παραγγελιών) να φωνάζουν πως πάνε να μας τις επιβάλουν με το ζόρι για να βγει η επένδυση και άλλα φαιδρά,όταν μιλάμε για κάτι που μπορείς να φτιάξεις μόνος σου μέσα σε ένα λεπτό χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψεις ούτε λεπτό του ευρώ.

Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι πως με αυτά και με αυτά για πάρα πολλούς η μάσκα έγινε ή θα γίνει το βασικό στοιχείο της συνολικής εικόνας και θα πάνε περίπατο οι βασικοί και πολύ πιο σημαντικοί κανόνες που δίνουν το μεγαλύτερο ποσοστό στο αποτέλεσμα αντιμετώπισης μια πανδημίας.
Η προσωπική υγιεινή και η τήρηση αποστάσεων.

Μάσκα που γι αυτούς τους λόγους δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι αξεσουάρ της καθημερινότητας σε κάθε δραστηριότητα όπως δείχνει και ο επίσημη λίστα της Πολιτικής Προστασίας αλλά ίσως και να γίνει (ως ύστατη προσπάθεια για την αποφυγή δεύτερης καραντίνας) εφόσον μεγάλο μέρος του πληθυσμού δείξει στις επόμενες εβδομάδες πως δεν αξίζει να ανήκει ούτε στους χιμπατζήδες αφού ακόμη και για πιθηκοειδή και μαϊμούδες έννοιες όπως προσωπική υγιεινή και προσωπικός ζωτικός χώρος είναι τυπωμένες στο DNA τους.

edit 4/5/21: Με τις λάθος επιλογές της πολιτείας από το καλοκαίρι και μετά όπως το άνοιγμα του τουρισμού (εξέλιξη της πανδημίας και επιλογές για τα οποία θα γράψω εν ευθέτω χρόνω) και την δραματική αύξηση των θανάτων η μάσκα έγινε τελικά αξεσουάρ που βγάζουμε δυσκολότερα από το εσώρουχο μας.

Κάτι που σε εμάς φαίνεται να έχει σβηστεί και μόνο υπό τον φόβο μιας ασθένειας το θυμόμαστε όπως βλέπει κανείς στη παρακάτω εικόνα.

Που θα έπρεπε όμως να είναι καθημερινότητα και να μην φαντάζει περίεργη αλλά να δείχνει σεβασμό στον εαυτό μας και στους γύρω μας (στη περίπτωση αυτή στον μπροστινό μας) όμως αν επιχειρούσες να το εφαρμόσεις πριν την πανδημία αποτύγχανες παταγωδώς.

Αυτό γιατί βρισκόταν πάντα οι «έξυπνοι» που δοκίμαζαν να μπουν στον ενδιάμεσο χώρο με χρήση απίστευτων δικαιολογιών όπως και όσοι ήταν έτοιμοι για καβγά  με το κλασικό «προχώρα κι άλλο σιγά μη περιμένω εγώ εξαιτίας σου τόσο μακριά ρε μεγάλε» λες και η συνολική απόσταση που είχαν να διανύσουν από το αρχικό σημείο Α (το σπίτι τους) μέχρι το τελικό σημείο Δ (το κατάστημα) άλλαζε αν έκαναν μια στάση στο  Β ή στο Γ σε αυτή την τελική ευθεία και επηρέαζε και τον χρόνο αναμονής αλλά μαζί με τις έννοιες που είναι κανόνας για τα ζώα ένας απίστευτος αριθμός ανθρώπων έχει πάρει διαζύγιο συνολικά από τη νοημοσύνη.
(Δεν παραθέτω σχέδιο από βιβλίο γιατί απλούστατα σέβομαι όσους διαθέτουν την ικανότητα να το αντιληφθούν χωρίς σκιτσάκι.)

Είναι ωραίο λοιπόν συναίσθημα αυτό που δημιουργείται από τη χρήση της λογικής,όταν περνάνε μερικές μέρες και αισθάνεσαι δικαιωμένος από τις εξελίξεις με όσα έχεις γράψει στις δυο τελευταίες παραγράφους ενός άρθρου σου όπως ωραίο θα είναι (αλλά καθαρά ατομικής υστεροφημικής φύσης και όχι συνολικά για την κοινωνία αν συμβεί) αν δικαιωθείς για όσα γράφεις πέντε παραγράφους προτού το τέλος κάνοντας μια μεταγενέστερη προσθήκη στο αρχικό κείμενο όπως αυτή.

Αρχικό άρθρο 29/4/20
Επειδή ξύπνησε πάλι το αστείο δαιμόνιο του Έλληνα που είναι (not) τόσο έξυπνος που άγεται και φέρεται από μια φωτογραφία ή ένα τίτλο.
(Τα αν λατρεύει τελικά ο λαός αυτός τα σενάρια συνωμοσίας περισσότερο από
τους περισσότερους λαούς ή είναι το ίδιο και σε άλλες χώρες θα είχε ενδιαφέρον κάποιος να το ψάξει.)

Τα εκατομμύρια εμβόλια λοιπόν του δήθεν σκανδάλου που ξαφνικά ανακάλυψαν κάποιοι και ανακάλυψαν και εμπλοκή Τσιόδρα (ποιοι άραγε προσπαθούν να τον χτυπήσουν ανεπίσημα από την αρχή ενώ επίσημα λένε άλλα…) ήταν την εποχή του Η1Ν1.

Τότε που ο αρχικά ΠΟΥ έκανε δραματικές ανακοινώσεις,στην πρωτόγνωρη (από την περίοδο της Ισπανικής γρίπης,σχεδόν εκατό χρόνια πριν) προοπτική να έχουμε μια φονική πανδημία.Ανακοινώσεις που αποδείχθηκαν υπερβολικές τελικά,αλλά μπορούν να δικαιολογηθούν από τον φόβο τους να κατηγορηθούν αν αποδεικνυόταν φονικότερος από όσο ήταν.

Γι αυτό τώρα,για να μην την πατήσει ξανά, έκανε αρχικά αρκετά πιο μετριοπαθείς, ίσως περισσότερο μετριοπαθείς από όσο θα χρειαζόταν δημόσιες τοποθετήσεις.

Είναι ίσως και η μοίρα του ειδικού όταν έχει να κάνει με zero day απειλές.
Καταστάσεις δηλαδή κατά τις οποίες αντιμετωπίζει σε πραγματικό χρόνο ένα πρωτόγνωρο πρόβλημα.

Το ίδιο ισχύει για παράδειγμα και με τους πρωτοεμφανιζόμενους ιούς στους υπολογιστές που τρέχουν Windows και τους ειδικούς που σχεδιάζουν τα διάφορα antivirus προγράμματα.

Προγράμματα προστασίας που βασίζονται σε κάποια πρωτόκολλα και σε κάποιες λίστες που ανανεώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να ελέγχουν και να αποκρούουν ή να σταματούν σε δεύτερο χρόνο τα διάφορα κακόβουλα προγράμματα που ψάχνουν ξενιστή (συσκευή με λειτουργικό σύστημα) για να εξαπλωθούν.

Πολλές φορές μάλιστα βάζουν σε περιορισμό (καραντίνα) όχι μόνο το επικίνδυνο αρχείο αλλά και όσα μέρη του λειτουργικού είναι υποψήφια για πιθανή μόλυνση προσπαθώντας πάντα αυτό που κάνουν να επηρεάσει όσο λιγότερο τη λειτουργία του συστήματος.

Με την «ελπίδα» των δημιουργών τους να λυθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται το πρόβλημα που αφορά την επιβίωση του υπολογιστή και κατ επέκταση του τελικού χρήστη.

Τα καλά αντιιικά λοιπόν ξεχωρίζουν από τα κακοσχεδιασμένα στην ταχύτητα με την οποία διακρίνουν ένα πραγματικό πρόβλημα ασφαλείας, στην ταχύτητα που ανανεώνουν τις λίστες τους με τις απειλές, στην αξιοπιστία αυτών των καταλόγων, στην ευελιξία τους να προσαρμόζουν τη δράση τους με βάση τα δεδομένα που έχουν ανά πάσα στιγμή και στην ισορροπία που κρατάνε όσον αφορά τα μέτρα που λαμβάνουν.
Με ζητούμενο να βγει το pc από τη δύσκολη θέση με την λιγότερη δυνατή ταλαιπωρία για το λειτουργικό και τον κάτοχο του.

Όπως και οι υπεύθυνοι κρατικοί λειτουργοί αντίστοιχα, πέρα από την προσωπική τους διαίσθηση και νοημοσύνη όσον αφορά την παρατήρηση βασίζονται σε ιατρικά πρωτόκολλα και στην ιατρική βιβλιογραφία που προστρέχουν και συμβουλεύονται και πρέπει να κάνουν ακριβώς τα ίδια με τα αντιιικά προγράμματα των υπολογιστών όσον αφορά έναν ιό και τον πληθυσμό μιας χώρας κι αυτό είναι που ξεχωρίζει τους καλούς από τους κακούς,αυτό είναι που διαχωρίζει την σωστή από μια κακοσχεδιασμένη αντιμετώπιση.
https://365meres.wordpress.com/2020/03/24/kovid-19-to-anagnwsma/

Προγράμματα όμως που είναι όλα ευάλωτα στις πρωτοεμφανιζόμενες απειλές γιατί δεν έχουν κανένα απολύτως στοιχείο στο οποίο να στηριχθούν.
Απειλές που γι αυτό το λόγο ονομάζονται zero day threats.
https://en.wikipedia.org/wiki/Zero-day_(computing)

Όπως «ευάλωτοι» είναι και οι γιατροί στις αντίστοιχες δικές τους zero day απειλές (όπως ο κορωνοϊός) όσον αφορά το πως θα τις διακρίνουν όσο πιο έγκαιρα και έγκυρα γίνεται και πως θα τις αντιμετωπίσουν, ακόμη κι αν αφορά στους καλύτερους των καλύτερων,ακόμη κι αυτούς που απαρτίζουν έναν παγκόσμιο οργανισμό.

Προγράμματα και γιατροί που τελικά κρίνονται εκ του αποτελέσματος και που στο τέλος μετράνε όλα τα παραπάνω αλλά και η συνολική τους παρουσία και ιστορικό όσον αφορά το πόσο καλά τα καταφέρουν.

Φυσικά κι εδώ μπορεί να εμφανιστεί κάποιος συνωμοσιολόγος που να πει για παράδειγμα πως τους ιούς τους φτιάχνουν οι εταιρείες που πουλάνε antivirus προγράμματα.

Αγνοώντας πως το τέλειο είναι ουτοπικό και πως όπως και στον τοίχο που σοβατίζει (αν είναι αυτό το επάγγελμα του) θα βρίσκουν πάντα ελαττώματα, έτσι συμβαίνει και με οποιοδήποτε ανθρώπινο δημιούργημα οπότε και σε ένα λειτουργικό σύστημα που σαν εγκέφαλος επιδρά με άπειρα άλλα κομμάτια ενός υπολογιστή θα υπάρχουν ελαττώματα (τρύπες) που επιτήδειοι ανακαλύπτουν και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν.

Δεν θα σκεφτεί καν πως ακόμη και με Windows χωρίς προγράμματα ασφαλείας έχει τον τρόπο να περιορίσει τις απειλές αν αποκτήσει νοοτροπία ανθρώπου που ψάχνει και μαθαίνει να λειτουργεί ως ιδανικός χρήστης που ξέρει πως πρέπει να κινηθεί στο διαδίκτυο.

Δεν θα περάσει καν από το μυαλό του πως μπορεί να αποκρούσει οποιαδήποτε απειλή από μόνος τους αν περιορίσει όλες σχεδόν τις ευκολίες που του παρέχει το σύστημα του και την ελαχιστοποίηση της «κοινωνικότητας» του όσον αφορά τη διασύνδεση του με άλλα συστήματα.

Μετά φυσικά θα έχει άλλη μια συσκευή τηλεόρασης (και μάλιστα της προ smart εποχής) που τον κλειδώνει στους τέσσερις τοίχους του δωματίου του και στις τέσσερις γωνίες της οθόνης.

Όπως δεν θα σκεφτεί ποτέ να ψάξει και να βρει πως υπάρχει καλύτερο σύστημα από αυτό που έχει,που δεν χρειάζεται αντιιικά όχι τόσο γιατί είναι πολύ ανώτερο (που είναι) αλλά κυρίως γιατί το χρησιμοποιούν άτομα που στην πλειοψηφία τους πλησιάζουν σε αυτό που θεωρείται συνειδητοποιημένος χρήστης.

Π.χ. στο ίδιο κεντρικό διαμέρισμα του σκληρού δίσκου λειτουργικό και προσωπικά αρχεία στα Windows ενώ μια διανομή Linux φτιάχνει ξεχωριστά φυσικά τμήματα κατά την εγκατάσταση της για να μην φοβάσαι μη χαθούν τα αρχεία σου αν για κάποιο λόγο θέλεις/πρέπει να εγκαταστήσεις ξανά το λειτουργικό.

Στα Windows ψάχνεις εναγωνίως (κι αυτό αν έχεις την άνεση και δεν κράσαρε το σύστημα) που και πως να πάρεις backup για να τα βάλεις πίσω ξανά μετά την επανεγκατάσταση,στο Linux εγκαθιστάς χωρίς άγχος το λειτουργικό όσες φορές θέλεις και όλα τα προσωπικά σου αρχεία σε περιμένουν όλη την ώρα στο διαμέρισμα τους ήσυχα κι ωραία.

Διαχειριστές by default (από προεπιλογή,από τον σχεδιασμό του συστήματος) οι χρήστες των Windows γιατί είναι μεγάλη υπόθεση και τρομερή δυσκολία να βάλουν κωδικό αν χρειάζεται να κάνουν μια παρέμβαση στο σύστημα (που αν χρειαζόταν θα τους δίδασκε και πως αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξουν και από την άλλη by default απλοί χρήστες όσοι χρησιμοποιούν Linux (και χωρίς καμιά παρενέργεια όσον αφορά την εμπειρία χρήσης) ώστε να θυμούνται πότε πρέπει να προσέχουν αλλά και απειλή να υπάρξει τα ζωτικά σημεία του λειτουργικού παραμένουν απρόσβλητα.

Άτομα δηλαδή που δεν περνάνε την ώρα τους να διαβάζουν μόνο αν φάνηκε το βρακάκι της τάδε τραγουδίστριας (και μετά να το παίζουν πως δεν έχουν ιδέα από τέτοια κουτσομπολιά,που αν βρισκόταν κάποιος τρολοχάκερ να βγάλει στη φόρα το ιστορικό αναζήτησης όλων αυτών θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι) αλλά ενδιαφέρθηκαν να μάθουν από μόνοι τους πως λειτουργεί όλο αυτό το πράγμα που έχουν στα χέρια τους.

Από τους υπολογιστές σαν ατομικές μονάδες έως όλο αυτό το παγκόσμιο δίκτυο και πως να τα αξιοποιούν χωρίς να κάνουν πράγματα που θέτουν σε ευάλωτη θέση το λειτουργικό τους.

Αλλά και να τα σκεφτεί όλα αυτά και να τα ξέρει θα προτιμάει πάντα να βασίζεται στους άλλους για να μπορεί να βρίσκει εξιλαστήρια θύματα για την κατάσταση του και τις επιλογές του.
Κακό λειτουργικό, κακές εταιρίες antivirus, συνωμοτούν για να με κλέψουν πουλώντας μου προστασία κλπ…

Που σαν συνειδητοποιημένους χρήστες Linux μπορεί να παρομοιάσει κανείς και όσους δεν χρειαζόταν τις συστάσεις του κράτους για να ακολουθήσουν μέτρα ατομικής υγιεινής και προστασίας γιατί τα τηρούσαν από μόνοι τους και προ κορωνοϊού και θα τα τηρούν και μετά.

Που αν το έκανε το σύνολο του πληθυσμού, αν ήταν συμπεριφορές περασμένες με κάποιο τρόπο στο DNA μας τότε οι ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού θα ήταν πολύ πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες.
https://365meres.wordpress.com/2020/03/08/koronoie_esy_super_star/

Κάτι που τους προστατεύει από ιογενείς λοιμώξεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους περισσότερο από τους υπόλοιπους που θέλουν έναν Σπύρο Παπαδόπουλο να τους λέει να πλένουν όσο πιο συχνά γίνεται τα χεράκια,λες και είναι μωρά.
Που στο τέλος τα μικρά παιδιά θα φτάσουν να πιστεύουν πως το νίπτω τας χείρας μου το είπε αυτός κι όχι ο Πόντιος Πιλάτος.

Τότε λοιπόν, πίσω στο 2009 δεν υπήρξε κανένα σκάνδαλο εμβολίων όπως κάποιοι στημένοι ή άσχετοι δημοσιογράφοι που πήραν πτυχίο δια αλληλογραφίας και με εγκέφαλο αμοιβάδας (σημ. οι αμοιβάδες δεν έχουν εγκέφαλο) και κάποια μπλογκ διαδίδουν (παρά τα στοιχεία) και βρίσκουν τους πάντα πρόθυμους τύπους σαν τον παραπάνω φανταστικό μπογιατζή να το διακινούν γεμίζοντας άχρηστο στόκο και βάφοντας με λάθος χρώμα διαδικτυακούς τοίχους.

Όσο για τα διπλάσια από τον πληθυσμό εμβόλια που αναφέρουν ως σκάνδαλο,αν εσύ που τους διαβάζεις τρέχεις να ασπαστείς αυτά που γράφουν γιατί δεν θυμάσαι/έμαθες από προσωπική εμπειρία (ώστε έτσι να ξέρεις) πως έχεις κάνει πολλά εμβόλια δύο δόσεων γιατί κάποια έτσι είναι σχεδιασμένα να δρουν στον οργανισμό σου, ψάξε για φάρμακο που να εκκινήσει τον εγκέφαλο σου.

Είχαν αγοραστεί λοιπόν εμβόλια δύο δόσεων γι αυτό ο διπλάσιος του πληθυσμού αριθμός τους. Διπλάσιος όμως του αριθμού των ευπαθών πολιτών κι όχι όλου του πληθυσμού γι αυτό αφορούσε 8 εκατομμύρια κι όχι 16 και 20 που πετάνε σαν νούμερο τα νούμερα.

edit 4/5/21: Τώρα που είναι κανονική η πανδημία και κινδυνεύουν και οι ίδιοι, όλοι οι παραπάνω πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, ακόμη και τα κομματόσκυλα τους, ξέχασαν την τότε παράσταση και φωνάζουν και γαυγίζουν για περισσότερα εμβόλια χωρίς να τους ενδιαφέρει αν και πόσα θα αναγκαστούμε ως χώρα να  πετάξουμε για διαφόρους λόγους.

Που μάλλον είδαν κάπου να αναφέρεται «διπλάσια του πληθυσμού» οι wannabe ντετέκτιβς και θα είπαν από μέσα τους πόσοι είμαστε όλοι,τόσοι,άρα τόσα περίπου θα αγοράστηκαν…
(Κάποιους όντως πρέπει να τους έκαναν κάποιο αποτυχημένο εμβόλιο μικρούς, δεν εξηγείται αλλιώς τέτοιο επίπεδο διανοητικής υστέρησης.)

Παραγγελία που προφανώς όταν προέκυψαν νέα -πιο κοντά στην πραγματικότητα- στοιχεία από τον ΠΟΥ ακυρώθηκε (γιατί τελικά παραλάβαμε ως χώρα κάτω από 4 εκ. εμβόλια) και γι αυτό όλοι παρέμειναν αθώοι από την προκαταρκτική κιόλας φάση της έρευνας που ακολούθησε και ολοκληρώθηκε το 2014, ο δε Τσιόδρας δεν ήταν καν εμπλεκόμενος-ελεγχόμενος.

Αντιθέτως είχε προτείνει αυστηρό έλεγχο στη χρήση των φαρμάκων:

(από το 2009):

«…Η Επιτροπή πρότεινε την αυστηρή επιτήρηση σε όλο τον υγειονομικό τομέα της χρήσης των αντιιικών φαρμάκων λόγω πιθανών παρενεργειών. Αναφερόμενος στην κατάχρηση αντιιικών φαρμάκων, ο λοιμωξιολόγος του ΚΕΕΛΠΝΟ κ. Σ. Τσιόδρας σημείωσε ότι «στην Ιαπωνία που υπήρχε μεγάλη χρήση ταμιφλού είχαν παρατηρηθεί μέχρι και ψυχωσικές αντιδράσεις ή παρενέργειες ψυχωσικού τύπου»…»

Υπόθεση και έρευνα που έχει ευρύτερη σχέση με την υπόθεση Novartis και την «κόντρα» Ράικου–Τουλουπάκη αφού η δεύτερη κατηγορείται πως όταν διαδέχθηκε την πρώτη δεν συμπεριέλαβε στον φάκελο της έρευνας το αθωωτικό πόρισμα των εισαγγελέων διαφθοράς Ελευθεριανού και Σέβη για την ιστορία των εμβολίων.
πηγή:
ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΠΙΚΟΥΡΩΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ
https://online.fliphtml5.com/rpfjv/mrcw/

Το σκάνδαλο είναι λοιπόν που οι έξυπνοι της πλάκας πιάνονται τόσο εύκολα κορόιδα να «ποινικοποιούν» και να καταπίνουν αμάσητα σενάρια με βάση μια φωτογραφία.
Κατ ευφημισμόν έξυπνοι που θα ήταν ισόβια αν υπήρχε τρόπος να ποινικοποιηθεί η ηλιθιότητα.

Άτομα που το μόνο που μπορεί να ερεθίσει τον εγκέφαλο τους είναι ένα σενάριο συνωμοσίας και που ψάχνουν φαντάσματα ακόμη και για τις μάσκες επειδή δεν μπορούν να συνδέσουν λογικά την εποχή της καραντίνας που περνάμε με την επερχόμενη σταδιακή άρση των αποκλεισμών με ο,τι αυτό συνεπάγεται για τον αριθμό των ατόμων που θα βρίσκονται την ίδια στιγμή σε συγκεκριμένα κλειστά πολυσύχναστα μέρη  και πόσο θα αυξήσει και τον αριθμό ανεγκέφαλων αφού η αύξηση του ποσοστού του πληθυσμού που θα μπορεί να μετακινηθεί χωρίς περιορισμούς θα πάει στο 100%.

Πληθυσμός που –δυστυχώς– χωρίς διαρκή βομβαρδισμό ενημέρωσης θα εμφανίσει ένα μεγάλο ποσοστό που θα παρασυρθεί και θα ξεχάσει πόσο στοιχειώδης είναι η προστασία της μάσκας (αλλά μοναδικό μέσο -έστω ελάχιστης προστασίας- αυτή τη στιγμή για τις καταστάσεις συνωστισμού μας με…σταρχιδιστές πολίτες που αναπόφευκτα θα δημιουργηθούν) αν δεν συνεχίσει να τηρεί όλα όσα πρέπει σε επίπεδο προσωπικής συμπεριφοράς.

Ο καθένας μπορεί λοιπόν να είναι (ή να γίνει) κάποιος που σκέφτεται,ψάχνει λίγο από μόνος του και δεν παρασύρεται με τόση ευκολία γιατί έχει/θα έχει εκπαιδεύσει τον εαυτό του να πηγαίνει κόντρα στις παρορμήσεις του είτε να βγάλει κάρτα διαρκείας στην ομάδα των παραπάνω ατόμων παραμένοντας έρμαιο στη κάθε παραπλανητική φωτογραφία και τίτλο που κανονίζει την οπτική του, κάτι για το οποίο δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ θεραπεία μέσω τρίτων.

Πολιτεύματα κλειστού πυρήνα, όπως Windows και macOS…

Πλησιάζουν εκλογές…
Είτε βουλευτικές είτε δημοτικές.
Έρχονται λοιπόν οι πολίτες αρχικά αντιμέτωποι με το δίλημμα αν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στο ίδιο κόμμα/πρόσωπο ή αν θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν κάποιο άλλο.

Αυτή είναι η παγίδα των δήθεν δημοκρατικών, κατ ουσίαν κομματικών, θεσμών που έχουν επιτρέψει οι πολίτες να επικρατήσουν.
Που γίνεται απόλυτη αν (όπως εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι συμβαίνει στην Ελλάδα) το πολιτικό επίπεδο των πολιτών και οι εκπαίδευση τους ως πολιτικά όντα είναι ανύπαρκτα.

Γιατί οι επιλογές τους περιορίζονται κυρίως σε αυτές που το γενικό πολιτικό οικοσύστημα τους προσφέρει από τη δεξαμενή του, τη βουλή.
Που με τη βοήθεια της οικονομικής κρίσης έχει κλείσει πλέον τα άκρα της και έχει δημιουργήσει στεγανά, ώστε να είναι απόλυτα ελεγχόμενο τι μπαίνει και τι βγαίνει.

Ώστε τον ευρύτερο οργανισμό (χώρα) να τον τρέξουν (από τις θέσεις που αναλογούν στο καθένα) συγκεκριμένα κόμματα.

Σε τεχνολογική παρομοίωση, όταν φτάνει η στιγμή για κάποιον να πάρει/αλλάξει υπολογιστή, έρχεται στο δίλημμα αν θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί το ίδιο λειτουργικό ή αν θα αλλάξει. Οι επιλογές του όμως περιορίζονται στις εξής δύο:
Microsoft και Apple.

Η μόνη δηλαδή επιλογή που έχει όταν αποφασίζει να αγοράσει τροφοδοτικό, μητρική, μνήμες, επεξεργαστή, κάρτα γραφικών (και όλα αυτά να τα βάλει μέσα σε ένα κουτί για να λειτουργήσουν και να κάνει αυτά που θέλει) είναι αν θα πάρει κάτι με λειτουργικό Windows ή με λειτουργικό macOS.

Σε δεύτερο επίπεδο, έρχονται αντιμέτωποι με τις επιλογές που τους προσφέρει το κόμμα/πρόσωπο, όσον αφορά τα άτομα που θα κάνουν το κόμμα/πρόσωπο λειτουργικό.
Άτομα που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν εκτός αυτού του συστήματος, οπότε κάνουν τα πάντα ώστε αυτό να μην αλλάξει.

Αναμέσα σε αυτά είναι και εκείνα που, αν και έχουν ικανότητες, έχουν συμβιβαστεί με την παραδοχή του κλειστού συστήματος που δεν αλλάζει εξαιτίας των πολιτών και προτιμούν το ξεκούραστο χρήμα και τη δόξα των εδράνων της βουλής.

Στο σύστημα αυτό λοιπόν δεν μπορεί να μπει το οποιοσδήποτε άτομο και όποιο μπει είτε τους μοιάζει είτε επιλέγει να αφομοιωθεί ή να λουφάξει.
Ειδάλλως το σύστημα τον αποβάλλει.

Όπως συμβαίνει με το δικό μας σύστημα, με τον ανθρώπινο οργανισμό.
Που δεν πάει να του δίνεις ένα απολύτως λειτουργικό, σαν καινούργιο όργανο, αν δεν το θεωρήσει δικό του «προτιμά» να κρατήσει ένα ανίκανο να λειτουργήσει όπως πρέπει, ακόμη κι αν αυτό οδηγήσει τον οργανισμό στον θάνατο.

Σε τεχνολογικό παράδειγμα, οι επιλογές σου σε Windows-Apple π.χ για να ακούσεις μουσική περιορίζονται στα προγράμματα (δικά τους ή τρίτων) που έχουν εγκρίνει οι εταιρείες αυτές, ακόμη κι αν κανένα από αυτά δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες του λειτουργικού, ούτε και των υλικών που αποτελούν τον υπολογιστή σου.

Ακόμη, ακόμη κι αν σαν προγράμματα είναι χάλια.
Οι επιλογές τους είναι οι επιλογές σου. Take it or leave it.
(κι ας είναι δικό σου το υλικό που τον αποτελεί)

Οποιαδήποτε άλλη επιλογή δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς την έγκριση της εκάστοτε Microsoft, Apple κλπ γιατί δεν θα είναι συμβατή με τα υπάρχοντα, κλειστού κώδικα λειτουργικά.

Ακριβώς το ίδιο που συμβαίνει και με το πολιτικό σκηνικό, είτε αφορά βουλευτικές εκλογές είτε δημοτικές. Το λειτουργικό τους μέρος είναι κλειστό, όσο κι αν δυσκολεύεται (η δεν θέλει) να το πιστέψει κανείς.

(Σε λίγα χρόνια και προεδρικές, για να μοιράσουν καινούργια ποικιλία από σανό δήθεν δημοκρατίας στους πολίτες που δεν ξέρουν πως να αλλάξουν τα πράγματα).

Και δεν το ξέρουν γιατί ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να κάνουν αυτοκριτική και στη πλειοψηφία όσων την κάνουν δεν αρέσει η ιδέα να φύγουν από την δήθεν ευκολία, αλλά και το άλλοθι που τους παρέχει η έτοιμη επιλογή κάποιων άλλων γι αυτούς, σε οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη.

Όπως δεν τους αρέσει η διαπίστωση πως τα πράγματα είναι τόσο παγιωμένα σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, οικονομικό αλλά κυρίως κοινωνικό) που θα πάρει δεκαετίες να αλλάξει η κατάσταση και αυτή η αλλαγή θα γίνει μόνο και με τη δική τους συμμετοχή, έτσι καταλήγουν να υιοθετούν το κλασικό «αφού δεν θα ζω για να το δω, ας ξεκινήσει κάποιος άλλος την αλλαγή«…  (*)

Σε τεχνολογική παρομοίωση, θα επιλέξουν αυτά που κάποιοι τους δίνουν ως τις μοναδικές επιλογές γιατί δεν έχουν μπει στον κόπο να κάνουν την αυτοκριτική τους σαν καταναλωτές και όταν την κάνουν και δουν πως υπάρχει και ένας άλλος δρόμος, στους περισσότερους δεν αρέσει η ιδέα να φύγουν από τη δήθεν ευκολία, αλλά και το άλλοθι που τους παρέχει η χρήση ενός αγορασμένου λειτουργικού σε οποιαδήποτε δυσλειτουργία του μηχανήματος τους.

Όπως δεν τους αρέσει η ιδέα να συμμετέχουν συνειδητά (έστω και απλά χρησιμοποιώντας το) στην εξέλιξη ενός λειτουργικού ελεύθερου και δωρεάν για όλο τον κόσμο, όπως το Linux.
Ακόμη κι αν αυτό είναι εδώ και χρόνια εκατομμύρια έτη φωτός μπροστά από αυτά που πληρώνουν για να χρησιμοποιούν (ειδικά αν μιλάμε για Windows)

Όταν λοιπόν οι επιλογές για τη χρήση της ψήφου σου (όπως και για τη χρήση του υπολογιστή σου) περιορίζονται από τους δημιουργούς του πυρήνα πάνω στον οποίο λειτουργεί ένα σύστημα, δεν είναι επιλογές σου αλλά επιλογές τους.

(*)  Σχετικές παραπομπές:

Όταν λείπει η κοινωνία χορεύουν τα ποντίκια…

Οι μεγά(η)λιθ(ι)οι που μας αξίζουν…

Αντί σχολίου, προς homo erectus…

Βόδια πέφτουν από τον ουρανό!

Οι φασίστες των άκρων…

Στη χώρα των παρωπιδοφόρων…

Οταν ο εγκέφαλος lock-άρει στη διατήρηση της εξουσίας…

Ένα κόμμα μπορεί να σου χαλάσει όλη τη σύνταξη…

And the (οδηγικό) Oscar (της ημέρας) goes to…

Παπαδόπουλοι σε όνομα, Καρανίκες σε νοοτροπία…

Πρόεδροι ανταγωνίζονται reality με έπαθλο ένα κάστανο…

Ο νομοτελειακός φασισμός των ανίκανων…

Από μικρό κι από τρελό αλλά και από ηθοποιό του Hollywood μαθαίνεις την αλήθεια…

#Βάλε_Linux

Από τα ransomware στα Windows με αγάπη…

Μια φωτογραφία λένε αξίζει όσο χίλιες λέξεις.
Μπορεί όμως να αξίζει και από μισό μέχρι ένα bitcoin, δηλαδή 345-690 ευρώ.
Όσο δηλαδή ζητάει το ransomware Locky και οι παραλλαγές του, έτσι και σας ξεγελάσει και καταφέρει να κρυπτογραφήσει τα αρχεία σας.

Γιατί όμως φωτογραφία;
Διότι οι black-hat hackers, αυτοί οι χάκερ δηλαδή που αξιοποιούν τις δεξιότητες τους για να κάνουν κακό στους υπόλοιπους και να αποκομίσουν συνήθως οικονομικά οφέλη με παράνομο τρόπο, βρήκαν νέα μέθοδο να διαδώσουν το συγκεκριμένο ransomware.
(Τι είναι ransomware και πως προστατεύουμε τα αρχεία μας από τέτοιες απειλές)

Και ο νέος τρόπος είναι κρυμμένο «πίσω» από φωτογραφίες που μπορούν να κυκλοφορούν ακόμη και στα social media.
http://arstechnica.com/security/2016/11/locky-ransomware-decoy-image-files-boobytrap-facebook-linkedin/

(Πατέρας της ορολογίας-διαχωρισμού blac-hat, white-hat hackers είναι ο Richard Stallman, ο ιδρυτής του κινήματος ελεύθερου λογισμικού και μαζί με τον Linus Torvalds που δημιούργησε τον Πυρήνα Linux, είναι εξίσου το ίδιο σημαντικό πρόσωπο για την τεχνολογική κοινότητα. Που έκανε τον διαχωρισμό αυτό για να βάλει τα πράγματα στην θέση τους για τον μέσο άνθρωπο που θεωρεί τους χάκερ εγκληματίες. Γιατί η πλειοψηφία όσων ασχολούνται με το hacking χρησιμοποιούν τις δεξιότητες τους για να προσφέρουν και αν έχουν κέρδος είναι με νόμιμο τρόπο. Έρευνα, προειδοποίηση για προβλήματα κλπ)

Μέχρι τώρα το συγκεκριμένο κακόβουλο λογισμικό κυκλοφορούσε καμουφλαρισμένο σαν αρχείο Microsoft Word, που όταν το κατεβάζεις και το ανοίγεις, αν έχεις τις μακροεντολές  ενεργοποιημένες, τρέχει ένα κώδικα που κατεβάζει το κυρίως αρχείο, αν όχι, σου ζητάει να τρέξει κάποιες μακρό-εντολές για να μπορέσεις -και καλά- να το διαβάσεις.

Πλέον έχουν βρει τρόπο να το κρύβουν και σε φωτογραφίες.

Βάζουν λοιπόν τον κατάλληλο κώδικα σε αρχεία εικόνας. Αρχεία που όταν ο χρήστης των Windows κλικάρει για να δει, αυτά κατεβαίνουν στον υπολογιστή του και όταν τα κλικάρει ξανά, με την εκτέλεση του ανοίγματος της εικόνας, εκτελείται και ο κώδικας που κρύβεται από πίσω και….ανοίγει ο δρόμος για να πει bye-bye στα αρχεία του.

Έχει επίσης αναφερθεί πως μπορούν να εκμεταλλευτούν την συνήθεια πολλών χρηστών να δέχονται άκριτα να εγκαθιστούν στον browser τους οτιδήποτε φαίνεται να προέρχεται σαν μήνυμα από αυτόν.

Συγκεκριμένα, στην περίπτωση του Google Chrome τα καμουφλαρισμένα αρχεία και τα κακόβουλα link οδηγούν σε μια σελίδα όπου στον αδαή ή ανυποψίαστο φαίνεται σαν ο Chrome να ζητάει να εγκατασταθεί κάποιο πρόσθετο (extension) σε αυτόν ώστε ο browser του και κατ επέκταση ο χρήστης να μπορεί να δει αυτό που έχει η σελίδα (συνήθως βίντεο) κάτι που πιο εύκολα κάνει, αφού οι περισσότεροι δεν θεωρούν τον περιηγητή τους κομμάτι ακριβώς του λειτουργικού. Μόνο που όταν το εγκαταστήσει, το κακόβουλο πρόσθετο ξεκινάει να κάνει στο παρασκήνιο όλη την βρώμικη δουλειά εν αγνοία του.

Κι αν αυτά τα ανακάλυψαν και τα απομάκρυναν, ο δρόμος είναι ανοιχτός για να εμφανίζονται διαρκώς νέα και αν δεν έχεις φροντίσει να αναπτύξεις τις άμυνες που πρέπει σαν χρήστης, να πέσεις στο «μάτι του κυκλώνα», στο διάστημα της νηνεμίας δηλαδή, από την κυκλοφορία μέχρι την ανακάλυψη τους.

Με τον ίδιο τρόπο δηλαδή που μεταδίδονται συνήθως και τα spam-malware μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Που εγκαθιστά ο μπουμπούνας στον browser του αυτό που του ζητάει η χι σελίδα και μετά αυτοί που του το στείλανε έχουν πρόσβαση στον λογαριασμό του στο facebook που είναι συνδεδεμένος και ξεκινάει το πάρτι.

Που μπορεί να είναι κάτι από τα παρακάτω ή και όλα μαζί συνδυαστικά:
α) να μοιράζουν απλά το ίδιο αρχείο/link σε όλους τους φίλους του,
β) να ξεκινάνε να αλλάζουν τα στοιχεία του για να αλληλεπιδράσουν με ακόμη περισσότερους,
γ) να εκμεταλλεύονται το ότι οι περισσότεροι χρήστες δεν έχουν πάει ποτέ στις ρυθμίσεις ασφαλείας που τους παρέχει το facebook (και κάθε κοινωνικό δίκτυο) και έχουν -το πολύ απλό- ελεύθερη την επιλογή να τους κάνει tag όποιος θέλει και αυτό να εμφανίζεται χωρίς την έγκριση τους παντού και στο χρονολόγιο τους. Που βλέπουν ξαφνικά οι φίλοι του στις ειδοποιήσεις τους πως έγινε tag κάπου, πηγαίνουν από περιέργεια να δουν τι και πως και να πατάνε την μπανανόφλουδα…
δ) μέχρι και να του αλλάξουν το password και όταν κάνει αποσύνδεση να χάνει -έστω πρόσκαιρα- την κυριότητα του προφίλ του. Και μέχρι να το πάρει πίσω να συνεχίσουν οι κακοί το πάρτι ανενόχλητοι.

(Τρεις φίλοι από την αρχή του χρόνου με πρόσθεσαν στην λίστα των συγγενών τους και μου ζητούσε το φατσοβιβλίο επιβεβαίωση για να εμφανιστεί και σε μένα και δεν το έκαναν γιατί εδώ στην Θεσσαλονίκη όλοι είμαστε καρντάσια…) 🙂

Οι κακοί από τους χάκερ λοιπόν χρησιμοποιούν (γενικά) και τα social media γιατί είναι ο πιο εύκολος τρόπος να διαδοθεί κάτι. Παλιά υπήρχε μόνο ένας δρόμος, τα email. Που σε σύγκριση, τα σημερινά κοινωνικά δίκτυα μοιάζουν με αυτοκινητοδρόμους υψηλών ταχυτήτων.

Επίσης στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, θεωρείς (λανθασμένα φυσικά) σαν δικό σου άνθρωπο τον οποιοδήποτε άγνωστο σου έχεις προσθέσει στην λίστα φίλων.
Και άλλο (καθόλου άλλο φυσικά…) να σου στείλει ξαφνικά μήνυμα με φωτογραφίες ή συνδέσμους σε κάποιο site ο Γιάννης ο Παοκάρας ή ο Μήτσος ο Θύρα 7 που έκανες φίλο μόνο και μόνο λόγω ομάδας και άλλο να σου έστελνε ένα email ο χακαρισμένος λογαριασμός του ή ο (καθόλου απίθανο) ανύπαρκτος στην πραγματικότητα αυτός τύπος…

Δεν θα μιλήσω (σχήμα λόγου) για τα λιγούρια που κάνουν add κάθε εγχώρια εκδοχή της Κιμ Καρντάσιαν για:
α) να παίρνουν λίγο μάτι μέσα από την υποτιθέμενη ασφάλεια του κοινωνικού δικτύου, αντί να επισκέπτονται τα site που έχουν αυτό που θέλουν, γιατί δεν ξέρουν ποια είναι τα ασφαλή και δεν μπορούν να αποφύγουν όλα εκείνα τα παράθυρα και παραθυράκια που ξεπετιούνται μπροστά τους σαν τρελά και τους αγχώνουν μην κάνουν καμιά βλακεία…
β) να μην δίνουν (με το νου τους) στόχο στην γυναίκα, κοπέλα τους.
Ενώ ο λογαριασμός αυτός το πιο πιθανό είναι να είναι ψεύτικος και να αποσκοπεί όχι απλά να κάνει like farming αλλά μέσω social engineering τεχνικών, όπως αυτές που περιγράφονται παραπάνω, να καταφέρει να πάρει μάτι στα δικά τους πράγματα. Από τα email τους και των φίλων τους, μέχρι κωδικούς τραπεζικών λογαριασμών…

Ούτε για τις γυναίκες που πατάνε ότι παρανοϊκή προσφορά δουν.
Σαν τα 800 ευρώ δήθεν δωροεπιταγή γνωστού σουπερμάρκετ που είχαμε πρόσφατα. Που αναγκάστηκε να βγάλει και ανακοίνωση πως δεν έχει σχέση με την συγκεκριμένη σελίδα και πως πρόκειται για απάτη.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πόσο αστραπιαία διαδίδεται και η τελευταία τρολιά, ψεύτικη είδηση, ηλιθιότητα. Μαζί με αυτά και με την ίδια ταχύτητα και κακόβουλα προγράμματα…

Φυσικά, για την πλειοψηφία των απειλών πρέπει να γίνουν όλα τα παραπάνω βήματα. Όμως….
α) Πόσοι μέσοι χρήστες Windows θα παραξενευτούν που μια εικόνα από κάποιο μήνυμα στο facebook κατέβηκε στον υπολογιστή τους, αντί να ανοίξει στο πρόγραμμα περιήγησης που χρησιμοποιούν;
β) Πόσοι χρήστες Windows έχουν ενεργοποιημένη την επιλογή να βλέπουν και τις κρυφές καταλήξεις των γνωστών αρχείων, ώστε να ξέρουν πως κάτι που λέει αρχείο.jpg είναι όντως αυτό και δεν είναι αρχείο.jpg.exe για παράδειγμα;

(το ίδιο με τα χωρίς κρίση κλικ στα email. Που σου έρχεται κάτι με ονομασία τραπεζα τάδε@τραπεζα.gr και το πατάς και το ίδιο κάνεις με όσα σου λέει μέσα γιατί το θεωρείς νόμιμο, ενώ αν περνούσες το ποντίκι πάνω στον τίτλο θα εμφανιζόταν η πραγματική διεύθυνση pata_me_na_tin_patisis@gmail.com)

δ) Πόσοι χρήστες Windows έχουν μετά από 1-2 μήνες ακόμη ενεργοποιημένο το UAC (User Account Control-έλεγχος λογαριασμού χρήστη);
Κι αν το έχουν, πόσοι από αυτούς το έχουν στην αυστηρότερη ρύθμιση, ώστε να τους προειδοποιήσει;
Κι αν τους προειδοποιήσει, πόσοι από αυτούς θα καταλάβουν πως μια κανονική εικόνα δεν θα χρειαζόταν να ζητάει άδεια να «εκτελεστεί»…;
Και πόσοι από αυτούς δεν πατάνε απλά Ο.Κ σε οτιδήποτε «εκνευριστικό» μήνυμα τους βγάζουν τα Windows;

(UAC που σαν ιδέα, σε θεωρητικό επίπεδο, είναι καλό. Αλλά στημένο στην γελοία φιλοσοφία και σχεδιασμό των Windows ως λειτουργικό σύστημα, με την αμφιλεγόμενη «φιλικότητα» που διαφήμιζαν μια ζωή και την νοοτροπία με την οποία μπόλιασαν τους χρήστες τους, τα κάνει μη φιλικά και οδηγεί την πλειοψηφία των χρηστών, το πρώτο πράγμα που ψάχνουν να βρουν να είναι πως να το απενεργοποιήσουν).

Και τέλος, πόσοι χρήστες θα παραξενευτούν από όλα αυτά αλλά και από το ότι ο χι διαδικτυακός φίλος τους που συνήθως δεν τους έχει ενοχλήσει ποτέ, τους στέλνει ένα αρχείο κειμένου ή φωτογραφίας (είτε μέσω κοινωνικών δικτύων είτε μέσω email) και δεν θα το κλικάρουν από μηχανική περιέργεια και συνήθεια προτού σκεφτούν «μπας και έκανα βλακεία που το πάτησα και την πάτησα»…;

(Πολύ λακωνικά, μια εικόνα σε μορφή jpg μπορεί να κρύβει κι άλλα πράγματα γιατί πρόκειται στην ουσία για ένα συμπιεσμένο, για λόγους οικονομίας χώρου, αρχείο)

Και πόσοι δεν θα το κάνουν, ακόμη κι αν έχει περίεργη κατάληξη, όπως .svg ή κάτι άλλο;
https://en.wikipedia.org/wiki/Scalable_Vector_Graphics

Γιατί πάρα πολλά από τα αρχεία εικόνας που μεταφέρουν το Locky δεν μπαίνουν καν στον κόπο να καμουφλαριστούν με ονομασίες καταλήξεων που δεν χτυπάνε καμπανάκια και έρχονται σε αυτή την μορφή. Που δηλώνει ουσιαστικά ότι πρόκειται για αρχείο που μπορεί κάλλιστα να περιέχει javascript που περιμένει το κλικ για να εκτελεστεί.
Να τρέξει και να ανοίξει την μικρή «τρυπούλα» που χρειάζεται για να εκχυθεί στην συνέχεια ο κακόβουλος κώδικας με το ransomware στο μηχάνημα…
(επίσης πολύ λακωνικά, σκριπτ είναι στην ουσία ένα σενάριο που περιγράφει κάποιες ενέργειες τις οποίες έχει σχεδιαστεί να εκτελεί)
Γλώσσα προγραμματισμού σεναρίων

Για όλα τα παραπάνω, ακόμη και κάτι που φαίνεται ως μια αθώα εικόνα, αν δεν είμαστε υποψιασμένοι με το καθετί και αν δεν έχουμε αφήσει την ασφάλεια του μέσου με το οποίο πλοηγούμαστε στο διαδίκτυο στην τύχη, τον Θεό ή κάποιο antivirus που θεωρούμε (λανθασμένα) πως μπορεί να μπλοκάρει τα πάντα και αν δεν έχουμε φροντίσει να ψάξουμε και να πάρουμε από μόνοι μας μαθήματα ασφαλείας για το πως πρέπει να λειτουργούμε, μπορεί να μας κοστίσει όλα μας τα αρχεία…

Και να μείνουμε να την κοιτάμε που θα μας μιλάει με λιγότερες από χίλιες λέξεις.
Που θα μας λέει:
«Πήγαινε στο τάδε site και βάλε την καρτούλα σου να μας πληρώσεις για να πάρεις το κλειδί να ξεκλειδώσεις τα αρχεία σου«

#Βάλε_Linux

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά μέσα από έναν Linux κόσμο

Καλά Χριστούγεννα-Καλή Χρονιά!
Καλές Γιορτές από τον Tux και το Linux!
Από το κόσμο του ανοιχτού και του ελεύθερου λογισμικού!

Για την νέα χρονιά λοιπόν σου έχω μια ευχή…
Ταυτόχρονα με την απελευθέρωση από τον κορωνοϊό απελευθέρωσε και τον επιτραπέζιο υπολογιστή σου από ένα σύστημα ευπαθές σε δυσλειτουργίες, ιούς και κεκρόπορτες παρακολούθησης από τρίτους, όπως δείχνει και η τελευταία σχετική είδηση, από κάτι που συνέβη μέσα στο 2020.
Microsoft κενά ασφαλείας και NSA κενά λογικής

Μάλλον (το μάλλον ποιητική αδεία αντί για το σίγουρα) το είδες σαν λινκ είτε στο Facebook, είτε στη μηχανή αναζήτησης Google search  (ή σε κάποια άλλη, λιγότερο έως καθόλου αδιάκριτη, όπως η DuckDuckGo) είτε σε κάποιο λογαριασμό email, είτε στη Blogspot (την πλατφόρμα που τρέχει το φιλικό makpress) είτε στο Twitter, είτε στη WordPress (την πλατφόρμα που τρέχει αυτό εδώ το μπλογκ).

Το είδες δηλαδή κάπου στο διαδίκτυο που κατά 99,9% ζει και αναπνέει με Linux…κι ήρθες εδώ μέσω Linux διαδικτυακών οδών για να δεις ανάμεσα σε όλα τα άλλα μια φωτογραφία ευχών και μια ακόμη επεξεργασμένες με το «ποιος χρειάζεται σπασμένο-κλεμμένο το Photoshop όταν υπάρχει το Gimp«, ανοιχτό & ελεύθερο λογισμικό που τρέχει σε όλα τα λειτουργικά.
(Όπως και όλες όσες είναι προϊόν επεξεργασίας και βρίσκονται στα άρθρα αυτού του μπλογκ.)

Ερώτηση κρίσεως: Όταν με την χρήση του, από τις παραπάνω δύο, προέκυψε εύκολα η παρακάτω με την προοπτική διάσταση (αίσθηση βάθους) τι παραπάνω να θέλει ο μέσος χρήστης που το μόνο που αναζητά για τις δικές του είναι να διορθώσει λιγάκι την φωτεινότητα και την ευκρίνεια;

Mια πολύ καλή παρουσίαση του Gimp για μια πρώτη γνωριμία θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο, από την Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε (Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης).
Οδηγίες για το GIMP

Κι αν μάλιστα δεν είσαι εδώ μέσα από τον σταθερό σου (ή δεν έχεις) κατά 99% είσαι με το Linux (Αndroid) smartphone ή tablet σου.
Κι όταν φύγεις από εδώ, όλο και κάποιο άλλο μέρος με Linux θα επισκεφτείς κι όλο και κάποια συσκευή που τρέχει Linux θα χρησιμοποιήσεις.
Είτε έχεις μετοχές, είτε εργάζεσαι στη NASA/είσαι αστροναύτης στον ISS.
(Βλέπε και: O Τυραννόσαυρος Ρεξ και η Microsoft)

Μπορεί ακόμη ακόμη να το άνοιξες από το smartphone αλλά να είπες να το προβάλεις και να το διαβάσεις από 5 μέτρα απόσταση, αραγμένος στον καναπέ σου, από την άνεση της 50άρας οθόνης smart τηλεόρασης σου που μάντεψε -ξέρω, καταντάει βαρετό σε ένα κόσμο που εσφαλμένα πιστεύουν οι περισσότεροι πως είναι Windows-based- και αυτή κάποια Linux υλοποίηση τρέχει.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που στο TOP500, στη λίστα με τους ισχυρότερους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στον κόσμο και οι πεντακόσιοι τρέχουν LINUX (το 2014 υπήρχε και ένας με Windows) ως λειτουργικό σύστημα.
https://en.wikipedia.org/wiki/TOP500#TOP_500

Το Linux υπάρχει ακόμη και αν δεν το γνωρίζεις ή το ακούς πρώτη φορά εκεί που δεν φαντάζεσαι όπως περιγράφουν τα παρακάτω 6 χαριτωμένα μικρά καρτούν βιντεάκια από το Linux Foundation:

Ανοιχτό και ελεύθερο λειτουργικό που η φιλοσοφία του (σε σχέση με τα κλειδωμένα λειτουργικά) βρίσκει παραλληλισμό και στο κλειδωμένο πολιτικό σύστημα που προσφέρει ελεγχόμενες επιλογές και μια ψευδαίσθηση ελευθερίας.
Πολιτεύματα κλειστού πυρήνα, όπως Windows και macOS…

Κάνε λοιπόν την κίνηση (αν έχεις pc με Windows) και απελευθερώσου τελείως… 🙂 ώστε οι επόμενες γιορτές να σε βρουν σε όλα με το δωρεάν και ανώτερο LINUX.

#Βάλε_Linux

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save