Καλή δουλειά έκανε -άθελα του μπορεί μα λόγω νοοτροπίας- ο Δόβελος και η παρέα του…’Ηρθαν τα αρνητικά αποτελέσματα και στράφηκαν τα βέλη στον Όγιος…
Και θα έχει έστω και μια μικρή δικαιολογία ο ΠΑΠ να αντιτείνει, στις όποιες κατηγορίες γιατί δεν ανέβηκε (αν δεν ανέβει τελικά) η ομάδα…
To πρόβλημα του Ηρακλή δεν ήταν ποτέ ο Όγιος και το αν είναι καλός ή όχι.
Το πρόβλημα του Ηρακλή είναι πως εξαιτίας του ανύπαρκτου προέδρου ο Όγιος:
α) και δέθηκε με την ομάδα και δεν θέλησε να την χρεώσει με μεταγραφές…Μεταγραφές που τώρα θα έδιναν -ίσως- λύσεις, μα σε περίπτωση αποτυχίας θα ήταν ένα ακόμη ασήκωτο οικονομικό βάρος στις πλάτες της ομάδας…
β) και δεν βρέθηκε τόσους μήνες μετά, έστω μια μεσοβέζικη μα μόνιμη λύση για να κάθεται στον πάγκο…
γ) και ζούσε σουρεαλιστικές στιγμές όταν (απλά ένα τρανταχτό παράδειγμα), από φυσιολογική αντίδραση για τον ανύπαρκτο πρόεδρο, οι οργανωμένοι του έδιναν 2 και 3 χιλιάρικα από τα κουπόνια, να τα διαχειριστεί αυτός…
(Να τα πρώτο-δώσει που…Άσε που δεν είναι και δουλειά του προπονητή αυτή, πέρα από το ότι δεν δίνει ούτε ένα θετικό μήνυμα στους παίκτες-εργαζόμενους αυτή η εικόνα, για μια -υποτίθεται- επαγγελματική ομάδα και ανώνυμη εταιρεία…)
δ) και βλέπει -μαζί με τους παίκτες- απλούς οπαδούς να προσφέρουν το μοναδικό πριμ, κάνοντας πιο έντονο και δραματικό το γεγονός, πως τα γραφεία της διοίκησης είναι άδεια από πρόσωπα και από λεφτά….
(Υπάρχουν μεμονωμένα μα χαρακτηριστικά παραδείγματα και συμβάντα που θα αντιστοιχούσαν σε όλα τα γράμματα της αλφαβήτου, όποιου όμως δεν του αρκούν τα παραπάνω για να δει το λάθος που κάνει, με το να κρίνει δηλαδή το αγωνιστικό αποκομμένο -έστω προσωρινά- από τα υπόλοιπα, ανήκει στην κατηγορία των οπαδών που πρέπει να είναι παραδείγματα προς αποφυγή…)
-Και ξαφνικά δεν είναι όλα αυτά αποκλειστική ευθύνη του ΠΑΠ…
-Και ξαφνικά δεν είναι όλα αυτά, που ρίχνουν τις εσωτερικές άμυνες σε μια ομάδα…
-Και ξαφνικά το ότι βρέθηκαν έστω προφάσεις και διαλύθηκε προτού καν σχηματιστεί καλά καλά η κίνηση κάποιων για να έχει ένα πρόσωπο -έστω και εθελοντικά σχηματισμένο- η ομάδα, δεν είναι ευθύνη αυτών που έπαιξαν τους παράγοντες με ξένα κόλλυβα…
Και ξαφνικά όλα αυτά δεν είναι ευθύνες συγκεκριμένων ατόμων και νοοτροπιών…
(που κάποιοι θα βγουν και ήρωες ή δικαίως θιγμένοι…)
Βρήκαμε τον Όγιος να τις επιμερίσουμε!!!
Είπαν και οι δημοσιογράφοι να πάνε με το ρεύμα της εποχής και να τα χώσουν κι αυτοί στον Όγιος και στην ομάδα κι ήρθε κι έδεσε το γλυκό.
Χωρίστηκαν όλοι σε στρατόπεδα και πυροβολούν δέντρα δίνοντας στον στόχο χώρο, χρόνο και υπερασπιστική γραμμή…
Μην ξεχνάμε πως οι ίδιοι πριν 2 μήνες τον ανέβαζαν στα ύψη και τον ηρωποιούσαν χωρίς λόγο (κλασική συμπεριφορά δημοσιογράφων, μόνο που στον Ηρακλή κάποιοι -έστω κάποιοι- θέλουμε και τους δημοσιογράφους μας να ξεχωρίζουν από την μάζα), με τα άρθρα τους και τα βίντεο από τα αποδυτήρια, που τον έδειχναν να κάνει απλά ο,τι το 99% των προπονητών. Να προσπαθεί να ανεβάσει ψυχολογικά τους παίκτες και να τονώσει τον ποδοσφαιρικό τους εγωισμό. Μόνο που το περνούσαν σαν κάτι μοναδικό και ιδιαίτερο…
Απλά γιατί εκείνη την εποχή, αυτό πουλούσε…
Είναι οι ίδιοι που τώρα παράγουν μελοδραματικούς τίτλους, ακολουθώντας και -δυστυχώς- ενισχύοντας τις ενστικτώδεις ορμές των οπαδών.
Λες κι αν ανέβουμε, έτσι όπως είναι τα δεδομένα, δεν θα είμαστε υποψήφιοι να πέσουμε πάλι…Όχι…Θα γίνει θαύμα -ειδικά για μας- και τα όποια έσοδα της Σουπερλιγκ θα τα διαχειρίζεται ιδανικά ο ουρανοκατέβατος άγιος Φούφουτος ή αν εμφανιστεί αγοραστής, δεν θα ζητάει παραπάνω ανταλλάγματα ο κάθε Παπαδόπουλος.
‘Ασε που οι κάθε «Δόβελοι» θα εμφανιστούν και πάλι τότε και βρίσκοντας βήμα από τους δημοσιογράφους, θα λένε τα κλασικά «…Ας μην διαταράξουμε την ηρεμία της ομάδας….ας πάμε όπως είμαστε και βλέπουμε…» κοκ
Που αν ανέβουμε και -καθόλου περίεργο- πέσουμε, τότε είναι που θα σκορπίσουμε, γιατί θα χαθεί το άλλοθι του Πιλάβιου, του Κουράκη και της κοπρολίγκας που έκαναν τον Ηρακλή εξιλαστήριο θύμα και που παραμένει ενεργό στο οπαδικό θυμικό μας…
Και το κάνουν και άκομψα! Που δεν καταλαβαίνουν πως με το να λένε για παράδειγμα πως και οι παίκτες των άλλων ομάδων είναι απλήρωτοι, μειώνουν την ομάδα μας και δίνουν -νέο- άλλοθι στον κάθε Παπαδόπουλο!
(Και ας είναι και 1545 χρόνια δημοσιογράφοι! Κι ο άλλος παίζει 70 χρόνια τάβλι και δεν έγινε καλός…)
Ίδιο μέγεθος είναι βρε κωθώνια ο Ηρακλής, με τα Χανιά και τα Ψαχνά;
Ίδια πλήττει την εικόνα τους σαν ομάδες, να μαθαίνουν οι παίκτες τους πως 15 λεπτά πριν την σέντρα, κάνουν έρανο οι υπάλληλοι να πληρωθούν οι διαιτητές αλλιώς δεν θα ξεκινήσει ο αγώνας;
Στα Χανιά, τα Ψαχνά και τον Αιγινιακό παίζουν….Κι αυτοί θα τσοντάριζαν…
Ίδια χαλάει την συνοχή τους σαν ομάδες, να πηγαίνει ένας παίκτης στον Φωστήρα και να μην έχει έναν της διοίκησης να πει -έστω- το πρόβλημα του και ίδια όταν κάποιος έρχεται και τα βιώνει αυτά στην πιο ιστορική -όπως του είπαν και μαθαίνει- ομάδα της Ελλάδας;
Ο ΠΑΠ και η νοοτροπία τύπων σαν τον Δόβελο και τον Παπαζαφειρίου και όλων αυτών των φορέων της αρρώστιας που κατατρώει δεκαετίες τον Ηρακλή, έπρεπε να είναι ο μοναδικός στόχος κριτικής σας, ακόμη και μέσα από τις ήττες!
Ακόμη πιο έντονης κριτικής τους, με την κάθε ήττα!!!
Που μια ζωή σιγόνταραν με την βοήθεια σας, απλά για να βλέπουν την φάτσα τους και το όνομα τους στην δημοσιότητα, στο να χάνεται η στόχευση από το πρόβλημα !!!
Οι παραπάνω είναι το πρόβλημα!
ΟΥΤΕ ο Όγιος, ΟΥΤΕ ο Στράντζαλης, ΟΥΤΕ ο επόμενος που θα έρθει…
ΟΧΙ όταν η ομάδα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση!
Υ.Γ.
Ποιος από τους παραπάνω επώνυμους, θα πάει ποτέ να κάτσει όρθιος πίσω από συρματοπλέγματα ή στην βροχή και τι ουσιαστικότερο έχει κάνει -αναλογικά συγκρινόμενος- με έναν «ανώνυμο» οπαδό που το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι η παρουσία του και η φωνή του, για να έχει λόγο και βήμα;
Υ.Γ. 2
Προς δημοσιογράφους:
Επιτελείτε λειτούργημα και υπηρετείτε την 4η εξουσία…
Και παρόλα αυτά μας έχετε «πρήξει» στις απεργίες είτε τις εξαγγελίες απεργιών σε ΜΜΕ που την τελευταία στιγμή ματαιώνονται, γιατί -δικαίως- διεκδικείτε σωστές εργασιακές (οικονομικά ως επί το πλείστον) συνθήκες, ώστε να μπορείτε να εξασκείτε απρόσκοπτα το επάγγελμα σας.
Γιατί λοιπόν, ( για την δική μας ομάδα, δεκάρα δεν δίνω για τους άλλους) με την πρώτη ευκαιρία πάτε με το ρεύμα της αυθόρμητης αντίδρασης των οπαδών και για ένα σκατό-κλικ ή ένα βρωμό-ευρώ για sms, δίνετε έστω και το παραμικρό ευκολοχώνευτο άλλοθι στον κύριο υπεύθυνο της κατάστασης και απαιτείτε από αυτούς που αποτελούν αυτή την στιγμή μέλη της ιστορικότερης ομάδα της Ελλάδας και βιώνουν καταστάσεις που δεν βιώνουν μέλη ομάδας 5×5 που στήνεται στο καφενείο του τελευταίου χωριού, να έχουν διαφορετική ψυχολογία από την δική σας;
Υ.Γ. 3
Προς συνοπαδούς:
(όσους αντιδράτε πρώτα και μετά σκέφτεστε)
Είστε οπαδοί του Ηρακλή!!!
Και για πολλούς και διαφορετικούς λόγους θα πρέπει να ξεχωρίζετε από την πλέμπα…Μην παρασύρεστε από παρορμητικές αντιδράσεις και μην αφήνετε να σας παρασύρουν, σιγοντάροντας την όποια ψυχολογική κατάσταση στην οποία σας βρίσκουν.
Ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε οι επώνυμοι -εραστές του θεαθήναι- οπαδοί.
Γιατί αυτά είναι που δίνουν χρόνο και χώρο στον κάθε Παπαδόπουλο να ξεφύγει των ευθυνών του και να μεταθέτει την συζήτηση για το πρόβλημα στο μέλλον. Ούτε να δέχεστε στην βάση τους, κινήσεις πράξεις και δηλώσεις τύπου «Δόβελου-Παπαζαφειριου και Σια».
Αυτοί μια ζωή έκαναν είτε πόλεμο και κριτική αφ’ υψηλού όταν δεν έπρεπε είτε έπαιζαν τον ρόλο του πυροσβέστη υπέρ της κατεστημένης κατάστασης όταν χρειαζόταν να γίνει κάτι ουσιαστικό, πάντα εν ονόματι του καλού του Ηρακλή και διαμόρφωναν συνθήκες που οδηγούσαν πάντα σε αρνητικές (εκ του αποτελέσματος αποδεδειγμένο) καταστάσεις, που σιγά σιγά έπαιξαν ρόλο στο να έρθει ο Ηρακλής εδώ που είναι!
Μάθετε να υπερασπίζεστε λοιπόν αυτό που λέτε πως πρεσβεύει ο Ηρακλής και υποστηρίζετε!
Πρώτα με την παρουσία σας και κατόπιν με την κριτική σας σκέψη!
1ον
Δείξτε στους δημοσιογράφους πως τους δίνετε «άκυρο» όταν σας συμπεριφέρονται σαν οπαδούς-πρόβατα άλλων ομάδων, για να τους αναγκάσετε να αλλάξουν τακτική και
2ον
Δείξτε στους πιο αναγνωρίσιμους, πως αν δεν έχουν να προσφέρουν ουσιαστικές υπηρεσίες στην ομάδα, να μην εμφανίζονται στην δημοσιότητα.
Κι αν εμπλακούν πως θα είναι ανεπίτρεπτο να υπερβαίνουν τις αρμοδιότητες που λαμβάνουν.
Και πως για τις όποιες υπηρεσίες και αρμοδιότητες έχουν την τιμή και την ευθύνη να αναλάβουν, η αναγνωρισιμότητα είναι ο μόνος λόγος που αυτοί -κι όχι ο οπαδός που βρέχεται και ψήνεται κάθε φορά που παίζει η ομάδα και μέχρι την τελευταία στιγμή ταλαντεύεται να πάει ή να μην πάει, γιατί ίσως δεν του φτάσουν τα χρήματα για να πηγαίνει στην δουλειά μέχρι να ξαναπληρωθεί- βρίσκονται σε εκείνη την θέση…
Γιατί αν αφήνεσαι μια ζωή να άγεσαι και να φέρεσαι από τα «πάθη» σου και τους επαγγελματίες κάθε είδους, η «ανάσταση» που επιθυμείς δεν θα έρθει ποτέ για την ομάδα κι αν έρθει θα είναι πρόσκαιρη….και η δεύτερη πτώση από τον «παράδεισο» θα σε αφήσει για πάντα τσακισμένο, πεσμένο και μικρό…