Κορωνοϊού το ανάγνωσμα…

Τι έχουμε μέχρι τώρα:
Στην Ιταλία πετούσαν χαρταετό και τώρα πετάνε πτώματα ηλικιωμένων σε καμιόνια…

Στην Σερβία βάζουν τους άνω των 65 ετών να δοκιμάζουν τις αντοχές τους και να πηγαίνουν για ψώνια σαν βρικόλακες τα ξημερώματα της Κυριακής αφού ο πρόεδρος τους μαζί με τον κρατικό επιδημιολόγο έβγαιναν επίσημα και έκαναν πλακίτσα μιλώντας για «αστείο ιό» και πως οι γυναίκες μπορούσαν να ψωνίζουν από Ιταλία που είναι φθηνά» και τώρα ετοιμάζονται να βάλουν σε καραντίνα Valjevo,Nis & Belgrade.

Στην Αγγλία ο στρουμπουλός τσοπάνης το έπαιζε εναλλακτικός με ανοησίες για ανοσίες αγέλης κλπ και τώρα που κοντεύουν να γεμίσουν ράντζα τα νοσοκομεία τους και να κάνουν αυτοσχέδιες ΜΕΘ στους διαδρόμους δεν μπορεί να πείσει κανέναν να κάνει το αυτονόητο γιατί δεν του πάει να κάνει αυτοκριτική και να πει δημόσια «έλεγα μαλακίες πιο πριν»…

Στην Γερμανία το έπαιζαν άνετοι για να μην πληγεί η αγορά και τώρα σκέφτονται να ανασυστήσουν την Σούτσσταφφελ γιατί οι συστάσεις δεν πιάνουν τόπο.

Στη Γαλλία μέχρι και μια εβδομάδα πίσω άφηναν δημόσιες συναθροίσεις (π.χ. στις 12 Μαρτίου χιλιάδες άτομα συγχρωτίστηκαν επί ώρες έξω από το γήπεδο της Παρί) και έκαναν κανονικά και τις δημοτικές εκλογές (στις 15/3) με νικητή από τον πρώτο γύρο τον κορωνοϊό και στον δεύτερο γύρο μερικές χιλιάδες ψηφοφόροι δεν θα ζούνε για να ψηφίζουν ξανά.

Στην Ισπανία θα γίνουν σαν την Ιταλία αφού τους ένοιαζε περισσότερο για τις ταυρομαχίες και τις ντοματομαχίες και τώρα θέλουν να τους πάρουν με τις ντομάτες αλλά δεν μπορούν γιατί δεν βρίσκουν.

Στην Ολλανδία κάπνιζαν μπάφο στην κυβέρνηση και τώρα πολλά σκυλάκια δεν έχουν ιδιοκτήτη να τα βγάλει χαλαρή βόλτα το πρωί αφού αντί για την δουλειά τους 9 με 5 θα είναι 24/7 η εργασία αυτών στα νεκροταφεία.

Στην τρομερά οργανωμένη -κατά τα άλλα- Ελβετία δεν φρόντισαν να κλείσουν εγαίρως τα σύνορα με την Ιταλία και τώρα στην επόμενη απογραφή θα τους λείπει ένα ολόκληρο καντόνι.

Στην -στον ύπνο της- ευρωπαϊκή Τουρκία τελείωσε το πετιμέζι του καραγκιόζη Ερντογάν μαζί με το σούπερ –ανύπαρκτο– τεστ τους που έβγαζε και καλά τους πάντες αρνητικούς και σε μια κίνηση πανικού παράγγειλαν δυο εκατομμύρια τεστ από Κίνα και μάλλον ακολουθεί καινούργια παραγγελία με φέρετρα.

Μέσα σε όλα αυτά,είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που μια ελληνική κυβέρνηση δείχνει απείρως σοβαρότερη από όλες τις υπόλοιπες.

Κι αυτό το γράφει κάποιος που η σκληρή κριτική σε οτιδήποτε στραβό είναι δεύτερη φύση του.

Τόσο σοβαρή που το μόνο που βρήκαν κάποιοι γελοίοι να πιαστούν είναι να κράζουν τον απίστευτα σοβαρό,μετρημένο και πλήρως καταρτισμένο επικεφαλής της πολιτείας για την αντιμετώπιση του προβλήματος κύριο (με κάππα κεφαλαίο) Σωτήρη Τσιόδρα γιατί πήγε σε μια άδεια εκκλησία να ψάλλει κεκλεισμένων των θυρών!
https://www.lifo.gr/now/greece/274964/o-sotiris-tsiodras-epsale-se-ekklisia-kekleismenon-ton-thyron-kai-apantise-sto-twitter

Τόσο γελοίοι που ούτε ο κορωνοιός καταδέχεται να τους πλησιάσει.
Κι αυτό το γράφει κάποιος που δηλώνει ξεκάθαρα άθρησκος.

(Αυτό φυσικά δείχνει και γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά σε βάθος χρόνου η χώρα και να έχει το κράτος τους ανθρώπους που πρέπει στις θέσεις που πρέπει.
Γιατί αν ακόμη και τώρα,εν μέσω της επίθεσης του κορωνοϊού,βρίσκονται κάποιοι επαγγελματίες κομματικοί οπαδοί να διακόψουν την ανακωχή και να κάνουν πόλεμο παρασύροντας και 50-100,μόλις λήξει όλο αυτό και ο κόσμος θα αρχίσει να ενδιαφέρεται και για άλλα πράγματα,θα χαλαρώσει και θα θυμηθεί την χαμηλή πολιτική του ποιότητα,θα είναι ξανά επιρρεπής και τέτοιου είδους διαβολές θα παρασύρουν 500-1000 κι αυτό θα δώσει το σύνθημα στους Γκρούεζες του κάθε κόμματος να ξεμυτίσουν από τις τρύπες τους δίνοντας πάσα στο σύστημα να επανεκκινήσει και όλα να επανέλθουν στην…«κανονικότητα» τους.)

Υ.Γ. 1
Αν χτυπούσε ο κορωνοϊός ένα χρόνο πριν ακόμη κι αν έχει κάποιος οργιώδη φαντασία αδυνατεί να φανταστεί τον σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Καρανίκα να σχεδιάζει οτιδήποτε ή την υπεύθυνη του γραφείου του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη Νοτοπούλου να κάνει οτιδήποτε πέρα από χιουμοριστικές αναρτήσεις στο Instagram όπως τώρα μη αντιλαμβανόμενη ότι είναι όχι απλά δημόσιο πρόσωπο αλλά βουλευτής και δεν μπορεί να κάνει χιούμορ όπως ο απλός πολίτης.

(Φυσικά όταν την έκραξαν τις διέγραψε αλλά αποζημίωση δεν πρόκειται να καταβάλει στους πολίτες για την ψήφο τους,αντ΄αυτού θα συνεχίσει να λαμβάνει την δική της ζώντας στην υγεία των κορόιδων που την ψήφισαν.)

Υ.Γ. 2
Επίσης,για να τα λέμε όλα,μέχρι και οι πολίτες -σε μεγάλο ποσοστό- δείχνουμε να εγκαταλείπουμε το χύμα στο κύμα «locomodo life stlye» που συνήθως μας διακατέχει και να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι και πειθαρχημένοι ακόμη κι από τους βορειοευρωπαίους και να νοιαζόμαστε περισσότερο για τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού από τους άλλους συγκάτοικους μας στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Όπως και πρέπει να αναγνωριστεί η κοινωνική προσφορά –ο καθένας ο,τι μπορεί– από άτομα,εταιρείες,ιδρύματα και αθλητικούς συλλόγους.
Ενδεικτικά,σαν την δωρεά μηχανημάτων και υλικού του Ιβάν Σαββίδη (άλλο η σοβιετικής νοοτροπίας τακτικές του στο ποδόσφαιρο που τον κράζω ανελέητα άλλο μια κρίση υγείας) στο ΑΧΕΠΑ που είναι νοσοκομείο αναφοράς,την δωρεά υπερσύγχρονων αναπνευστήρων της Μotor Oil και της Παπαστράτος,την οργάνωση ΜΕΘ από το Ίδρυμα Λάτση ή την προσφορά δωρεάν καφέδων στους εργαζομένους του προαναφερθέντος νοσοκομείου από το κυλικείο του Ηρακλή και την παραχώρηση των χώρων του συλλόγου σε περίπτωση που χρειαστεί.

 

Το World Cup στο WC

Γατάκια οι της ΕΠΟ μπροστά στις ιντερνάσιοναλ παράγκες.
Πραγματικά αηδία αυτό που για το χρήμα σπρώχνουν όσο δεν πάει κάποιες ομάδες.
Ενδεικτικά:

1) Η Αργεντινή για παράδειγμα τελείωσε με έντεκα παίκτες αντί για εννιά. Άσχετο αν έπαιζε από μόνη της με δέκα, αφού δεν είχε αρχή, Μέσι και τέλος και δεν κατάφερε τίποτα.
Θα έχει όλους τους παίκτες της για τον επόμενο αγώνα.

2) Στη Βραζιλία έδωσε πέναλτι που ο άλλος με την καρμπονάρα για μαλλί με ένα απλό άγγιγμα έπεφτε και έπεφτε και έπεφτε σαν να τον πυροβόλησαν σε Β’ κατηγορίας σπαγγέτι γουέστερν.

Κι αφού αναγκάστηκε να το πάρει πίσω λόγω #VAR έδωσε καθυστερήσεις που ξεπέρασαν ακόμη και την παράγκα του Ολυμπιακού, την καλύτερη από τις ελληνικές παράγκες.
(δεν τελειώνει όχι απλά μέχρι να σκοράρουμε αλλά και να χτίσουμε και διαφορά στα γκολ σε περίπτωση ισοβάθμιων)…

3) Στη Σερβία δεν έδωσαν το πιο ξεκάθαρο πέναλτι όλων των εποχών. Κι όχι από ένα παίκτη, να πεις σαν τρελή δικαιολογία διεκδίκηση ανάμεσα σε ένα καχεκτικό κι ένα γίγαντα, αλλά από δυο μαζί με τον διαιτητή πρώτη θέση πίστα.

Και με όλα αυτά ακυρώνουν αυτό που κάνει το ποδόσφαιρο μοναδικό. Που δεν είναι όπως στο μπάσκετ που 9 στις 10 θα κερδίσει το μεγαλύτερο μπάτζετ και η καλύτερη ομάδα.

Και το κάνουν για την πλειοψηφία των ουδέτερων που δεν είναι πρόβατα να φανατίζονται με συγκεκριμένες εθνικές.
Ακόμη και για όσους δεν τυφλώνονται από την νίκη με κάθε τρόπο της χώρας τους.

Πως να το κάνουμε…
Δεν γουστάρω (κι ας μου αρέσει η Γερμανία) με το ζόρι ημιτελικά π.χ Γερμανία-Αργεντινή.
Να κερδίσουν οι Σουηδοί και να την αποκλείσουν, ακόμη κι αν έχει η Γερμανία 32 δοκάρια και φάει γκολ από τη μοναδική φάση που θα κάνει η Σουηδία.

Αν έτσι είναι να συμβεί, αφήστε το ρε παγκόσμια λαμόγια να συμβεί!
Αυτή είναι στη τελική η ομορφιά του ποδοσφαίρου!

Θέλω να αφήσουν να πάνε τελικό αν είναι καλοί ή πιο τυχεροί Νιγηρία Κροατία.
Παντού όμως μαντριά και παράγκες.
Ακόμη και στη κορυφαία διοργάνωση.

Καλώς όμως έχει τα αρχικά WC.
Αφού το World Cup το έχουν μετατρέψει σε Water Closets με τις βρομιές τους.
Ξεφτίλα απλά!

Όταν είσαι καθηλωμένος χρόνια στο payroll μιας ιδεολογίας, γίνεσαι Λαζόπουλος…

Δεν είναι κακό να έχεις μια ιδεολογία.
Στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάποιες ιδεολογίες στις οποίες πιστεύουμε.
Η διαφορά έρχεται όταν μπλέξεις την ιδεολογία με μια ιδέα.
Και όταν κάνεις την ιδέα επάγγελμα, με νονά την ιδεολογία.

Ιδέα όχι σαν κάτι ιδεώδες αλλά σαν μετατροπή μιας σκέψης σε κάτι που σου αποφέρει
κέρδος. Υλικό ή ηθικό. Χρήμα ή εξουσία. Ένα από αυτά ή και όλα μαζί…

Τότε η ιδεολογία έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με όσα κάνεις. Όσα πιστεύεις ή λες πως πιστεύεις, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την σκληρή πραγματικότητα. Με το γεγονός πως αν τα πιστεύεις ξεκινάει μια εσωτερική σύγκρουση, να βρεις δικαιολογίες πως δεν τα καταστρατηγείς. Να πείσεις πρώτα τον εαυτό σου, για να μπορέσεις να πείσεις και τους άλλους.

Όπως συμβαίνει πολλές φορές με τους βουλευτές. Που έχοντας (οι περισσότεροι) και κάτι αδιόρατα ιδεατό στο μυαλό τους όταν ξεκινάνε, να τους το αναγνωρίσουμε αυτό, αποφασίζουν να εμπλακούν με τα κοινά υπό την «πνευματική καθοδήγηση» μιας συγκεκριμένης πολιτικής ιδεολογίας.

Με το που διαβαίνουν όμως το κατώφλι της εξουσίας, στην μορφή που είναι δομημένο το σύστημα, η ιδεολογία αρχίζει να ξεθωριάζει πολύ γρήγορα, σαν σκιά που χάνεται όταν δεν μπορούμε (ή δεν επιθυμούμε) να φωτίσουμε ένα σώμα όπως πρέπει.

Και με την συνειδητοποίηση πως πρέπει να κάνουν αχνές τις γραμμές για να μην ξεχωρίζει εύκολα το λάθος στην εικόνα που παρουσιάζουν, έρχονται και τα πρώτα κέρδη και καταλήγουν να υπηρετούν όχι την ιδεολογία και το ιδεατό, αλλά την ιδέα-σκέψη πως να έχουν όσο περισσότερο κέρδος μπορούν από αυτό…

Ειδικά τα τελευταία χρόνια που οι δραματικές εξελίξεις τους εκθέτουν σε υπερθετικό βαθμό.
Και που οι περισσότεροι μπορεί να προτιμούν/προτίμησαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και να ακολουθούν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα των αρχηγών τους, παρά να απεμπολήσουν το «δικαίωμα» στο κέρδος.

Όπως οι βουλευτές της ΝΔ φώναζαν με πάθος ΟΧΙ στα μνημόνια γιατί έτσι έλεγε ο τσομπάνης και την άλλη μέρα που αυτός άλλαξε το σφύριγμα έπρεπε ξαφνικά να πουν ΝΑΙ, οπότε ίσως να έπεισαν τον εαυτό τους ότι το ΝΑΙ ήταν το όχι στα σλάβικα…

Μερικοί δε που δεν πήραν τα χάπια ή δεν τους έπιασαν, διαγράφηκαν. Οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα…

Υπάρχουν μάλιστα και αυτοί που ενώ από την αντιπολίτευση συνέχισαν να λένε ΟΧΙ και όταν η Νέα Δημοκρατία έγινε μέρος του κυβερνητικού σχήματος και άρχισε να λέει το σλάβικο ΝΑΙ, κατέληξαν να είναι μελλοντικοί αντιπρόεδροι της επόμενης κυβέρνησης.

Υπάρχουν και αυτοί που κατέληξαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Την τελευταία από τις μεγάλες ομάδες του τσίρκου που άντεξαν χρονικά…

Που όμως και με τους καινούργιους τους συντρόφους, έφτασαν και πάλι να λένε ένα τεράστιο ΝΑΙ (με το μυαλό τους όχι) και μάλιστα ενώ είχαν πει λίγες μέρες πριν ένα τεράστιο ΟΧΙ μαζί με πάνω από το 60% του πληθυσμού.

Είναι εκείνη η αμήχανη στιγμή απόλυτης σιωπής μετά τον εκκωφαντικό θόρυβο μιας μετωπικής σύγκρουσης. Της μετωπικής σύγκρουσης της ιδεολογίας με την εξουσία.
Που όταν κάθεται η σκόνη, η εξουσία βγαίνει αλώβητη, ενώ το όχημα της ιδεολογίας έχει κυριολεκτικά εξαϋλωθεί από την ένταση της πρόσκρουσης…

Γι αυτό, ακόμη κι αν είναι βουλευτής που όντως πιστεύει, παρόλο που είναι πολύ δύσκολο να πείσει τον εαυτό του, παρόλο που νιώθει άβολα να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, παρόλο που αισθάνεται αμήχανα όταν του την πέφτουν όσοι πιστεύουν σαν αυτόν πως πολιτικές ιδεολογίες μπορούν να έχουν πρακτική εφαρμογή σε έναν κόσμο που τα νήματα τα κινεί αυτό που δεν έχει ούτε χρώμα, ούτε πατρίδα, ούτε ιδεολογία, ούτε πρόσωπο, το χρήμα….Προτιμά να περάσει μια κόλαση, παρά να χάσει αυτά που ξεκίνησε να κερδίζει.

Αν τώρα ανήκει στους άλλους, αυτούς που λένε πως πιστεύουν, τα πράγματα είναι πιο εύκολα, αφού δεν υπάρχει καμιά εσωτερική σύγκρουση και το μόνο που μετράει είναι να υπάρχουν (στα πολύ δύσκολα) κι άλλα καράβια να βρεθεί και -κυρίως- το πόσο καλός ηθοποιός (χωρίς το ήθος) είναι….

Όπως συμβαίνει και με το πιο τρανταχτό παράδειγμα από τον κόσμο των καλλιτεχνών.
Τρανταχτό γιατί όποιος δέχεται να φέρει τον χαρακτηρισμό σατιρικός πρέπει να μπορεί και να τον υποστηρίζει χωρίς εκπτώσεις. Σε πλήρη αρμονία με τα όσα η κοντά στον άνθρωπο ιδεολογία που χρησιμοποιεί ως όχημα πρεσβεύει.

Που στην ερμηνεία των πολιτικών εξελίξεων μπορούν να γίνουν και λίγο θολά όσα λέει, μπορεί να προβεί σε συλλογιστικούς ακροβατισμούς πολύ πιο εύκολα από έναν βουλευτή γιατί έχει την δυνατότητα ακόμη και να προσποιηθεί πως καυτηριάζει την κυβέρνηση ενώ καυτηριάζει μόνο την αντιπολίτευση.

Κι όσο μη σατιρική κι αν είναι αυτή η συμπεριφορά, το πεδίο είναι τόσο ευρύ που μπορεί να ελιχθεί και να πείθει αρκετούς για πάντα πως αυτό που κάνει είναι σάτιρα.

Σε θέματα ανθρώπου όμως και χαρακτήρα δεν μπορεί να κρατάει θολωμένα τα νερά για πολύ.

Ειδικά όταν, ανάμεσα στα ανέκδοτα και στις ατάκες-βοτσαλάκια που πετάει για να να ταράξει τα νερά ώστε να πάρει το χειροκρότημα και το γέλιο που το περνάει σαν αντίδραση σε σάτιρα και όχι σε ένα απλό αστείο, πρέπει να ενσωματώσει και βαρύγδουπες σκέψεις για να γεμίσει τον χρόνο της παράστασης του, ώστε να προκαλεί τις εκφράσεις επιδοκιμασίας των θεατών…

Εκεί κινδυνεύει να χάσει το προσωπείο του, όπως έγινε και με την τελευταία του εμφάνιση.
Γιατί είναι πολύ εύκολο για κάποιον που βολικά αποδέχθηκε την προσωνυμία σατιρικός χωρίς να είναι, στην πρακτική εφαρμογή μιας ιδέας υπό τον μανδύα μιας ιδεολογίας, να αποκαλυφθεί σαν χαρακτήρας, όταν ξεκινάει να πει κάτι με σοβαροφανές ύφος.

Γιατί εκεί χάνει την όποια κάλυψη του παρέχει το γέλιο.
Γιατί εκεί είναι που εκπέμπει τον εσωτερικό του κόσμο.
Γιατί εκεί, αν δεν προσέξει, εμφανίζεται με το αληθινό του πρόσωπο.
Ένα πρόσωπο καθόλου σατιρικό.

Είναι εκείνη η στιγμή που το γιώτα γίνεται ύψιλον και σαν κυπελλάκι κρατάει όσα λέει και δεν αφήνει να τα πάρει ο αέρας.

Είναι εκεί που ακόμη και η απάντηση-συγγνώμη μόνο συγγνώμη δεν είναι, αφού διατήρησε την αρχή της σκέψης του. Που δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς γιατί θα έπρεπε να δικαιολογήσει πως κατέληξε σε μια τέτοια σοβαρή και κατόπιν σκέψης διαπίστωση και θα τα έκανε ακόμη χειρότερα….

Οπότε απλά επιχείρησε να την περιορίσει σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο.
Ένας άνθρωπος δηλαδή έγινε εμμονικός και κακός, γιατί είναι καθηλωμένος σε μια αναπηρική καρέκλα, αλλά μόνο αυτός. Όσους άλλους τους χαρακτηρίζει η ίδια κατάσταση είναι εντάξει …
Συλλογιστικό αξίωμα ιδιωτικής ετικέτας, μόνο για τον Σόϊμπλε…
(Σκέψη νοσηρή και απίστευτα προσβλητική στην κεντρική της ιδέα, όσο αντιπαθητικός και αν είναι και σε εμένα ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ…)

Προϊόν με ένδειξη Προστατευμένης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π Λαζόπουλος)
και Π.Γ.Ε ( Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης- Αλ Τσαντίρι) γεμάτο δηλητήριο, όχι για ένα πρόσωπο, αλλά για μια ολόκληρη ομάδα του πληθυσμού.

Εκεί είναι που δεν μπόρεσε να κρύψει την αναπηρία της σκέψης του…
Εκεί είναι που έγινε από δήθεν σατιρικός, σάτυρος και υπερβολικά άσχημος…

Εκεί είναι που όταν είσαι καθηλωμένος χρόνια στο payroll μιας -οποιασδήποτε- συστημικής ιδεολογίας για το χρήμα και την όποια δόξα και εξουσία αυτή σε οδήγησε να έχεις, σιγά σιγά το μυαλό σου καθηλώνεται σε μια ιδέα. Πως να διατηρήσεις όχι την ιδεολογία αλλά όλα αυτά.

Και ισχύει για όλους. Καλλιτέχνες, βουλευτές, επαγγελματίες, ψηφοφόρους….

Όταν είσαι καθηλωμένος για χρόνια στο payroll της όποιας συστημικής πολιτικής ιδεολογίας για όσα κερδίζεις μέσω αυτής, σιγά σιγά κινδυνεύεις να γίνεις Λαζόπουλος…

Υ.Γ.
Κάποιοι τον είχαν καταλάβει πολύ πριν ξεκινήσει να τον εκθέτει η επιλεκτική στηλίτευση των κακώς κειμένων. Από μικρές ιστοριούλες που δεν βρήκαν ποτέ θέση στην πρώτη σελίδα των μέσων, όπως η παρακάτω…
Τα τετράγωνα καρπούζια και οι ντεμέκ γύφτοι που τα πουλάνε σαν δημιουργίες της φύσης….

Αποκάλυψη! Η πηγή της Χριστοδουλοπούλου για όσα είπε στην Κ.Ε.Δ.Ε σχετικά με τους πρόσφυγες και τους λαθρομετανάστες

(Το αρχικό κείμενο και γελοιογραφία είναι από τις 19/4/2015, οπότε τώρα που έσκασε η βόμβα του προσφυγικού, η «άνετη» δήλωση της τις εποχές πριν την κρίση πως εξαφανίζονται, όταν μιλούσαμε για μερικές δεκάδες κάθε μέρα και η σημερινή εικόνα χιλιάδων ταλαιπωρημένων ανθρώπων να συνωστίζονται στα σύνορα, την κάνει ακόμη πιο γελοία σαν άτομο και την παραπάνω εικόνα ακόμη πιο γλαφυρή…
Η συγκεκριμένη κυρία είναι το ακριβές και χαρακτηριστικότερο δείγμα έλλειψης ποιότητας και ικανοτήτων των πολιτικών που κυβερνούσαν ανέκαθεν αυτή την χώρα….)

σημ: Το πιο σημαντικό είναι πως αν οι παρακάτω δηλώσεις της αντιμετωπιστούν χάριν συζήτησης ως σοβαρές απαντήσεις, δείχνουν και ένα αποκρουστικά υποκριτικό ενδιαφέρον για αυτούς που εισέρχονται στην χώρα. Ειδικά αυτό το «…απλώς εξαφανίζονται…»
Δηλαδή από την μια ζητάει να παρέχουν και οι δήμοι φιλοξενία, από την άλλη όμως έτσι και ένας λαθρομετανάστης ή πρόσφυγας αποφασίσει να δοκιμάσει να φύγει και τον φάνε οι λύκοι ή πνιγεί ή τον χτυπήσει κάνα αυτοκίνητο και τον πετάξει σε κάνα χαντάκι

ή τον καθαρίσουν για εμπόριο οργάνων ή αν είναι έφηβος-παιδί και το αρπάξουν κυκλώματα τράφικινγκ ή παιδεραστές,  χέστηκε η συγκεκριμένη αφού θα έχουν «…απλώς εξαφανιστεί…»

Φυσικά η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή.
Ούτε σοβαρά μπορούν να αντιμετωπιστούν οι δηλώσεις της αλλά ούτε και πράκτορας είναι η συγκεκριμένη, ούτε ανθέλληνας, ούτε όσα της προσάπτουν.
Απλά, επειδή έπρεπε να ικανοποιηθούν όλες οι συνιστώσες με την χαρά της εξουσίας, έτυχε και δόθηκε η συγκεκριμένη θέση στην κυρία αυτή, που δυστυχώς χάνει λάδια.

Όταν λοιπόν φτάνει ο Καμίνης (θα ακολουθήσει κι ο δικός μας) να κάνει αυθόρμητα λογικές/αυτονόητες ερωτήσεις στην «είμαι στην κοσμάρα μου» υφυπουργό μετανάστευσης, αναγκάζοντας την να δώσει απαντήσεις που είναι «ο,τι του λαλεί του Λωλοστεφανή» τότε καταλαβαίνεις πόσο χαμηλά έχει φτάσει η αξία της ψήφου σου…
Ο απίστευτος διάλογος:

Κ: Δεν κατάλαβα με ποιο επιχείρημα μας λέει η κυρία υπουργός ότι παραμένουν για λίγο και φεύγουν. Υπάρχει κάτι που δεν έχω καταλάβει;
Χ: Στατιστικά το βλέπουμε…
Κ: Οι πρόσφυγες;
Χ: Οι πρόσφυγες!
Κ: Που πάνε κυρία υπουργέ;
Χ: Στην Ευρώπη.
Κ: Πως πάνε;
Χ: Δεν το ξέρω αυτό….Απλώς εξαφανίζονται! Οι 600 πρόσφυγες που είχαν έρθει….γιατί γελάτε, σας φαίνεται αστείο;…Να ξέρω εγώ; Εγώ ελέγχω την είσοδο, όχι την έξοδο…

Δεν ελέγχει την έξοδο, όμως στατιστικά ξέρει πως φεύγουν και πάνε στην Ευρώπη ή τέλος πάντων εξαφανίζονται! Πως το ξέρει; Το ψυχανεμίζεται; Μυρίζει τα δάχτυλα της; Είτε είναι μέντιουμ η ίδια είτε…»…Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες να δω που χάνεσαι όλες τις νύχτες…»

Υπάρχει όμως και σε αυτό απάντηση!
Οι πρόσφυγες και οι λαθρομετανάστες κατά την πολύμηνη οδύσσεια τους και ψάχνοντας τι μπορούν να κάνουν στις χώρες που θέλουν να πάνε, εντρυφούν στην μαγεία και αναπτύσσουν μαγικές ικανότητες τις οποίες τελειοποιούν κατά την είσοδο τους στην Ελλάδα…
Υπάρχει μάλιστα και βίντεο όπου ένας από αυτούς σε μια αυλή του Αιγάλεω δέχτηκε να λύσει το μυστήριο για την κυρία υφυπουργό, ώστε την επόμενη φορά να πάει με αποδεικτικά στοιχεία στην Κ.Ε.Δ.Ε και να τους αποστομώσει όλους!
Ιδού:

Υ.Γ.
Πληροφοριακά ο συγκεκριμένος πήγε στην Γερμανία…
Το μυαλό της υφυπουργού αγνοείται…

 

Η λήθη των λαθών κι η λησμονιά των χρεών

Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και έγινε πολύ δημοφιλές ένα βιντεάκι από μια σατυρική εκπομπή της Γερμανίας. ‘Ενα βιντεάκι που παρουσιάζει ουσιαστικά την αλήθεια για τα δικά τους ευρω-γερμανικά λάθη, όσον αφορά τον ανεδαφικό έως παρανοϊκό τρόπο που η ΕΕ προσπαθεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.  Αλήθεια γλυκιά και πικρή, μέσα από το χιούμορ της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης, της ZDF.

Υπάρχει όμως και μια λεπτομέρεια…Στο δεύτερο μέρος του σκετς.
Δεύτερο μέρος που σατυρίζει τις δικαιολογίες και τον στρουθοκαμηλισμό  του Γερμανικού κράτους όσον αφορά τις δικές του υποχρεώσεις. Τα δικά του χρέη.
Που σαν οποιοδήποτε χρέος μεταξύ κρατών (όπως το τωρινό δικό μας) δεν σβήνεται, δεν χάνεται, δεν εξαφανίζεται. Πολύ περισσότερο όταν η περίοδος δημιουργίας του συνδέεται άμεσα με έναν απίστευτο αριθμό θανάτων αθώων ανθρώπων και δεκάδων σφαγών που έσβηναν από τον χάρτη μέσα σε μερικές ώρες ολόκληρα χωριά. Δεύτερο μέρος που με αριστοτεχνικό τρόπο παρουσιάζει και φιλοξενεί έναν άνθρωπο από ένα τέτοιο χωριό. Τον Αργύρη Σφοντούρη από το Δίστομο….

Η λεπτομέρεια όμως δεν είναι γενικά το δεύτερο μέρος. Η λεπτομέρεια δεν είναι ούτε ο Αργύρης Σφοντούρης…Η λεπτομέρεια είναι οι εκφράσεις των θεατών, ειδικά προς το τέλος. (Όπως και τα σχόλια πολλών Γερμανών που συνοδεύουν αυτό το βίντεο σε όσους ιστότοπους έχει αναρτηθεί). Εκφράσεις γνήσιες και αυθόρμητες, λύπης μεν αλλά και έκπληξης, που δείχνουν όμως και ένα -ακόμη, Ω! τι έκπληξη- δικό μας λάθος.

Πως σαν κράτος οσφυοκαμπτών πολιτικών και ανίκανων για έλεγχο τους πολιτών, αφήσαμε ουσιαστικά την Γερμανία στην ησυχία της όλα αυτά τα χρόνια, με το να μην φροντίζουμε όχι να τα απαιτήσουμε αλλά ούτε να της δημιουργούμε έμμεση πίεση (με το βλέμμα στο μέλλον) καθιστώντας γνωστά με πλάγιους τρόπους στους πολίτες της, τις υποχρεώσεις του δικού τους κράτους και τα εγκλήματα των Ναζί που δεν διδάσκονται στο σχολείο και δημιουργώντας στην κοινή της γνώμη κλίμα υπέρ μας.

Φυσικά λέγεσαι Έλληνας ψηφοφόρος (το μεγαλύτερο ανέκδοτο του κόσμου) και επέτρεψες με την διαχρονική σου ανικανότητα στο πολιτικό σύστημα, να ανταλλάξει ουσιαστικά ένα κατοχικό δάνειο που ανήκει στο ελληνικό κράτος και αποζημιώσεις που ανήκουν σε εσένα, με έντοκα δάνεια που χάρισε άτοκα στους οικονομικούς προστάτες του, με πρόφαση την ελληνική οικονομική ανάπτυξη.

Πολιτικό σύστημα που αραιά και που έκανε λίγο θόρυβο για τα μάτια του κόσμου και που φρόντισε τα δάνεια στους νταβατζήδες που βοήθησαν την διατήρηση του, να τα χρεώσει στους πολίτες που έστειλε και μετανάστες να βοηθήσουν την οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας, γιατί αν όντως πήγαιναν στην ελληνική ανάπτυξη δεν θα χρειαζόταν να ξενιτευτούν τόσο μαζικά. Όπως συμβαίνει και σήμερα που πληρώνεις όλα αυτά τα λάθη με τα λάθη των Γερμανό-Ευρωπαίων που σατιρίζει στο πρώτο μέρος το σκετσάκι.

Οπότε τι ακριβώς περιμένεις σαν ψηφοφόρος που διαδέχτηκε αυτούς τους ψηφοφόρους; Α, ναι, ξέχασα…Περιμένεις τον Σύριζα να φορολογήσει -έστω- τους έχοντες λες και οι σημερινοί προέκυψαν από παρθενογένεση !!

Το βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=-r_6hxdm2fg

Η Γερμανία, η Αργεντινή και το χαμένο άλλοθι…

Φωτογραφία από: http://www.nydailynews.com/sports/germany-celebrates-world-cup-win-gallery-1.1865357

Χθες έπαιζε:
α) το σύνολο απέναντι στα άτομα (στο άτομο ουσιαστικά)
β) Αυτός που προγραμματίζει τον κάθε στόχο του απέναντι στον αυτοσχεδιασμό και στο «πάμε γερά παλληκάρια» (που και πως δεν έχει σημασία, απλά ….»πάμε γερά…»)…
γ) Αυτός που μιλάει λίγο και εργάζεται πολύ απέναντι σε αυτούς που μιλάνε πολύ και κάνουν λιγότερα.
Κέρδισαν αυτοί που η λογική έλεγε πως θα κέρδιζαν….

Ειδικά από την στιγμή που οι εποχές που αρκούσε ένας παιχταράς με προσωπικότητα για να κουβαλήσει στις πλάτες τους τους άλλους 10, εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια ανήκουν σε μια άλλη, ξεπερασμένη εποχή που δεν πρόκειται να ξανάρθει, γιατί το ποδοσφαιρο το ίδιο δεν βγάζει αυτές τις προσωπικότητες.

Ο Μέσι, μπροστά στην μαγκιά και την «αλητεία» για παράδειγμα του Μαραντόνα, είναι ένα καημένο που του τρώνε τα πατατάκια…100 κιλά μπάλα, 1.5 κιλό προσωπικότητα…(δεν είναι άσχετη η διαφήμιση αλλά αντιπροσωπευτική)

Ο Μέσι και ο κάθε σημερινός και αυριανός Μέσι…

Φωτογραφία από: http://worldsoccertalk.com/2014/07/13/player-ratings-for-germany-1-0-argentina-in-2014-world-cup-final/

Όσο «ηρωισμό» και ρομαντισμό κι αν βγάζει η προσπάθεια της δεύτερης κατηγορίας.
Το χειροκροτείς, υποκλίνεσαι στην προσπάθεια, αλλά μέχρι εκεί..
Εκτός κι αν μιλάμε για πόλεμο μέχρις εσχάτων ή προγραμματισμένη θυσία.

Τώρα, αν όλα αυτά τα αντιπροσωπεύει στο 100% και καλύτερα από όλους η Γερμανία (και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο) και κάποιοι τρελαίνονται αντί να ζηλεύουν δημιουργικά, ξύδι !!!

Επειδή…πέρα από Μέρκελ, μέτρα και άλλες τέτοιες γραφικές δικαιολογίες, η ανομολόγητη επίγνωση πως δεν έχουμε αξιωθεί μέχρι τώρα να πάρουμε έστω ένα-δυο από τα καλά της, γιατί είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως και παρασυρόμαστε πιο εύκολα από φτερό στον άνεμο, αρκεί να μας χαϊδέψουν λίγο τα αυτιά με λόγια του αέρα, είναι που οι περισσότεροι μισούν και γι αυτό εύχονταν να αποτύχει, έστω και στο ποδόσφαιρο…

Γιατί, όποτε κατά τύχη επικρατούν αυτοί της δεύτερης κατηγορίας απέναντι σε αυτούς της πρώτης, παίρνει μια ακόμη αναβολή η δυσκολοχώνευτη παραδοχή πως πρέπει να αλλάξουμε πολλά πράγματα για να προοδεύσουμε ουσιαστικά και χωρίς πισωγυρίσματα…

Κωλοτούμπας το ανάγνωσμα αρ. 1.346.005.604.500.203

Επειδή η κωλοτούμπα είναι το μοναδικό ταλέντο που πρέπει να έχει ένας δευτεροκλασάτος κλόουν για να μπαίνει στο τσίρκο της βουλής και να επιβιώνει πολιτικά.
Γαρνιρισμένη με περίσσιο θράσος και ατάκες που ξυπνάνε τον χούλιγκαν-οπαδό στους ψηφοφόρους-πρόβατα…. (όταν λυσσομανούσε και έβριζε τον ΣΥΡΙΖΑ από τον οποίο έφυγε…
Από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΔΗΜΑΡ για την ώρα στο ΠΟΤΑΜΙ…

Αυτός είναι φυσικά Β διαλογής.
Οι κορυφαίοι κλόουν καταφέρνουν να γίνουν μέχρι και αντιπρόεδροι αξιωματικής αντιπολίτευσης…