Η σοφή παροιμία του τίτλου περιγράφει πως πράγματα που με μια πρόχειρη ματιά δείχνουν ίδια μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και περιπτώσεις και καταστάσεις που δεν έχουν να κάνουν με τα αναφερόμενα αισθητήρια όργανα.
Γνωμικό που ταιριάζει τέλεια και για αντικείμενα που χωρίς να είναι τα προαναφερθέντα ανθρώπινα όργανα,στις βασικές τους αρχές λειτουργούν όπως αυτά και αναφέρομαι στις συσκευές λήψης εικόνας.
Που σαν τα ανθρώπινα μάτια κι αυτές συλλαμβάνουν το φως,το μετατρέπουν σε ηλεκτρικά ερεθίσματα/σήματα τα οποία στέλνουν στον δικό τους -ηλεκτρονικό- εγκέφαλο για να δείξει την εικόνα που τα φωτόνια παγιδεύουν και φέρνουν στον φακό.
Πατροπαράδοτη σοφία που δημιουργήθηκε πάρα πολλά χρόνια προτού σκεφτεί καν ο άνθρωπος τι θα μπορούσε να κατασκευάσει που να αποτυπώνει αυτό που βλέπει με τα μάτια του,ώστε να μην εξαρτάται από τη ζωγραφική και μόνο.
Σοφία που δεν μπορούσε να συλλάβει πως θα υπάρχει μια μέρα η τεχνολογία για να συλλαμβάνουμε και να αποτυπώνουμε το φως σε χαρτί χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε ο,τι και οι Croods για να βγούμε μια οικογενειακή φωτογραφία:
Πολύ περισσότερο δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα έφτανε σε τόσο υψηλό επίπεδο η εξέλιξη της επιστήμης που να μπορούμε να αποτυπώνουμε εικόνες ψηφιακά,όπως κάνει και ο εγκέφαλος μας.
Συσκευές που πολύ σοφά ονομάσαμε φώτο-γραφικές μηχανές.
Αυτοί μάλιστα που χρησιμοποίησαν πρώτοι την παραπάνω παροιμία ούτε που θα μπορούσαν να φανταστούν πως η έκφραση αυτή θα έβρισκε εφαρμογή και σε αυτές τις συσκευές γιατί όχι μόνο θα υπήρχαν αλλά στη μάχη κάποιων εταιρειών (που τις κατασκευάζουν/χρησιμοποιούν ως πρόσθετο -τυπικά- χαρακτηριστικό άλλου προϊόντος τους) για όσο το δυνατόν περισσότερο κέρδος θα συμβούν παράδοξα πράγματα.
Παράδοξο νούμερο ένα πως από μια έξτρα ευκολία προσαρτημένη σε μια άλλη συσκευή (τηλέφωνο-smartphone) θα έφτανε να είναι πιο σημαντική από την κύρια και να είναι η οικονομική επιτυχία των εταιρειών απόλυτα εξαρτημένη από τη φωτογραφική μηχανή που ενσωματώνουν στο κινητό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αυτό κάνει.
Παράδοξο νούμερο δύο πως παρά την ταχύτατη εξέλιξη της τεχνολογίας και μπροστά στη φρενίτιδα για όλο και περισσότερο κέρδος οι εταιρείες αυτές θα επέστρεφαν πίσω στην εποχή που ο μόνος τρόπος αποτύπωσης μιας εικόνας ήταν η ζωγραφική.
Πορεία στην οποία τις οδηγούν οι φυσικοί νόμοι και κανόνες.
Γιατί όσο και να προχωρήσει η τεχνολογική εξέλιξη στηρίζεται και περιορίζεται από τα όρια που αυτοί οι νόμοι και κανόνες βάζουν.
Βασικότερος κανόνας (στη περίπτωση αυτή) που τις αναγκάζει να ψάχνουν πλάγιες οδούς για να κατευθύνουν το βλέμμα του αγοραστικού κοινού εκεί που θέλουν είναι ο περιορισμένος χώρος.
Αν δεν υπήρχε αυτός ο περιορισμός,το πιο απλό,δεν θα χρειαζόταν μια επιχείρηση να δίνει 150-200,ακόμη και 300 χιλιάδες ευρώ για να αγοράζει τις κουμούτσες που βλέπει κανείς στα τηλεοπτικά στούντιο και που θέλει ολόκληρο στρατηγικό σχεδιασμό για να μεταφερθούν π.χ. για εξωτερικές μεταδόσεις.
Θα έδινε από ένα σούπερ γούαου smartphone των 1000 ευρώ στους εικονολήπτες και θα ήταν όλοι άνετοι και ωραίοι από όλες τις απόψεις.
Έλα όμως που δεν γίνεται:
Ο,τι κι αν έκαναν/κάνουν/θα κάνουν οι εταιρείες αυτές είναι φύσει αδύνατο να βρουν τον απαραίτητο χώρο όταν κατασκευάζουν συσκευές πάχους χοντρής φέτας ζαμπόν και για να ταΐσουν τους καταναλωτές σκαρφίζονται διάφορους ευφάνταστους τρόπους να παρουσιάσουν κάτι ως κάτι που δεν είναι.
Για να μην παρεξηγούμαστε…
Ποτέ δεν θα πω σε κάποιον να μην πάρει κινητό για να κάνει φωτογραφίες.
Αυτό θα έλειπε!
Όλοι χρησιμοποιούμε και αυτή την ευκολία που παρέχουν.
Ακόμη και ο πιο τρελαμένος με τη φωτογραφία,αν διαθέτει λογαριασμό σε κάποιο σόσιαλ και αλληλεπιδρά εκεί με άλλους ανθρώπους δεν γίνεται να είναι συνέχεια με τη τσάντα στον ώμο και την κάμερα στο χέρι.
Θα υπάρξουν πολλές στιγμές που το κινητό του θα είναι υπεραρκετό για να μοιραστεί κάτι σε αυτά.
Δεν θα το έχει αγοράσει όμως γιατί θα έχει πιστέψει πως μπορεί να τραβήξει τις ίδιες φωτογραφίες που τραβάει με τη φωτογραφική του μηχανή.
Το θέμα λοιπόν είναι να ξέρει κάποιος τι αγοράζει και γιατί και τι πραγματικά αυτό μπορεί να κάνει και μετά να αποφασίζει αν αξίζει να δώσει όσα του ζητάνε.
Που όπως γράφω πιο πάνω δεν πουλάνε πλέον τηλέφωνο με κάμερα αλλά κάμερα με τηλέφωνο.
Γιατί αν έλειπε η κάμερα από τα σύγχρονα smartphones αυτά θα είχαν -σήμερα που μιλάμε- ταβάνι στη τιμή τους κάπου στα 300 με 400 ευρώ γιατί όσο ταμπέλα και να πουλούσαν κάποιες εταιρείες δεν θα είχαν με τι να θαμπώσουν τα μάτια των καταναλωτών αν έλειπαν οι κάμερες από αυτά.
Για να προσελκύσουν λοιπόν τους δυνητικά υποψήφιους αγοραστές να τα σκάσουν χοντρά,ο μόνος τρόπος που έχουν (εξαιτίας των φυσικών περιορισμών) είναι να θολώνουν τα νερά για το πως προκύπτει η εικόνα που αποθηκεύεται στη μνήμη της συσκευής και πως αυτή εμφανίζεται στην οθόνη της.
Βασίζονται στο γεγονός πως ο μέσος άνθρωπος δεν έχει ιδέα πως να αναλύσει τα διάφορα δεδομένα που του παρουσιάζουν και έτσι δεν μπορεί να ελέγξει αυτό που τον βάζουν να χρυσοπληρώσει.
Σαν τις 4Κ τηλεοράσεις που την αγοράζει ο άλλος,βάζει να δει ασπρόμαυρη ελληνική ταινία του 1963 και αυθυποβάλλεται (εξαιτίας και της άγνοιας του για βασικά πράγματα που δεν έψαξε ποτέ) πως βλέπει πραγματική διαφορά στην εικόνα.
Ή σαν τις διαφημίσεις που σου δείχνουν και καλά την τέλεια 4K εικόνα και νομίζεις πως την βλέπεις όντως.Που δεν μπορείς γιατί η δική σου τηλεόραση δεν είναι 4K,αλλιώς γιατί να χρειαζόταν να αγοράσεις μια;
Όλα αυτά σε υπερθετικό βαθμό (για να έχουν άλλοθι να σου πουλάνε κάτι που αλλιώς θα έκανε 350 ευρώ 1200) συμβαίνουν και με τις εταιρείες που παράγουν smartphone.
Που πολλές από αυτές παράγουν και τηλεοράσεις αλλά τα κινητά είναι η χήνα που κάνει τα χρυσά αυγά για όλες αυτές.
Το γιατί τις περιορίζει το θέμα χώρος αναλύεται με πολύ ευκολονόητο τρόπο στα παρακάτω άρθρα.
1) https://365meres.wordpress.com/2019/09/19/otan-sou-kanoun-to-aspro-mauro-rikse-gnwsi-gia-fws/
2) https://365meres.wordpress.com/2017/03/16/to-mega-psema-ton-megapixels/
Όπως παρουσιάζει και για τα πιο άπιστα μάτια την απάτη για παράδειγμα του Huawei P30 που παρά την μετωπική σύγκρουση με τη λογική και τους φυσικούς κανόνες ισχυρίζονται πως μπορεί να κάνει αστρονομικό (πιάσατε την ειρωνεία;) ζουμ στο φεγγάρι,ενώ στη πραγματικότητα με το που επιλέγει ο εξαπατημένος αγοραστής το moon mode το λογισμικό προστρέχει σε αποθηκευμένα δεδομένα και δημιουργεί την εικόνα.
Που έτσι τους ξεμπρόστιασε ο άνθρωπος που αποφάσισε να ασχοληθεί με τον ισχυρισμό αυτό.Γιατί ο,τι «παγίδα» και να έστηνε στο φακό το κινητό την πατούσε και του παρέδιδε μια τέλεια εικόνα του φεγγαριού.
Το ζουμ λοιπόν είναι το μόνο που τους έμεινε να πουλήσουν μετά τα μεγαπίξελ και κάνουν πραγματική προσπάθεια να ξεγελάσουν αν και δεν μπορούν όπως παλιά να το βαφτίσουν οπτικό ζουμ γιατί πέφτουν πλέον μηνύσεις και επιστρατεύουν διαφορές ορολογίες πέρα από το digital zoom όπως moon zoom,hybrid zoom κλπ.
(Πλέον και στα διαφημιστικά τους είναι υποχρεωμένες να λένε την αλήθεια πως οι φωτογραφίες και τα βίντεο που παρουσιάζονται σε αυτά είναι είτε τραβηγμένα με φωτογραφικές μηχανές είτε πως πρόκειται για προϊόν επεξεργασίας αν και αυτό περνάει με μικρά γραμματάκια και πολύ γρήγορα από την οθόνη και με τρόπο που να μην εστιάζει το μάτι του τηλεθεατή.)
Το θέμα λοιπόν έχει να κάνει με το να γνωρίζει κάποιος.
Αν ξέρει για παράδειγμα πως το κοντινό του φεγγαριού είναι ψηφιακά δημιουργημένο και οφείλεται στο λογισμικό και όχι στους φακούς μετά μπορεί πράγματι να αποφασίσει αν θέλει να δώσει 600,800,1000 και βάλε ευρώ για να έχει με αυτό τον τρόπο τη συγκεκριμένη φωτογραφία.
Αλλιώς δίνει 150-300 και με τα υπόλοιπα κάνει συνδρομάρα δεδομένων για χρόνια και κατεβάζει δωρεάν όσες θέλει,όποτε θέλει,από το διαδίκτυο.
Αν ξέρει για παράδειγμα πως το διαφημιζόμενο σούπερ ντούπερ ζουμ του επόμενου Samsung σε συνδυασμό με το πιασιάρικο 150 megapixels δεν δίνει αυτό που του δείχνουν και κάποιος του ανοίξει τα μάτια μπορεί να δει που πραγματικά θέλει να ξοδέψει τα χρήματα του.
Κάτι που μπορεί να δει (την πραγματικότητα) στο βίντεο που ακολουθεί.
Που σε συνδυασμό με τις εξηγήσεις στα παραπάνω άρθρα μπορεί να του δώσει να καταλάβει γιατί το αποτέλεσμα είναι αυτό που είναι και όχι αυτό που του λένε.
Γιατί όταν ένα κινητό τερματίζει -κι αυτό με πλάγιο τρόπο κι όχι κανονικά-
το οπτικό του ζουμ στο x5 (το λένε και οι ίδιοι αφού όπως είπαμε είναι υποχρεωμένοι πλέον) είναι τόσο μικροί οι φακοί που χρησιμοποιεί σε σύγκριση με μια φωτογραφική που πάντα αυτοί οι άτιμοι οι φυσικοί κανόνες θα μπαίνουν στη μύτη των εταιρειών.
Επειδή όσα εκατομμύρια κουτάκια (πίξελ) και να επιστρατεύσουν για να δείξουν μια εικόνα,η «απαίτηση» να υποδυθεί η κάμερα τους πως έχει πολύ μακρινό ζουμ σημαίνει πως το μικροσκοπικό κομματάκι στο κέντρο της εικόνας που κόβεται και μεγεθύνεται (αυτός είναι ο τρόπος που ένα κινητό προσποιείται -όταν τελειώνει το περιορισμένο οπτικό ζουμ- πως φέρνει μια εικόνα πιο κοντά) και που προήλθε από φακούς που θα ήταν μικροί για γυαλιά ακόμη και για στρουμφάκια έχει πάρα πολλά κουτάκια που πρέπει να συμπληρωθούν.
Εδώ είναι που καταλήγουμε πίσω στο παρελθόν και στη ζωγραφική,επειδή διάφοροι αλγόριθμοι εκκινούν την διαδικασία αυτά να ζωγραφιστούν.
Καταλήγοντας σε μια στο περίπου φωτογραφία αν την ανοίξουμε σε πραγματικό 1:1 μέγεθος.
Που αν το βλέπαμε σαν τέχνη και τις εκτυπώναμε σε αυτή τη διάσταση τότε χτυπάνε άνετα τις ελαιογραφίες διάσημων ζωγράφων και μπορεί να ακούγαμε και τον συγχωρεμένο Μπομπ Ρος να λέει «…και κάπου εδώ κρύβεται ένα άλογο που βόσκει…»
Που θα ήταν και πολύ ταιριαστό αφού στους αδαείς πελάτες που στοχεύουν,σανό πουλάνε με το κιλό όπως προσθέτουν και τα ζουμ και τα MP με το τσουβάλι…
Ο μόνος τρόπος (στο μέλλον) να παρουσιάσουν μια ανεκτή δήθεν ζουμαρισμένη εικόνα σε επίπεδα superzoom bridge φωτογραφικής ή ενός τηλεφακού για dslr (x20 και πάνω) θα είναι όταν θα φτιάξουν ένα ας το πούμε google earth mode και την ώρα που στοχεύεις και πριν πατήσεις το κουμπί,με τα διάφορα GPS,γυροσκόπια κλπ που διαθέτουν τα σύγχρονα κινητά,να διαβάζουν το που στέκεσαι και κοιτάς,να ανατρέχουν στο διαδίκτυο σε φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας της περιοχής,να τις κατεβάζουν,να τις βάζουν πάνω σε αυτή που τραβάς και να κόβουν εκεί που θέλεις να ζουμάρεις.
Με την προϋπόθεση πάντα να μην αφορά κάποια πινακίδα με στοιχεία (γράμματα και αριθμούς) γιατί αν έχει αλλάξει και δεν έχει ενημερωθεί η βάση δεδομένων δεν θα μπορούν να το δουν οι φακοί του κινητού.
Ή…παίζει κι αυτό το σενάριο,μην το εμπιστευτείς να κάνει τα ψευτό-ζουμ κόλπα του αν έχει γίνει κάποια φυσική καταστροφή πρόσφατα.
Μην πας για παράδειγμα να ζουμάρεις από μακριά στο όρος Ράσμορ γιατί θα έχει χάσει τη μύτη του ο Τζορτζ Ουάσιγκτον και μετά ανεβάσεις τη φωτογραφία στα σόσιαλ χωρίς να την έχεις τσεκάρει πρώτα και αρχίσουν ξαφνικά να σε ρωτάνε πότε πρόλαβαν να την κολλήσουν γιατί το smartphone σου θα έχει πιαστεί «αδιάβαστο» και θα δημιουργήσει αυτό που υποτίθεται θα έπρεπε να υπάρχει…
Γιατί μέχρι εκεί (και κάποιες φορές ούτε για εκεί) είναι η ευκολία που πραγματικά προσφέρει σε όλους μας ένα κινητό με φωτογραφική.
Για θέαση σε κλίμακα στις περιορισμένες ίντσες της οθόνης ενός κινητού και για κάνα like στο Facebook και καμιά καρδούλα στο Twitter ή το Instagram.
Μέχρι εκεί μπορούν να φτάσουν οι ισχυρισμοί που σου πουλάνε για τις φωτογραφίες που σου λένε πως μπορεί να τραβήξει.
Επειδή στο 80% των περιπτώσεων για τις οποίες σου ζητάνε να πληρώσεις μια μικρή περιουσία,στην πραγματικότητα δεν τραβάει ούτε φέρνει πιο κοντά αυτό που βλέπεις με τα μάτια σου αλλά το δημιουργεί.
Και παρόλο που καμία κάμερα,ούτε η πιο ακριβή στον κόσμο δεν μπορεί να φτάσει στην ποιότητα του ανθρώπινου ματιού (γι αυτό κάποιες φορές ακόμη και με τέλεια φωτογραφική και τέλειες ρυθμίσεις δεν αποτυπώνεις αυτό ακριβώς που έχεις αποθηκεύσει στον εγκέφαλο σου και πρέπει να την βοηθήσεις τη φωτογραφία με λίγη επεξεργασία) ο συνδυασμός ματιού και εγκεφάλου κάνει τον άνθρωπο επιρρεπή να δεχτεί να πληρώσει κάτι κατασκευασμένο και ψεύτικο για αληθινό.
Γιατί όλο και κάποιος που σέβεται τον εαυτό του και αυτούς στους οποίους απευθύνεται θα βρίσκεται για να κάνει μια παρουσίαση στο YouTube που να δείχνει την πραγματική εικόνα,όπως ο Dom Espozito σε αυτό το πολύ διδακτικό βίντεο:
Edit (11/10/16) ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ !
365meres 