Πλέει σε πελάγη ευτυχίας για την νίκη του

Ποιος πλέει σε πελάγη ευτυχίας για τη νίκη του;
Μα το σύστημα, φυσικά.

Πως να μην το κάνει άλλωστε όταν το ένα μετά το άλλο τα υποτίθεται νέα και ηθικά κόμματα δείχνουν προτού καν αλέκτωρ λαλήσει την είσοδο τους στη βουλή, απλά με το να έχουν φτάσει μια ανάσα από την πύλη του τσίρκου, πως είναι κομμάτι του παζλ που δηλώνουν πως ήρθαν να χαλάσουν.

Μάνα και γιο που λέτε «μετακόμισε» στη πρώτη θέση σε Α’ και Β’ Θεσσαλονίκης η καρδουλοπωλήτρια της ΠΛΕΥΣΗΣ τώρα που παίζει λίστα.

Αυτή είναι η τελευταία καραμπινάτη παρέμβαση στις επιλογές των ψηφοφόρων του κόμματος της. Μιλάμε για λάτρη των απολυταρχικών καθεστώτων με αριστερό μανδύα.

Φυσικά κακώς παίρνει όλη τη δημοσιότητα αφού και ένας άλλος «φρέσκος» θίασος προσφέρει τις ίδιες και καλύτερες (ή χειρότερες, εξαρτάται από ποια πλευρά το βλέπει κανείς) αποδείξεις προσκυνήματος στο παντοδύναμο και απρόσβλητο, σαν αόρατο ον, σύστημα.

Πάνω από εκατό (100!) αλλαγές (πολλές οι καραμπινάτες σαν της Κωνσταντοπούλου) στα μουλωχτά η σιγανοπαπαδιά, ο αυτοδιαφημιζόμενος ως στοιχείο ηθικής, ο θεολόγος αρχηγός της ΝΙΚΗΣ.

Πέταξε που λέτε την πρώτη σε σταυρούς από τη Λάρισα και στη θέση της έφερε τον αντιπρόεδρο του κόμματος γιατί είχε ελάχιστες πιθανότητες να εκλεγεί στην περιφέρεια που είχε κατέβει.

Έβγαλε την πρώτη από την Α’ Αθηνών και έβαλε στη θέση της τον δεύτερο από τη Β’ μιας και η Α’ είναι επίσης πιο εύκολη.

Έριξε την πρώτη στον βόρειο τομέα Αττικής δεύτερη και έβαλε πρώτο τον δεύτερο.

Έβγαλε τον πρώτο από τις Σέρρες και στη θέση του έβαλε αυτόν από τη Χαλκιδική.

Η «λίστα» παρόμοιων αλλαγών του ιερατείου του ΝΙΚΗ είναι πραγματικά ατελείωτη και καλά που αυτός στο τελευταίο παράδειγμα δεν ήταν γυναίκα και έτσι έσπασε λίγο το μοτίβο.

Πιστεύω πως το διακρίνετε, έτσι;
Επίσης ξέρετε τι λένε πως επιβεβαιώνουν οι εξαιρέσεις.

Και για να το κάνω πιο λιανά (ακόμη και για όσους έχουν εθιστεί στον σανό): Σαράντα τρεις (43) περιπτώσεις «παραγκωνισμού» υποψηφίων από τις υψηλές θέσεις που κατέλαβαν για να μπουν οι εκλεκτοί τώρα που δεν θα χρειαστεί να δοκιμαστούν σε ψηφοφορία από τις οποίες εκδιώξεις οι 35 αφορούν σε γυναίκες.

Λογικό το βρίσκω πάντως και σε απόλυτη σύμπνοια με τα όσα θεωρεί η θρησκεία πως είναι τα όρια για το γυναικείο φύλο.

Γυναίκες (πληθυντικός) βουλευτίνες με τη ΝΙΚΗ;
Θα σηκωθούν οι εικόνες που φιλάνε και θα αρχίσουν να τους κοπανάνε όλους στο «βουλευτήριο«.
Μετά δηλαδή τι θα μένει; Να δούμε και γυναίκα κληρικό.

Εκεί όμως όπως καταλάβατε ήδη δεν αποφασίζει πάντα μόνος ο αρχηγός.

Έχει το λεγόμενο «βουλευτήριο» (sic το βολευτήριο), κοινώς τους γραμματείς και τους φαρισαίους του που παίρνουν τις αποφάσεις μαζί του, μοιράζοντας την ευθύνη και -γιατί όχι- την αμαρτία.

Έτσι αυτός μπορεί αν πάνε να το γυρίσουν εναντίον του να τους πει «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» και να τους ταπώσει.
Πραγματικά… σατανικό για Χριστιανό άνθρωπο.

Πως να μην πλέει λοιπόν σε πελάγη ευτυχίας το σύστημα όταν με τέτοιες κινήσεις δείχνουν πως η νίκη του σε όλο το κοινωνικό – πολιτικό εύρος είναι αναμφισβήτητη;

Πόσο πιο χαρακτηριστικά να δείξει σε όσους ξεφεύγουν από τους τίτλους ειδήσεων και τις ταμπέλες πώς η αξιοκρατία και η ηθική στις πολιτικές ηγεσίες ακόμη και των «άφθαρτων»-αδοκίμαστων είναι άγνωστες έννοιες και πως δεν υπάρχει λόγος να παλέψει κάποιος για κάτι υποτίθεται νέο που εμφανίζεται και που θέλει να πιστέψει πως μπορεί να είναι διαφορετικό από τα προηγούμενα;

Ας μπουν όμως κι αυτά στη βουλή όπως μπήκαν οι σκοταδιστές ναζιστές με τη Χρυσή Αυγή, όπως μπήκε ο γιούχου Βαρουφάκης, όπως είναι ακόμη ο τηλεπωλητής των πάντων Βελόπουλος, όπως θα μπουν και τόσοι άλλοι που θα εμφανιστούν στο μέλλον.

Η μηχανή παραγωγής του συστήματος έτσι κι αλλιώς είναι ανεξάντλητη χάρη σε όλους αυτούς τους πολίτες – ψηφοφόρους που (με κάθε τέτοιο νέο κόμμα που στηρίζουν ελπίζοντας) πάνε όλο και πιο πίσω το να μπει επιτέλους μια τελεία σε όλο αυτό και να ξεκινήσουν να βλέπουν τον μόνο τρόπο να αλλάξει κάτι στο μέλλον.

Εξάλλου η ψήφος μία στο τόσο είναι πολύ πιο εύκολη και βολική ως άλλοθι από οτιδήποτε άλλο.

Πιο εύκολη από το να παραδεχτούνε και αυτοί πως ως σύνολο έχουμε αυτό που μας αξίζει και -το σημαντικότερο και πιο ενοχλητικό– πως ακριβώς γι αυτό δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι καλύτερο στο σήμερα.

Μετά όμως δεν θα αρκεί το γελοίο «εγώ έκανα το χρέος μου ψηφίζοντας» αλλά θα έχουν την υποχρέωση να παιδευτούν καθημερινά στον μικρόκοσμο τους για να εκπαιδευτούν οι μελλοντικές ενεργές γενιές να ξέρουν πως να γίνουν καλύτερες.

Οπότε κρατάνε το εύκολο της στήριξης σε οποιονδήποτε καινούργιο πωλητή εμφανίζει τον πάγκο του έξω από τη βουλή με τα «μόνο μια ψήφος το ένα» μαϊμού πολιτικά του προϊόντα.

(Σαν τα εύκολα like στα σόσιαλ σε όσα επιφανειακά τους αρέσουν και προτιμούν να προωθούν από όλα όσα περνάνε καθημερινά από μπροστά τους.)

Μέχρι τότε όλοι αυτοί αποτελούν – γίνονται ενεργά μέρη της αλυσίδας του πολιτικό-κοινωνικού συστημικού DNA και πραγματικά τους χρειαζόμαστε ώστε αυτή να μεγαλώνει και να γίνεται πιο εύκολα ορατή και αποκρουστική, μέχρι να μπει το πρόθεμα υπέρ μπροστά της και κάποια στιγμή να σπάσει.

Γιατί η θρησκεία της εκκλησίας όπως και η θρησκεία της πολιτικής μπορεί να λατρεύει τα Υπέρ- όμως η φύση τα απεχθάνεται και τα εξαφανίζει.
Ακόμη κι αν κάποιες φορές φαίνεται να αργεί.

Υ.Γ.
Είδε κάποιος τον τίτλο στο τελευταίο μου άρθρο και χωρίς να μπει στον κόπο να το διαβάσει κατέληξε σίγουρος πως γράφω για τον Μητσοτάκη. Μεγάλο πρόβλημα αυτό με τον Έλληνα.
Ποιο; Που διαρκώς νομίζει…

Ξοδεύει μια ζωή να νομίζει πως του αρκούν οι ταμπέλες και οι τίτλοι για να βγάζει συμπεράσματα και να καταλήγει όχι απλά σε άποψη αλλά σε γνώμη, όχι μόνο για ένα άρθρο, είδηση κλπ αλλά και στην κάλπη ακολουθώντας μια ταμπέλα ή ένα πανό.

Απλά γιατί νομίζει πως είναι αυτό που λένε χωρίς να σκέφτεται πως είναι αυτό που λένε μόνο μέχρι τη στιγμή που οι κάτοχοι τους θα βρεθούν στην εξουσία.

Και όχι απλά το νομίζει μια φορά και δείχνει πως έμαθε αλλά κάθε φορά που ένα νέο πανό, ένα νέο σύνθημα, μια νέα ταμπέλα κάνει την εμφάνιση της και του δίνει ξανά το άλλοθι -τελικά- να λέει μετά «νόμιζα πως τώρα…μπλα μπλα μπλα».

Με επιβεβαιώνουν πάντως τέτοιες αντιδράσεις πως όσα γράφω για το παρόν σύστημα και την ποιότητα μας ως σύνολο πολιτών (και κατ επέκταση ψηφοφόρων) είναι σωστά.

Εγώ μια φορά, κι ας με… γαργάλησε το χέρι μου να προσθέσω μέσα σε παρένθεση στον τίτλο «το σύστημα») δεν θα χαλάσω για κανέναν τέτοιο (κι ας είναι η πλειοψηφία) τη γαργαλιστική διασύνδεση του με το κείμενο.

Ειδικά όταν εμφανίζεται με το καλημέρα για όποιον πατήσει στον σύνδεσμο που θα τύχει να δει μπροστά του και δεν την πατήσει από την ματαιοδοξία του πως διαθέτει την αντίληψη να καταλάβει κάτι από τον τίτλο και μόνο.