Μπορείς; Δυστυχώς,όχι!

Edit: 7/5/19
Μια (ακόμη μία) αστεία που ακούει στο όνομα Μαρία Πασχαλίδου, πρόεδρος του ΚΕΔΗΘ, έκανε αυτό που κοντεύει να γίνει συνήθεια ανάμεσα στους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, να πουλάνε αυτούς που τους εμπιστεύονται μια θέση στα ψηφοδέλτια.

Αφού λοιπόν συμφώνησε με τον Λεκάκη και το διαφήμιζε με αναρτήσεις κλπ έκανε μια τσουπ και ξαφνικά βρέθηκε στη παράταξη της Νοτοπούλου!

Και όταν άρχισαν να τη κράζουν έσβησε τις παλιές αναρτήσεις (ίσως και το λογαριασμό της) στο f/b.
http://makpress.blogspot.com/2019/05/facebook.html

Και τέτοια πολιτικά ανήθικα άτομα μπορεί κάλλιστα να ψηφιστούν αφού σπάνια ψηφοφόρος ενδιαφέρεται να μάθει το ποιόν του καθενός. Οι περισσότεροι εξάλλου ψηφίζουν για το έθιμο.

Έτσι, ακόμη κι αν ο άλλος δεν είναι ευρέως αναγνωρίσιμος (π.χ. αθλητής) κάποιες φορές αρκεί ένα επίθετο που θα τραβήξει το μάτι (κι ας μην αξίζει αυτός που το φέρει από θέμα ικανοτήτων ή ήθους) γι αυτό και κάποιες άλλες φορές άτομα που και αξίζουν και έχουν και επίθετο που χτυπάει στο μάτι (π.χ Μάτης) μπορεί να μη τα προσέξουν καν…

Όταν λοιπόν είναι και θέμα τύχης, γιατί να μη πηδάει ο υποψήφιος από παράταξη σε παράταξη για να δοκιμάσει τη δική, του φερόμενος/η ανήθικα;

θα τον ψάξει ή θα τον κρίνει κανείς;

Μπήκε κι αυτή λοιπόν στη λίστα των ακατανόμαστων, μαζί με τον πρώην ποδοσφαιριστή τον Αλέξη Αλεξίου που κλώτσησε τον Κυριζίδη, σε μια πόλη που οι πολίτες-ψηφοφόροι θα επιβεβαιώσουν για μια ακόμη φορά το ότι -δυστυχώς- δεν μπορούν…

Αρχική δημοσίευση (8/3/19):

Μετά το πολιτικό πτώμα (Ψωμιάδης) και την δέσμευση του να καταργήσει το μοναδικό σωστό που έκανε η διοίκηση Μπουτάρη (πασαλάκια) αντί να δει πως θα κάνει το επόμενο βήμα ώστε να βελτιώσει περαιτέρω την κατάσταση, άλλο ένα πολιτικό απολίθωμα (Ταχιάος) έκανε επίδειξη της παλαιοκομματικής νοοτροπίας και της έλλειψης πολιτικού ήθους όταν αφορά εκλογές/θέση/καρέκλα.

Και μάλιστα διπλή.

Πράξη πρώτη, έκλεψε υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο από τον Μάκη Κυριζίδη.

Εννοείται με την αγαστή συνεργασία του υποψηφίου που -προφανώς- μετά το πλεύρισμα του από τον εκλεκτό της ΝΔ, αφού στο πρόσωπο του είδε ένα αναγνωρίσιμο άτομο που θα του έφερνε ψήφους (όπως έγινε με τις ευρωεκλογές και τον Ζαγοράκη) πούλησε τον άσημο και επέλεξε αυτόν που θεωρεί πιο σίγουρη οδό προς την εκλογή του, δείχνοντας πόσο λίγο μετράνε γι αυτόν τα προγράμματα και οι θέσεις του κάθε υποψήφιου δημάρχου.

(Ο λόγος για τον Αλέξη Αλεξίου που σε μια χώρα με σοβαρούς πολίτες, γι αυτή του και μόνο τη πράξη θα έπρεπε να θεωρείται σίγουρο πως θα τιμωρηθεί με τη μη εκλογή του).

Πράξη δεύτερη, σε ραδιοφωνική συνομιλία του με τον Γιάννη Μυλόπουλο, όταν νόμισε πως βρίσκεται εκτός αέρα είπε για τον συνομιλητή του «Άσε τον ρε τώρα, γάμησε τον τον μαλάκα χα χα«

Το ηχητικό (από το 9:25):

https://soundcloud.com/user-152996353/0gdcaryxgyay#t=9:25

Τα πράγματα είναι απλά.

Όσο κάποιοι ξέρουν πως το σάπιο, μέσα σε καινούργια συσκευασία ή απλά με μια καινούργια ετικέτα, παλαιοκομματικό σύστημα θα είναι ελκυστικό στους πολίτες, ακόμη κι αν αφορά τον μικρόκοσμο τους (δημοτικές εκλογές) αυτά θα συμβαίνουν διαρκώς.

Όσο κάποιοι ξέρουν πως ο πολίτης βαριέται να ψάξει, να μάθει, να βρει, να ανακαλύψει μόνος του και στέκεται μόνο σε όσα του πλασάρει το σύστημα, μέσα από ΜΜΕ που άμεσα ή έμμεσα, από επιλογή ή από ανάγκη (π.χ. διαφημίσεις-δωράκια), ακολουθούν συστημικές γραμμές, ακόμη κι αν τον αφορά σε απόλυτο βαθμό τη ζωή του (δημοτικό συμβούλιο) αυτά θα συμβαίνουν συνεχώς.

Παλαιοκομματικό σύστημα που εκ των πραγμάτων επιλέγει αυτούς που το εκφράζουν και αυτούς που εμπιστεύεται πως θα το υπηρετήσουν.
Είτε όταν στρέφεται εντός της δεξαμενής του είτε όταν ψωνίζει από το πανέρι.

Ακόμη κι όταν ξεγελάει τους πολίτες με κάτι που μοιάζει «εξωτικό» όπως έγινε με το τρολ-δήμαρχο, τον Μπουτάρη.

Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να στηριχθεί από την τότε νέα αξιωματική αντιπολίτευση και στη συνέχεια σημερινή κυβέρνηση.

Που –αυτό είναι που πρέπει να γίνει αντιληπτό από ΟΛΟΥΣ και αφορά ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους που στηρίζουν τα κόμματα εξουσίας– στο πρόσωπο του δεν βρήκε τον καλύτερο για την πόλη αλλά τον ιδανικότερο για να τους δώσει τη νίκη.

Που έφερνε μια νέα εικόνα σε σχέση με τη κλασικό πολιτικό κι ήταν θελκτικός σε όσους -και με το δίκιο τους- αηδίασαν από τους ξύλινους πολιτικούς σαν τον Παπαγεωργόπουλο που άφησε τον δήμο έρμαιο ποντικών και αρουραίων που έφαγαν δεκάδες εκατομμύρια κάτω από τη μύτη του και άμεσα ή έμμεσα τρολάρισαν με τη ψήφο τους.

(Όπως τρολάρισαν για παράδειγμα με τον -ο,τι να ‘ναι- Ψινάκη στο Μαραθώνα.
Κι όταν κάηκε ο κόσμος τον τρολάρισε, όπως τρολάρισε όλους όσους τον ψήφισαν και όταν έκοψε στη μέση τον μαραθώνιο για να περάσει με το αυτοκίνητο του.)

Αλλά πέρα από αυτό το εικονικά καινούργιο και διαφορετικό, μηδέν εις το μηδέν, μηδέν.

Γι αυτό και για όποιον έζησε την πόλη, ο Μπουτάρης αποδείχθηκε πιο παλιός από τους παλιούς.

Τα παραδείγματα περί της αποδείξεως του παραπάνω, περισσότερα από αρκετά για όποιον δεν φοράει κομματικές παρωπίδες και –σημαντικό– ζει στη πόλη.
(για τους Αθηναίους π.χ. που έβλεπαν την εικόνα που του έφτιαχναν τα ΜΜΕ, ήταν ο καλύτερος όλων)
1) O Μπουτάρης, οι γάιδαροι και τα πρόβατα
2) Ο Τόμας Εντουαρντ Λόρενς και η πλατεία Αριστοτέλους

Όπως πιο παλιά από τους παλιούς αποδεικνύεται και η Νοτοπούλου, που ίσως ξεγελάει κάποιους λόγω ηλικίας. Νεότατη όσον αφορά τη βιολογική της ηλικία, υπερβολικά γριά σαν πολιτικός.

Φήμες πως η Νοτοπούλου σταμάτησε και έδωσε επιχορήγηση σε παππού που καθόταν σε παγκάκι και διάβαζε σε φίλους του ένα άρθρο, όταν την ώρα που αυτή περνούσε τον άκουσε να λέει τη λέξη σύλλογος, κρίνονται ως αβάσιμες και κακοήθεις.#Νέοι_πολιτικοί_με_υπέργηρο_πολιτικό_πρόσωπο.

— Haris Tz (@HarisTzi) February 10, 2019

Γιατί κανένα κόμμα δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τον δήμο.
Το μόνο που ενδιαφέρει είναι η νίκη σαν πλήγμα στο αντίπαλο κόμμα.

Που όλες (χωρίς εξαίρεση) τις φορές καταλήγει να δημιουργεί μια πληγή στη πόλη.
Που κάνει τη καθημερινότητα διαρκώς χειρότερη και έχει δημιουργήσει μια παγιωμένη κατάσταση που βάζει στον πάγο οποιαδήποτε σκέψη του πολίτη για μια καλύτερη επόμενη μέρα.

Γιατί ακόμη και μια καλή ιδέα που εφαρμόζει κάποιος, αν αυτός είναι δεμένος με το παλιό και το σύστημα, η αντίδραση και η μη αποδοχή της γίνεται σχεδόν αντανακλαστικά.
Ακόμη κι αν του δίνει τα εύσημα κάποιος που τον πολέμησε λυσσαλέα για όλα τα άλλα.
https://www.facebook.com/haris.tz/posts/10218822812825273

Γιατί εκείνη τη στιγμή δεν μπαίνει στο κάδρο του πολίτη η πόλη αλλά βλέπει το κόμμα που έχει κρεμάσει το πορτραίτο του δημάρχου στον τοίχο του δημαρχείου.

Έχεις λοιπόν την πολιτική αντίληψη σαν δημότης-πολίτης-ψηφοφόρος πως είναι προς το συμφέρον σου να αφήσεις εκτός της φωτογραφίας της πόλης όλο το πολιτικό σύστημα εξουσίας;

Έχεις την πολιτική ικανότητα σαν δημότης-πολίτης-ψηφοφόρος να αφήσεις εκτός όλους αυτούς και να βάλεις μέσα στο δημαρχείο και το δημοτικό συμβούλιο μόνο νέους και ανθρώπους που δεν είναι κάτω από την ομπρέλα κομμάτων εξουσίας;

Δυστυχώς όχι!

Όπως δεν την είχες και στις εκλογές του ’12 (κι ας είχες δύο κολλητές ευκαιρίες) να αφήσεις εκτός τα μεγάλα κόμματα δημιουργώντας ένα πολιτικό σοκ. Αντί αυτού, δημιούργησες ένα νέο ΠΑΣΟΚ που σαν κυβέρνηση άλλαξε σε ένα δεξιό μόρφωμα και πλέον κοντεύει να μεταλλαχθεί σε ένα απολυταρχικού τύπου καθεστώς…

Αν την έχεις, ιδού ο Δήμος ιδού και το πήδημα που μπορείς να ρίξεις ξεπερνώντας το παλαιοκομματικό σύστημα.

Μπορείς, έστω εκεί που αφορά τον πυρήνα της καθημερινότητας σου, το δήμο, να αφήσεις εκτός Ψωμιάδη, Ταχιάο, Νοτοπουλού, Βούγια, Ορφανό και το υπόλοιπο κακό συναπάντημα και στις 27 Μαΐου να είναι στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου δημοτικοί σύμβουλοι μόνο από Ρακκά, Κυριζίδη, Ζέρβα, Λεκάκη και όλους τους υπόλοιπους (ψάξε και λίγο, μη το περιμένεις από τα ΜΜΕ, δεν πρόκειται ούτε να τους αναφέρουν, αλλά ούτε και στο πιάτο) και να τους οδηγήσεις να συνεργαστούν και να βάλουν τα φρέσκα μυαλά τους να εργαστούν για το καλό της πόλης;

Αν το κάνεις αυτό, τους αναγκάζεις να αφήσουν μικρο-εγωισμούς στην άκρη (και τα όποια δικά τους κατάλοιπα κομματικής/ιδεολογικής οπτικής) και τους ωθείς να δώσουν τα χέρια για την πόλη. Γιατί εσύ, ο πολίτης-ψηφοφόρος, γιατί εσύ, ο πολίτης-εντολέας τους δείχνεις πως μπορείς να αφήνεις στην άκρη την κομματική ψήφο και να ψηφίζεις για την πόλη.

Γιατί η πόλη δεν ακολουθεί πολιτικές ιδεολογίες.

Δεν είναι ούτε αριστερή, ούτε κεντρώα, ούτε δεξιά.

Το μόνο που μπορεί να είναι μια πόλη είναι όμορφη και ανθρώπινη για τους πολίτες της.

Κάτι που κανένας από τους παλιούς και όσους εναγκαλίζονται με τα κόμματα δεν μπορεί να το προσφέρει, μόνο να το στερεί μπορεί.

Υ.Γ. 1

Για να καταλάβεις τι καθοδηγούμενο φυτό σε θεωρούν, αυτός που έκανε την πιο ουσιαστική αντιπολίτευση στον δήμο ήταν ο Ρακκάς και δεν τον παίζει κανένα ΜΜΕ της πόλης εκτός (και προς τιμήν τους) από το Makpress.
http://makpress.blogspot.com/2016/09/blog-post_676.html
http://makpress.blogspot.com/2019/02/blog-post_0.html

Υ.Γ. 2
Όπως ακριβοδίκαιη και εύστοχη αντιπολίτευση έκανε παλιότερα ο Χρήστος Μάτης κι εσύ απέδειξες τι φυτό είσαι αφήνοντας τον εκτός δημοτικού συμβουλίου.
(Ποιος είναι ο Χρήστος Μάτης, ε;)

Υ.Γ. 3
Τι θα αποδείξεις τώρα;
Στο στοίχημα πάντως το «Μια από τα ίδια» παίζεται στο 1,05 και αν και είναι πολύ μικρό ως ποσοστό, αναμένεται να φορτωθεί τόσο που σε λίγο καιρό θα είναι κλειδωμένο.Στο χέρι σου και στη ψήφο σου είναι να οδηγήσεις τις εταιρείες να χάσουν γιατί θα επιλέξεις αυτούς που δεν υπολογίζουν (ούτε οι εταιρείες ούτε τα κόμματα που και αυτά εταιρείες είναι, που όλες τους στοιχηματίζουν και κερδίζουν στο ότι δεν ξέρεις να διαλέξεις το σωστό)

Μπορείς ρε;