Το μόνο σωστό που έκανε ο προηγούμενος δήμαρχος (σε αδυναμία του να βρει άλλη λύση σε κυκλοφοριακό και νοοτροπία) ήταν τα πασαλάκια που έκαναν κάπως ανθρώπινη την ροή των οχημάτων σε προβληματικούς δρόμους.
Όπως ακριβώς έκανε ανθρώπινη την κίνηση και το καμουφλαρισμένο σε τσιμεντένια νησίδα πασαλάκι,παρέμβασης προγενέστερης δημοτικής αρχής στην οδό Ολυμπιάδος.
Τι πιο αναμενόμενο λοιπόν να σκέφτεται ο τωρινός να τα ξηλώσει από παντού.
Όχι γιατί βρήκε λύση αλλά για μικροπολιτικούς λόγους.
Όχι γιατί είναι πιο δύσκολο να αστυνομεύσει ο δήμος τις συγκεκριμένου αριθμού ελεγχόμενες θέσεις στάθμευσης/τροφοδοσίας καταστημάτων αλλά γιατί προτιμά να κάνει την χάρη σε άτομα που στην κλασική άρπα-κόλλα λογική που διακατέχει τους σύγχρονους καραγκιόζηδες,πολίτες κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση με τον ομώνυμο λαογραφικό χαρακτήρα,θεωρούν υπέρ τους να παρκάρει κάποιος όπου θέλει χωρίς να αντιλαμβάνονται πως το διπλοπαρκάρισμα που θα γίνει λίγο πιο πάνω από περαστικό πελάτη κάποιου άλλου θα εμποδίζει ένα δυνητικά δικό τους πελάτη κοκ.
Αφήνοντας στην άκρη πως μιλάμε για συνοικιακούς στην ουσία δρόμους και το έωλο αυτό επιχείρημα αφορά σε περαστικούς οδηγούς που δεν μένουν στην περιοχή.
Γιατί αν μένεις στην περιοχή πας και από το σπίτι σου,με τα πόδια.
Γιατί άλλη όρεξη δεν είχα εγώ (και όποιος θεωρεί τον εαυτό του λογικό) να πάρω το αυτοκίνητο μου και να φύγω από την δική μου γειτονιά για να πάω να πάρω κάτι από το συνοικιακό κατάστημα άλλης περιοχής.
Τώρα,αν είμαι στον δρόμο,μου έρθει η τρελή επιθυμία να μασήσω τσίχλα αλλά δεν μπορώ να σταματήσω στο πρώτο ψιλικατζίδικο που θα βρω γιατί θα μπλοκάρω τελείως την κυκλοφορία,θα χάσει λιγότερα από όσα θα έχανε από τον μόνιμο κάτοικο που θα έκανε +15 λεπτά να φτάσει σπίτι του εξαιτίας πολλών σαν κι εμένα «περαστικών/περιστασιακών πελατών» σε παρόμοιους δρόμους ο οποίος μετά δεν θα είχε όρεξη να βγει από το σπίτι του και θα έπαιρνε τις δικές του τσίχλες (και όχι μόνο) από το περιφερειακό τεράστιο σούπερ μάρκετ γιατί θα ήξερε πως θα ήταν καθαρά θέμα τύχης να βρει ελεύθερο σημείο ακριβώς μπροστά στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς του να διπλοπαρκάρει -κι αυτός- ώστε να τις αγοράσει.
Δεν έβαλα επίτηδες περισσότερα λεπτά γιατί αν κάποιος θεωρεί λίγα τα δεκαπέντε και πως δεν μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία κάποιου ας καθίσει ακίνητος μπροστά σε ένα ρολόι και ας περιμένει να περάσουν χωρίς να κάνει τίποτα ουσιαστικό.
Κι αν το κάνει και αντιληφθεί πόσο δραματικό είναι τότε ας προσομοιώσει σκηνικό δρόμου γεμάτου εμπόδια που δεν επιτρέπουν απρόσκοπτη ευθεία πορεία,ούτε και εύκολη προσπέραση τους.
Κοινώς,μεγαλύτερη ηλιθιότητα από το να υποστηρίξει ένας καταστηματάρχης σε ένα δρόμο σαν την Μπότσαρη για παράδειγμα πως βασίζεται στους περαστικούς με τα αυτοκίνητα που θα περάσουν από τον δρόμο και όχι στους μόνιμους κατοίκους που θα περπατήσουν στο πεζοδρόμιο,δεν μπορεί να υπάρξει ως επιχείρημα.
Γιατί τι πιο φυσικό να περνάω με το αυτοκίνητο από εκεί για να πάω από το Ποσειδώνιο στην Κάτω Τούμπα και αντί να κοιτάω πως θα κάνω σλάλομ ανάμεσα στα διπλοπαρκαρισμένα και από τις δυο πλευρές και να ξεκολλήσω από το σημείο να δω την επιγραφή «5 ζευγάρια/3 ευρώ» που θα έχει κολλήσει στο μαγαζάκι της η κυρά Μαρία και να πω «Όχι! πρέπει να σταματήσω οπωσδήποτε να τις πάρω».
Δεν είναι λοιπόν δύσκολο για έναν αποφασισμένο δήμαρχο να κάνει βίωμα κάποιους απλούς κανόνες με το να αστυνομεύσει για παράδειγμα αποτελεσματικά συγκεκριμένα σημεία αλλάζοντας και –το βασικότερο– την νοοτροπία των πολιτών.
Αρκεί να μην λειτουργεί εκείνος με την νοοτροπία περασμένων δεκαετιών.
Φυσικά ίσως να είναι πιο αποδοτικό για τα έσοδα του δήμου να επιστρέψουμε στη προηγούμενη κατάσταση…
Γιατί αλλιώς είναι για παράδειγμα να γράψει η δημοτική αστυνομία τρεις-τέσσερις φορές αυτούς που θα παρκάρουν εκτός θέσης τροφοδοσίας καταστημάτων ή παράτυπα σε αυτές (μετά εντυπώνεται στον εγκέφαλο της πλειοψηφίας να το αποφύγει) και αλλιώς να αφαιρέσει τα πασαλάκια και όποτε περνάει από εκείνους τους δρόμους να έχει να γράφει 30-40 κάθε φορά αφού πρώτα δείξει το δήθεν κοινωνικό πρόσωπο του δήμου και του δημάρχου και κορνάροντας το ακούσουν και φύγουν πρώτα άλλοι 15-20…
Και το άδειο μυαλό κάποιων ικανοποιημένο και τα ταμεία του δήμου πιο γεμάτα…
(Που αν πονηρά σκεπτόμενος το κάνει όσο πιο γρήγορα γίνεται δεν θα έχει προβάλει να ξεχαστεί η προηγούμενη κατάσταση και δεν θα κακοφανεί στην πλειοψηφία η επιστροφή στα ίδια χάλια…)
Ίδιες αντιδράσεις είχαν και οι λεωφορειόδρομοι όταν είχαν γίνει.
Είναι που είμαστε και ως είδος οι άνθρωποι λάτρεις της ρουτίνας και εραστές της συνήθειας,είναι και η δική μας,σαν λαός,τεράστια ποιοτική έλλειψη όσον αφορά την αναλυτική σκέψη που προτιμάμε να φτύνουμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη γι αυτό που βλέπουμε αλλά αντί να αλλάξουμε την εικόνα που δείχνουμε να χρησιμοποιούμε τα σάλια απλά για να τον γυαλίζουμε.
Σάλια που μας τρέχουν και όποτε προσφέρεται κάποιος να ικανοποιήσει ατομικές μας ορέξεις…
Μην απορούμε λοιπόν που από την κατάντια του συστημικού τρολ που είχαμε για δήμαρχο περάσαμε σε ένα νεότερο μεν άτομο αλλά εξίσου βαθιά συστημικό (όσον αφορά την νοοτροπία των μικροπολιτικών ερεθισμάτων) σοβαροφανές απολίθωμα.
Έχει όμως την ευκαιρία,λόγω του τρόπου που λειτουργούσε ο προηγούμενος στην ανάθεση συγκεκριμένων έργων (π.χ. πλατεία Ελευθερίας) αλλά και συγκυριακά λόγω κάποιων εξελίξεων (αποχώρηση ιδιώτη από το πολυόροφο πάρκινγκ στη Πολυτεχνείου) να αποδείξει πως μπορεί να λαξεύσει έστω και λίγο αυτό που παρουσιάζει και να παραδώσει κάτι έστω λίγο καλύτερο από αυτό που παρέλαβε στο θέμα του κυκλοφοριακού αλλά και λίγο καλύτερους πολίτες όσον αφορά την νοοτροπία που θα αλλάξει βιωματικά.
Όπως ακριβώς γίνεται και με το τσιγάρο που ακούς πλέον και από καπνιστές (που αναγνωρίζουν πως είναι κακό το κάπνισμα) να εκτιμούν που γυρίζουν σπίτι και τα ρούχα τους δεν βρωμάνε τσιγαρίλα αφού σε χώρους που πριν δεν έβλεπες τον απέναντι σου μπορούν κι αυτοί να αναπνέουν καθαρό αέρα και πως τα δυο λεπτά που θέλει να βγουν έξω για να κάψουν ένα τσιγάρο περνάνε και γρήγορα (σε σχέση με δυο λεπτά ακινητοποιημένοι στην κίνηση ακόμη κι αν καπνίζουν) και ευχάριστα εφόσον η ποιότητα του αέρα στον χώρο που θα επιστρέψουν διατηρείται σε υψηλά στάνταρντ και αν παραμείνει αυστηρός ο έλεγχος σε δυο χρόνια δεν θα είναι απαραίτητος στον σημερινό βαθμό αφού το λογικό και σωστό που τώρα για πολλούς ακούγεται και φαίνεται παράλογο θα έχει γίνει βιωματική εμπειρία για την πλειοψηφία.
Ακριβώς το ίδιο με αυτό που προσφέρουν (αναγκαστικά) τα πασαλάκια σε συγκεκριμένους δρόμους και που στο μέλλον,σε άλλες γενιές δεν θα είναι απαραίτητα γιατί θα έχουν βοηθήσει βιωματικά τις προηγούμενες να δουν και να επικοινωνήσουν εμπειρικά την ευρύτερη εικόνα κι όχι μόνο αυτή που (λειτουργώντας σαν παρωπίδες) τους αφήνουν να δουν τα ψηλά κτήρια με τον στενό δρόμο ανάμεσα τους στον οποίο δραστηροποιούνται.
Υ.Γ. 1
Αντί να «ξηλώσει» την υποχρεωτική νομιμότητα που προσφέρουν τα πασαλάκια και μετά να αμολάει την δημοτική αστυνομία να φέρνει κλήσεις με το τσουβάλι ας βάλει τους δημοτικούς αστυνομικούς να κάνουν κάτι πιο ουσιαστικό.
Παραδείγματος χάριν,σε συνέργεια με την τροχαία και το αρμόδιο τμήμα του ΑΠΘ να δείξουν/διδάξουν εμπειρικά στους οδηγούς πως το να σταματάμε σε μια διασταύρωση πριν το φανάρι,ακόμη κι αν αυτό είναι πράσινο,αν βλέπουμε πως θα μείνουμε στο μέσον της και θα μας βρουν εκεί οι άλλοι οδηγοί δημιουργώντας όλοι μαζί κυκλοφοριακή συμφόρηση,ένταση και νεύρα,βελτιώνει και την κυκλοφορία και την ψυχολογική μας κατάσταση και στην πράξη μειώνει τον χρόνο που κάνουμε για να φτάσουμε στον προορισμό μας και μειώνει και τα μικρό-τροχαία που από ατύχημα καταλήγει να είναι δυστύχημα για τον τρίτο οδηγό που για κακή του τύχη έτυχε να βρίσκεται εκείνη την ώρα εκεί.
Αν κάνει κάτι τέτοιο τότε στο τέλος της θητείας του μπορεί να έχει λιγότερα οικονομικά έσοδα από κλήσεις ο δήμος αλλά θα έχει κερδίσει πλουσιότερους σε μαθήματα,νοοτροπία και διάθεση πολίτες κι αυτός πρέπει να είναι ο στόχος ενός δημάρχου κι όχι να υποκύπτει με νοοτροπία κοντόφθαλμης ψηφοθηρίας σε -ούτως ή άλλως κακές και για τους ίδιους- απαιτήσεις.
Υ.Γ. 2
Για να προλάβω τον κάθε εξυπνάκια, μένω σε δρόμο που έχει πασαλάκια (και μάλιστα και από τις δύο πλευρές), δρόμο για τον οποίο έγραφα και ζητούσα να βρεθεί μια λύση, να ξεφύγει από την καθημερινή χαοτική του κατάσταση, αδιαφορώντας αν θα μπορώ να παρκάρω κάτω από το σπίτι μου) και συνεχίζω να επιθυμώ την παραμονή τους εφόσον λείπει η κοινή λογική και από τον δήμο αλλά και από τους οδηγούς γιατί βάζω αλλά πράγματα πάνω από την εικονική μου ευκολία.
Επίσης,για να προλάβω γενικώς διάφορους με νοοτροπία που θέλω να δω να εξαφανίζεται έχω απορρίψει στην πράξη (σιωπηλά) πρόθεση διαγραφή κλήσης που ήρθε μέσω τρίτου σαν κάποιου είδους επιβράβευση για το παρακάτω σατιρικό κείμενο https://365meres.wordpress.com/2017/12/14/chaos-exaitias-ths-emfanishs-troxonomwn/ (κι ας είχα μια που αν συμπεριφερόμουν νόμιμα -αλλά χωρίς να σκέφτομαι τους άλλους- δεν θα την έπαιρνα ποτέ) και έχω και μάρτυρα για όποιον επιθυμεί να το αποδείξω.
365meres 