Έχουν γραφτεί/ειπωθεί τόσες μέρες τα άπειρα για τη πράξη μιας ομάδας κοριτσιών (όχι και τόσο μικρών) που προσπάθησαν να αποδώσουν σε ελεύθερη διασκευή το silly walks των ανατρεπτικών και διαχρονικών Monty Python που σατίρισαν τόσο πετυχημένα την γραφειοκρατία και την γιγάντωση του κράτους που θρέφει με κάθε ευφάνταστο τρόπο ορδές άχρηστων για τους πολίτες υπαλλήλους.
Ακόμη και δημιουργώντας υπουργεία για την ανάπτυξη τρόπων βαδίσματος,βάζοντας την πραγματική ανάπτυξη στον πάγο.
Σε ελεύθερη διασκευή γιατί πήραν απλά τη κίνηση ενώ η κίνηση τους δεν είχε καμία σχέση με αυτό που διακωμωδεί ο John Cleese στο σκετς του.
Επειδή ζουν σε μια χώρα που έχουν την ελευθερία να το κάνουν.
Το προσπάθησαν αποτυχημένα από άποψη θεάματος γιατί ακόμη και για να υποδυθεί κάποιος κάτι ηλίθιο θέλει ταλέντο.Για μένα πάντα,άλλος μπορεί να τους έδινε και το όσκαρ υποκριτικής. Η μεγαλύτερη αποτυχία τους όμως ήταν ο χρόνος που το έκαναν και κυρίως ο χρόνος στον τόπο που το έκαναν.
Το έκαναν στην πρώτη παρέλαση της μετά ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εποχής,στη παρέλαση για το ΟΧΙ και την αντίσταση που προηγήθηκε των 4 ετών Γερμανικής-ναζιστικής κατοχής.
Μπορεί τώρα να τους ήρθε αλλά δεν είναι πειστικό που στα 4 χρόνια διακυβέρνησης που προηγήθηκαν,μέσα στα οποία οι παρελάσεις απέκτησαν και γνωρίσματα δικτατορικής/χουντικής αισθητικής,με τσολιάδες να χορεύουν και αρνιά να ψήνονται στο Σύνταγμα από τα κιτς καλλιτεχνικά συντάγματα της συγκυβέρνησης,δεν ένιωσαν την κακογουστιά για παράδειγμα να τις πνίγει.
Μπορεί τώρα να ένιωσαν καλλιτεχνικό οίστρο ενάντια σε κουρδισμένα στρατιωτάκια που υπακούνε τυφλά διαταγές αλλά δεν είναι πειστικό πως δεν «βραχυκύκλωσαν» επί 4 χρόνια που το ΟΧΙ από τα χείλη των ηγετών ταξίδεψε ως ΟΧΙ από τα χείλη των πολιτών αλλά τελικά έγινε ΝΑΙ με τις υπογραφές των πολιτικών,όταν ο αντίλαλος του επέστρεψε τον αντίκτυπο που είχε αυτό στη γερμανοδηγούμενη ΕΕ και πως δεν «ξεκουρδίστηκαν» τότε μπροστά στις φασιστικού τύπου κομματικές διαταγές για κυβερνητική υποταγή που έκαναν το άσπρο μαύρο όσον αφορά την εν ψυχρώ δολοφονία των ιδεολογιών που οδήγησαν αυτά τα δυο κόμματα στην εξουσία.
Δεν είναι πειστικό που 4 χρόνια δεν είδαν την αλληγορία στα κατοχικά στρατεύματα της πολυπόθητης εξουσίας που οδήγησε στην με συνοπτικές διαδικασίες εκτέλεση των αντιφρονούντων (Λαφαζάνης,Κωνσταντοπούλου κ.α) που αρνήθηκαν να δεχτούν να γίνεται το άσπρο μαύρο για ένα καρβέλι ψωμί και μια θεσούλα συμβούλου που θα εξασφάλιζαν αν έμεναν σιωπηλοί,με τις ευλογίες κομματικών Γκεστάπο.
Δεν είναι πειστικό που μια τόσο ευαισθητοποιημένη (όπως η ίδια θέλει να περάσει με την ανακοίνωση της) παρέα τίποτα απολύτως δεν της έκανε εντύπωση,τίποτα δεν την ερέθισε τα περασμένα χρόνια με τους προηγούμενους…
Όπως δεν πείθουν και οι υπόλοιπες αιτιάσεις τους γιατί με μια δεύτερη ανάγνωση,μακριά από συναισθηματισμούς που δημιουργούν λέξεις-ταμπέλες,φαίνεται ξεκάθαρα πως έγραψαν κάτι χωρίς πολύ σκέψη,απλά για να δικαιολογήσουν τη πράξη τους.
Γιατί αν τα σκέφτηκαν καλά όσα έγραψαν τότε είναι απλά δείγμα άκριτης σκέψης να μη μπορούν να αντιληφθούν την απόλυτη σχέση που έχει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό.
Επειδή μόνο σε ένα αμόρφωτο άνθρωπο ο πατριωτισμός συγχέεται με τον εθνικισμό και το να πάρει κάποιος τα όπλα για να αμυνθεί με μιλιταριστικές προθέσεις.
Και μόνο αμόρφωτοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν είτε πιόνια υμνητών του Χίτλερ που το παίζουν πατριώτες για τη βουλευτική αποζημίωση είτε να ασπάζονται ρητορικές όσων μισούν κάτι τόσο ωραίο και έναν ύμνο στη μοναδικότητα και την διαφορετικότητα όπως την ύπαρξη μιας πατρίδας.
Επειδή μόνο σε ένα μπερδεμένο μυαλό δεν ξεχωρίζει μια παρέλαση που τιμάει τους αγώνες για ελευθεριά σαν τη δική μας της 28ης Οκτωβρίου (και της 25ης Μαρτίου) από παρελάσεις με μιλιταριστικό υπόβαθρο όπως του γείτονα για παράδειγμα που γιορτάζει την άλωση μιας ξένης αυτοκρατορίας.
Επειδή μόνο σε ένα νεκρό νοητικά άτομο το αντικείμενο έχει και το ρόλο του υποκειμένου και δεν είναι θέμα επιλογής και διαφορετικής χρήσης του.
Για τέτοια άτομα είναι το ίδιο ένα όπλο στα χέρια κάποιου που σκοτώνει με αυτό στα χέρια αυτού που προστατεύει από αυτόν που θέλει να σκοτώσει.
(Ίδιο μέχρι να συμβεί στα ίδια,μετά μια χαρά ξεχωρίζει και γίνεται πάλι ένα ουδέτερο αντικείμενο που έχει καλή ή καλή χρήση,ανάλογα ποιος το χρησιμοποιεί).
Τέτοια άτομα δεν ξεχωρίζουν και τους στρατούς και πως κάποιοι υπάρχουν απλά γιατί κάποιοι άλλοι με περίεργες/αδιευκρίνιστες προθέσεις έχουν τέτοιους,ούτε πως η ισορροπία είναι το πρώτο που διδάσκουν οι παγκόσμιοι φυσικοί κανόνες και καταγγέλλουν το φιλειρηνικό λαό που και τα ίδια ανήκουν επειδή δείχνει πως τιμά την ελευθερία του και όσους θυσιάστηκαν γι αυτή και ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της,σε ένα κόσμο που απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί αγγελικά πλασμένος.
Επειδή μόνο σε ένα ακαλλιέργητο ον δεν προκύπτει συνειρμικά πως ένας λαός χωρίς ελεύθερη πατρίδα δεν νιώθει ποτέ ολοκληρωμένος και ελεύθερος και πως αν ένας λαός αγαπάει την πατρίδα του θα επιδείξει πατριωτισμό και θα αγωνιστεί και με τα όπλα αν χρειαστεί για να την υπερασπιστεί απέναντι στον οποιονδήποτε.
Άχαστο στοίχημα πως αύριο μεθαύριο μπορεί να βρεθούν σε πορεία για τους Κούρδους ή τους Παλαιστίνιους χωρίς να καεί ο εγκέφαλος τους.
(Είτε γιατί τον έχουν κάψει ήδη είτε γιατί απλά υποδύθηκαν).
Γιατί δηλαδή να έχουν οι Κούρδοι και οι Παλαιστίνιοι πατρίδα;
Τι τους χαλάει να μην έχουν και να ζουν στη πατρίδα άλλων αν είναι ελεύθεροι να αναπνέουν; Πως κάνουν έτσι για να πατάνε λίγο χώμα που να το λένε δικό τους…
Φυσικά μόνο σε ένα ζόμπι που τριγυρνάει χωρίς σκοπό δεν είναι αυτονόητα όλα τα παραπάνω.Ένα ζόμπι που δεν έχει και την τέλεια ισορροπία λόγω ανύπαρκτης εγκεφαλικής λειτουργίας και πέρα από αργό είναι και επιρρεπές σε silly walks.
Που μοιάζει με το περίφημο περπάτημα του John Cleese αλλά μόνο οπτικά.
Εκτός κι αν δεν είναι πραγματικά ζόμπι αλλά κομματικά…
(Πάντα θέλω να πιστεύω τα καλύτερο για τον οποιονδήποτε.
Επειδή για παράδειγμα είναι πολύ καλύτερο κάποιος διαιτητής να είναι λαμόγιο και τα παίρνει για να δίνει αβαβά πέναλτι παρά να είναι απλά ανίκανος κι αν και συνήθως η πραγματικότητα με διαψεύδει εδώ κάτι μου λέει πως έχουμε την εξαίρεση του κανόνα και μια αβαβά διαμαρτυρία).
Μπορεί λοιπόν να μην έχουν μπερδεμένες τις έννοιες στο μυαλό τους αλλά να έκαναν ο,τι έκαναν ενώ τα αντιλαμβάνονται πολύ καλά όλα αυτά.
Ίσως να βγήκαν από τους τάφους τους μόλις έπεσε το κομματικό παράγγελμα και περπάτησαν όπως ακριβώς τους δόθηκε εντολή να περπατήσουν.
Σαν καλοκουρδισμένα,καλολαδωμένα κομματικά στρατιωτάκια που εμπλέκονται άμεσα στα παιχνίδια πολιτικών στους πολέμους εξουσίας τους.
Μια διμοιρία ενός λόχου μιας κομματικής στρατιάς στις υπηρεσίες στρατηγών που δίνουν αναφορά για την πορεία της μάχης απευθείας στον αρχηγό.
Φυσικά τότε θα πήγαινε περίπατο και το αφήγημα τους οπότε δεν μπορούν να πουν τίποτα παραπάνω από όσα έγραψαν στην ανακοίνωση τους.
Έτσι απλά περιμένουμε τα πιστά στρατιωτικά σκυλιά των άλλων που θα πολεμήσουν για να ανακαλύψουν στοιχεία για το αν ήταν μια αυθόρμητη πράξη ακομμάτιστων θαυμαστριών των Monty Python ή ένα κομματικό muppet show υπό την μπαγκέτα πρώην κατόχων της εξουσίας στη μάχη προπαγάνδας για την εκ νέου απόκτησης της.
Όλο αυτό μάλιστα γίνεται απλά κωμικό όταν κάποιοι πάνε να συγκρίνουν τη πράξη αυτή,με την οργάνωση,τη σκηνοθεσία και το θεατρικό στήσιμο της,με όσα αυθόρμητα έγιναν στη παρέλαση του 2011 που οδήγησε στην αποχώρηση των επισήμων.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως είναι ίδιες πράξεις αν πριν την παρέλαση ξάπλωναν στο έδαφος μπροστά από την εξέδρα των επισήμων και τους εμπόδιζαν να την παρακολουθήσουν γιατί π.χ. δεν αξίζουν αυτοί οι επίσημοι και αυτοί οι κρατικοί λειτουργοί να ψηλώσουν από κάτι τέτοιο και δεν αρμόζει να είναι αυτοί ο κρατικός καθρέπτης της ελευθερίας για την οποία κάποιοι πέθαναν.
(Γι αυτό και όταν τότε έγινε γνωστό πως αποχώρησαν οι «επίσημοι» και αποχώρησαν και οι σε ρόλο πραιτοριανών τους δυνάμεις των ΜΑΤ κάποια τμήματα που περίμεναν και δεν αποχώρησαν παρέλασαν μπροστά από τον απλό κόσμο και αν έμεναν όλα,τότε όλα θα είχαν παρελάσει.Αλλά οι διοικητές των περισσότερων ενδιαφέρονται απλά να έχουν να δείχνουν πως παρέλασαν μπροστά από έναν ΠτΔ που αμετροεπώς δήλωσε πως στα 10 του έκανε αντάρτικο στον Β’ΠΠ και να δειχτούν στις στρατιωτικές ηγεσίες για να τσιμπήσουν καμιά προαγωγή).
Θα έκαναν πραγματικά δήλωση οι κοπέλες αυτές αν έδειχναν στο ζεύγος Πατούλη για παράδειγμα πως αυτοί που πολέμησαν για την ελευθερία αξίζουν καλύτερους πολιτικούς και επίσημους από αυτούς που αντί σεβασμού στο δρώμενο χαριεντίζονταν ναρκισσιστικά στα smartphone τους με τους followers τους στο διαδίκτυο επενδύοντας στην εικόνα που πουλάνε στη μάζα.
Γιατί καμιά ελληνική παρέλαση-εκδήλωση δεν είναι ωδή στον μιλιταρισμό.
Θεατρικό δρώμενο είναι διατήρησης μνήμης στις θυσίες προγόνων και πίστη σε όσα τους έκαναν να πάρουν τα όπλα για να υπερασπιστούν την ελευθερία του τόπου τους απέναντι σε αυτόν που ήρθε να την πάρει με τα όπλα.
Προγόνων που είχαν μαύρα μεσάνυχτα ποιος ακριβώς ερχόταν να τους πάρει την πατρίδα.Εκτός κι αν πιστεύουν κάποιοι πως η πλειοψηφία του πληθυσμού που τότε ζούσε πρωτόγονα στην επαρχία είχε γνώση και άποψη για τον Χίτλερ ή την ένοιαζε ποιος ερχόταν.
Αρκούσε που κάποιος ερχόταν.
Κι ας τους έβαλαν μετά οι δήθεν μορφωμένοι να σφαχτούν μεταξύ τους για το ποιος θα μας κατσικωθεί και στη σφαίρα επιρροής ποιανού θα γίνουμε παιχνίδι,παραμορφώνοντας για μια ακόμη φορά την ιστορία αυτού του τόπου και στερώντας άλλη μια ευκαιρία να στήσουμε ένα σωστό κράτος από το μηδέν που βρεθήκαμε.
(Γιατί αν είχε προλάβει ο Καποδίστριας να μας κάνει κράτος με ουσιαστικά μορφωμένους και κατ’ επέκταση σωστά εκπαιδευμένους πολίτες δεν θα φτάναμε να έχουμε εμφύλιο.Που και αν κινδυνεύαμε να έχουμε θα φρόντιζαν οι σωστοί-ικανοί πολίτες να μαζέψουν κάθε κομματικής καρυδιάς καρύδι και κάθε δεξιό ή αριστερό σκουπίδι και να το κάνουν λίπασμα 3 μέτρα κάτω από το έδαφος).
Στη τελική,οι έννοιες πατρίδα και ελευθερία είναι πολύ απλές για να μπει κάποιος στο τριπάκι της υπερανάλυσης και του διχασμού-διαχωρισμού.
Πόσω μάλλον να μπερδεύονται με έννοιες όπως εθνικισμός και μιλιταρισμός σε μια γωνιά του πλανήτη που ακόμη και προτού γίνει κράτος,προτού καν αντιληφθεί αυτός που την κατοικούσε την έννοια του έθνους,αντιδρούσε αλλεργικά σε όποιον ερχόταν να του επιβληθεί με το ζόρι.
Σαν τους Γαλάτες στο μικρό γαλατικό χωριό που θέλουν απλά την ησυχία τους και την ελευθερία τους.Το μόνο που τους αρμόζει λοιπόν είναι να σκέφτεσαι πως μπορούν να γίνουν ποιοτικότερες. Γιατί η μια δεν έχει και μεγάλη αξία χωρίς την άλλη.
Όμως δεν έχουμε κάτι τέτοιο.
Δεν τις είδα να διαδηλώνουν με τη πράξη τους για κάτι τέτοιο.
Έχουμε κάτι που όποιο κι αν ήταν το σκεπτικό και το κίνητρο ήταν απλά silly.
Αθώα ή όχι και τόσο αθώα…
365meres 