Τι εντυπωσιακά (και παραπλανητικά) μπορούν να είναι τα νούμερα για τα διάφορα νούμερα με τις ιδεολογικές παρωπίδες.
Πανηγυρίζουν κάποιοι με την ανακοίνωση της κυβέρνησης του Μαδούρο για την κατά 34 φορές -εντυπωσιακή σαν μεμονωμένο νούμερο- αύξηση του κατώτατου μισθού στη Βενεζουέλα.
Που όμως σε πραγματικά στοιχεία σημαίνει ότι η αναλογία θα αγγίζει πλέον το εξωπραγματικό ποσό των 25 € μηνιαίο εισόδημα και (δεν είναι λογοπαίγνιο), πέρα από το επίσης παραπλανητικό του φθηνότερου καύσιμου (τα καύσιμα καίγονται, δεν τρώγονται) στον κόσμο θα μπορούν να αγοράζουν λίγο περισσότερα από όσες προμήθειες έπαιρναν στην αρχή οι ομάδες στο Survivor για να βγάλουν την εβδομάδα συν 1 κιλό κρέας.
Πόσο μάλλον όταν το πετρέλαιο της Βενεζουέλας είναι στη πλειοψηφία των αποθεμάτων βαρύ (heavy crude oil) και η παραγωγή του τελικού προϊόντος κοστίζει 3 και 4 φορές πάνω από ότι σε άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
Που με την άλογη κρατικοποίηση των πάντων και την απίστευτη κακοδιαχείριση και διαφθορά όσον αφορά τη διακυβέρνηση και το νούμερο ένα προϊόν της, έχει οδηγήσει τη Βενεζουέλα να είναι η πιο επικίνδυνη χώρα για να ζει κανείς.
Τόσο, που έχουν πάψει να συλλέγουν στοιχεία για τα εγκλήματα που διαπράττονται.
Γι αυτό κυβερνούσαν, κυβερνούν (και θα κυβερνούν) αυτοί που πραγματικά μας αξίζουν και αυτοί οι πολιτικοί που μπορούμε να παράγουμε. Παραγωγή Ελλήνων πολιτικών σαν το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, με πανάκριβο κόστος για τις ζωές μας.
Γιατί τα…<<νούμερα>> (ανεξαρτήτως πολιτικής-ιδεολογικής δεξαμενής προέλευσης) είναι εντυπωσιακά σε μέγεθος, αλλά αποκομμένα τελείως (λόγω ιδεοληψιών αλλά και του φανατισμού που μια ταμπέλα μπορεί να δημιουργήσει) από την κοινή λογική και την πραγματικότητα.
Η παρατήρηση και η ανάγνωση των αποτυπωμάτων της εκάστοτε κυβέρνησης χωρίς παρωπίδες είναι κάτι δύσκολο για την πλειοψηφία, επειδή αν όχι στενά κομματικά οι περισσότερος κόσμος (κι αυτό ενισχύεται από τα δημογραφικά-ηλικιακά στοιχεία) έχει ένα συναισθηματικό δέσιμο από το παρελθόν του ως ψηφοφόρος.
Γιατί ανδρώθηκε-συνδέθηκε ιδεολογικά με τις ταμπέλες που είδε κάποιο κόμμα να χρησιμοποιεί και τις οποίες (ειδικά σε προηγούμενες εποχές) μπορούσε ο κάθε πολιτικός να τον κάνει εύκολα να τις πιστέψει, γιατί δεν ήταν τόσο δραματικά ακόμη τα πράγματα.
Λίγοι μπορούμε να πούμε πως για χι λόγους ( ο γραφών γιατί πάντα ήταν αντιδραστικός και δεν δεχόταν κάτι χωρίς να το ψάξει/αναλύσει/ελέγξει ο,τι κι αν ήταν αυτό, είτε μια ιδέα είτε ένα αυτοκινητάκι που κινούταν μόνο του, που και τα δυο κατέληγαν «λυμένα» και έτοιμα για μελέτη) δεν μπήκαμε ποτέ στο παραπάνω τριπάκι.
Οπότε το παρακάτω είναι απόλυτα αποκομμένο από συναισθηματισμούς που θα θόλωναν έστω και λίγο το όποιο συμπέρασμα.
Με την δεύτερη θητεία λοιπόν της κυβέρνησης σε εξέλιξη και κάποιες συμφωνίες του τρίτουμνημονίου με τους δανειστές να περνάνε σιγά-σιγά, έχει παρέλθει ικανός χρόνος για να μπορούν να εξαχθούν τα βασικά-γενικά συμπεράσματα και για τον τελευταίο μεγάλο θίασο που μπορούσε να ρίξει στην σκηνή το παρόν πολιτικό σύστημα.
Το πρώτο είναι πως δεν πήρε περισσότερο από όσο περίμενα για να ακολουθήσουν την ίδια ακριβώς πολιτική με τους προηγούμενους, σε πλήρη αντίθεση με όσα παρουσίαζαν στο πρόγραμμα που μοίραζαν στους θεατές του τσίρκου πριν την παράσταση. Τα γάτο-χρυσόψαρα, οι κλόουν και το τσίρκο…
Το δεύτερο είναι πως επειδή κι αυτοί κοιτάνε να αποφεύγουν τα αυτονόητα που θα τραυμάτιζαν ανεπανόρθωτα το τσίρκο, εφαρμόζουν το ίδιο ακριβώς πλάνο για τα υπόλοιπα. «Πάμε στην τύχη και βλέπουμε, βλέποντας και κάνοντας κι ο Θεός βοηθός…»
Το τρίτο είναι πως καθώς είναι άμαθοι δεν έχουν την φινέτσα των προηγούμενων κλόουν και τα κάνουν όλα πιο άκομψα σε σχέση με τους προηγούμενους, Αγνοούν βασικούς κανόνες πολιτικής υποκριτικής γι αυτό και οι ίδιες συμπεριφορές-πολιτικές, χτυπάνε πιο άσχημα και δείχνουν μεγαλύτερο θράσος.
Από την άλλη όμως αυτό το θράσος (εξαιτίας της αμάθειας-άγνοιας τους) παρόλο που είναι απλά εικονικό(το πρώτο που μαθαίνει ένας πολιτικός είναι όταν στριμώχνεται να αντιπαραθέτει θράσος για να «τρομάξει» τον άλλο και είτε να ξεφύγει είτε να επιβληθεί, ανάλογα την περίπτωση), τους βοηθάει να περνάνε αυτά που θέλουν.
Σε συνδυασμό με την «ψυχολογική παραίτηση» όσων τους στήριξαν επειδή πραγματικά πίστευαν πως υπήρχε περίπτωση να δουν κάτι διαφορετικό από αυτή την ομάδα του τσίρκου.
Μέτρα που θα έρχονταν όποιος κι αν ήταν κυβέρνηση, αφού το δεύτεροσυμπέρασμα είναι διαχρονικό. Όμως τώρα περνάνε ελαχιστοποιώντας ακόμη και τις έμμεσες αντιδράσεις, ενώ οι προηγούμενοι θα είχαν αντίδραση από τους παραπάνω που αφελέστατα πίστευαν πως κάποιος εννοούσε τις ταμπέλες και τις πομπώδεις ατάκες
που χρησιμοποιούσε…
Οπότε με αυτά κι αυτά…Σαν να μην πέρασε μια μέρα που λέει και ο Δημητριάδης κι οι μικροί του ήρωες …
Διαπραγματεύσεις στον αέρα, αναζήτηση ισοδύναμων σε αντί-αναπτυξιακούς φόρους που θα αντικαταστήσουν αντί-αναπτυξιακούς φόρους, χοντροί (Πάγκαλος τότε, Φίλης τώρα) να πετάνε άκαιρες χοντράδες επειδή το λίπος μπλοκάρει τα εγκεφαλικά τους κύτταρα κοκ.
Τουλάχιστον αυτός είδε μια φυσιολογική πρώην ερωτική του σχέση, ένιωσε όμορφα και το τραγούδησε.
Ενώ οι πολίτες το τραγουδούσαν προτού καν το γράψει και το τραγουδάνε για τον ΓΑΠ όταν έχουν σχέση με τον Σαμαρά, για τον Σαμαρά όταν έχουν σχέση με τον Τσίπρα, για τον Τσίπρα όταν θα τα έχουν με τον επόμενο κοκ γιατί πάντα θα τους υπενθυμίζουν πως μπλέκουν διαρκώς σε αρρωστημένες πολιτικές σχέσεις από τις οποίες δεν μπορούν να ξεφύγουν, γιατί μεγάλωσαν σε ένα προβληματικό περιβάλλον….
Υ.Γ.
Για το πόσο «λίγο» είναι γενικά το πολιτικό προσωπικό που αυτός ο τόπος μέσα από αυτό το σύστημα παράγει, υπάρχουν μικρά -άσχετα με την πολιτική- παραδείγματα σαν το παρακάτω να το αποδεικνύουν. (Θα μπορούσα να παραθέσω άπειρα προηγούμενα από κάθε πολιτικό χώρο απλά αυτό είναι το πιο πρόσφατο)
Πιστεύω όταν η κόρη του μεγαλώσει πως θα γράφει την συγγνώμη σωστά κι όχι όπως ο μπαμπάς της…. Αλλά μικρή σημασία έχει πως την έγραψε, εξάλλου τα λάθη είναι για τους ανθρώπους. Άλλωστε οι πολιτικοί κάποιες βασικές λέξεις (στα σοβαρά θέματα) είτε σωστά τις χρησιμοποιούν είτε όχι, τις λένε απλά για να τις πούνε.
‘Άλλο είναι το τραγικό του πράγματος. Που ακόμη και σε ένα ξεκαρδιστικό θέμα σαν αυτό (αν τον πιστέψουμε γιατί θα μπορούσε να το κάνει και επίτηδες για να δημιουργήσει κάτι αστείο και να το παίξει μετά άνετος), ο μέσος Έλληνας πολιτικός απαντάει με σοβαροφάνεια!
Φασίστες υπάρχουν παντού!
Αριστεροί φασίστες αυτή την φορά, αφού κάθε ιδεολογικό μαντρί είναι τόπος μαζικής προσέλευσης και συγκέντρωσης ανεγκέφαλων και προσφέρει εύφορο έδαφος για την εκτροφή φανατικών ταλιμπάν που -ακόμη και αυτοβούλως (και αυτοί είναι οι χειρότεροι)- αναλαμβάνουν ανάμεσα στα πρόβατα να παίξουν τον ρόλο του τσοπανόσκυλου, δεν ανέχτηκαν την σάτιρα στον ΣΥΡΙΖΑ από τον κορυφαίο Έλληνα καλλιτέχνη των κόμικς (άλλο να σε σατιρίζει κάποιος τυχαίος πολίτης και άλλο ο Νο1 στο είδος του) και ανάγκασαν τον ΑΡΚΑ να δώσει εντολή να παγώσει η σελίδα του στο Facebook.
Μετά έγινε πάρτι από ΟΛΑ (!!!!!!!) τα πολιτικά μαντριά και για να σταματήσει η σπέκουλα, έδωσε εντολή ο άνθρωπος στους διαχειριστές να την ενεργοποιήσουν ξανά κι ας κινδυνεύει να δεχθεί πάλι λυσσασμένη επίθεση…
Τα φασιστό-ζώα σε αυτή την χώρα (είτε έμμισθα είτε εθελοντές) ανατρέφονται στο χορτάρι κάθε ιδεολογίας (ειδικά στην πολιτική) και μαζί με τα υπόλοιπα ζώα που τρώνε οτιδήποτε φύεται σε αυτή την γη, καλύπτουν με τα σκατά τους ο,τι πάει να γλιτώσει.
Μετά εμφανίζονται τα περιττωματοφάγα των ιδεολογιών (κυρίως ΑΡΔ παίζουν αυτόν τον ρόλο) και φτιάχνουν μπαλίτσες με σκατάκια, ώστε να έρχονται οι επαγγελματίες κλόουν (οι πολιτικοί) και να παίζουν μπάλα στο τσίρκο τους.
Γι αυτό φτάσαμε σήμερα (σε μια αργή μα προδιαγεγραμμένη πορεία από την δολοφονία Καποδίστρια και μετά) να πετάνε πτωματοφάγα όρνια πάνω από την χώρα…
Η δύναμη είναι στο χέρι σου.
Αυτή την πιασιάρικη ατάκα δεν πετάνε οι άχρηστοι πολιτικοί για να βαυκαλίζουν ανίκανους ψηφοφόρους;
Να λοιπόν που έγινε κυριολεκτικά πραγματικότητα!
Αν μάλιστα αυτό το γκατζετάκι είχε κυκλοφορήσει μερικές δεκαετίες πριν και το φορούσαν οι πολιτικοί όλων των κομμάτων αλλά κυρίως τα κόμματα εξουσίας και οι ιδεοληπτικοίψηφοφόροι που στήριζαν τα κόμματα θα είχαμε σωθεί προ πολλού. Αλλά και τώρα δεν είναι αργά. Έχουν μείνει πολλοί τέτοιοι!
Ιδού λοιπόν και για του λόγου το αληθές, το τεχνολογικό επινόημα:
(Για του λόγου το αληθές όσον αφορά την πολιτική επάρκεια κομμάτων και ψηφοφόρων και την αδιαφορίας τους να διδαχθούν και να βελτιωθούν, δεν χρειάζονται παραπομπές. Mιλάει η πορεία της χώρας από την στιγμή της δολοφονίας Καποδίστρια μέχρι σήμερα)
Wankbank λοιπόν λέγεται αυτό το τεχνολογικό μαραφετάκι!
Bασίζεται στην παραγωγή ενέργειας μέσω της κίνησης και ετοιμάζεται να το κυκλοφορήσει ένα από τα μεγαλύτερα πορνο-site στον κόσμο. Αυτοί φυσικά άλλους είχαν στο μυαλό τους και να φορτίζεις καμιά μικροσυσκευή, αλλά για την πολιτική και οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα ταιριάζει…γάντι!
Πάρτε το λοιπόν, συνεχίστε να αυνανίζεστε πολιτικά πολιτικοί και ψηφοφόροι ανύπαρκτων ιδεολογιών και σίγουρα θα παράγετε ενέργεια από την κίνηση, ικανή όχι απλά να φορτίζει κανα κινητό αλλά μέχρι και να μας απαλλάξει -τουλάχιστον- από τις καταχρηστικές χρεώσεις μεταφοράς ενέργειας της ΔΕΗ, αφού από τις πράξεις σαν και την ψήφο αντίστοιχα και τα πιστεύω σας δεν θα γλιτώσουμε σύντομα…
Κρίμα δεν είναι άλλωστε να μένετε στην μια ξερή πάνω-κάτω κίνηση όταν ρίχνετε τον φάκελο στην κάλπη, όποτε τους καπνίσει να σας φωνάξουν από το λιβάδι πίσω στα μαντριά και τα παχνιά εξακολουθώντας να πιστεύετε σε πολιτικές ιδεολογίες, ενώ μπορείτε να παράγετε χειροπιαστά κάτι;
Κι αν μάλιστα το συνδυάσετε και με την ερωτική πράξη πέρα από τις πολιτικές σας κινήσεις, μέχρι θα περισσεύει ενέργεια να την πουλάμε!
υ.γ. Σε λίγο θα βγάλουν και δονητές που θα βασίζονται στην ίδια αρχή για τις γυναίκες επαγγελματίες πολιτικούς και κομματικούς ψηφοφόρους.
Όχι τίποτα άλλο…Μην τύχει και διαμαρτυρηθούν για διακρίσεις και μισογυνισμό…